1 Ishayo xalqning gunohlarini hukm qiladi. 9 Xalq gunohlarini tan oladi.
Ishayo 59 bob
1 Nima, Egamizning qo‘li qisqami? Qutqarolmasa! Qulog‘i og‘irmi? Eshitmay qolsa!
2 Axir, o‘z ayblaringiz sizni Xudoyingizdan ayirdi, Gunohlaringiz tufayli U sizdan yuz o‘girdi, Ibodatlaringizga quloq solmaydi.
3 Ana, qo‘llaringiz qonga bulg‘angan, Barmoqlaringiz gunohga botgan, Og‘zingizdan yolg‘on chiqaveradi, Tilingiz haqsizlikni gapiradi.
4 Hech kimsa adolat bo‘lsin, deb aytmaydi, Hech kimsa haqiqat uchun kurashmaydi. Behuda gaplardan umid qilib, yolg‘onlar aytadi, Buzuqlikka homilador bo‘lib, yovuzlik tug‘adi.
5 Sizlar ilonning tuxumini bosasiz, O‘rgimchak uyasini to‘qiysiz, Sizlarning tuxumingizni yeganlar o‘ladi. Agar bitta tuxumini bosib olsalar, Undan zaharli ilon o‘rmalab chiqadi.
6 To‘qigan uyangizdan kiyim chiqmaydi, Siz to‘qiganlar bilan hech kim ustini yopa olmaydi. Sizlarning ishingiz yaramas ishlardir, Sizlarning qo‘llaringiz zo‘ravonlikka to‘la.
7 Fosiqlarning oyog‘i yomonlikka shoshiladi, Ular behuda qon to‘kishga juda usta. Ularning fikri–zikri gunoh bilan band, Qadamidan halokatu vayrona keladi.
8 Ular tinchlik yo‘llarini bilmaydi, Yurgan yo‘lida adolat yo‘q. O‘zlariga egri yo‘llar qildilar, Bu yo‘ldan yurganlar tinchlik bilmaydi.
9 Shu bois adolat bizdan uzoq, Xudo bizni qutqarmaydi. Nur izlaymiz, ammo faqatgina zulmat bor, Yorug‘lik izlaymiz, ammo zulmatda yuramiz.
10 Ko‘rlarday devorni ushlab yuramiz, Ko‘zi ko‘rmaydiganlarday paypaslanamiz. Kuppa–kunduzi tundagiday qoqilamiz, Tiriklar orasida o‘liklardaymiz.
11 Hammamiz ayiq kabi bo‘kiryapmiz, Hammamiz musicha kabi nola qilyapmiz. Adolat kutyapmiz, ammo u yo‘qdir, Najot kutyapmiz, ammo u bizdan uzoqda.
12 Ha, Xudo oldida ko‘p itoatsizlik qildik, Gunohlarimiz bizga qarshi guvohlik berib turibdi. Itoatsizligimiz ko‘z o‘ngimizda, Ayblarimizni o‘zimiz bilamiz.
13 Itoatsizlik qildik, Egamizni aldadik, Xudoyimizdan yuz o‘girdik, Zulm qo‘zg‘adik, xiyonat qildik, Yurakda yolg‘on gaplar to‘qib gapirdik.
14 Adolat chekindi, solihlik uzoqqa ketdi. Axir, haqiqat quvib chiqarildi, Haqqoniylik oramizga kira olmaydi.
15 Hech qayerda haqiqat yo‘q, Yomonlikdan chekingan halokatga yo‘liqdi. Egamiz bularni ko‘rib, Adolat yo‘qligidan ozor chekdi.
16 Mazlumlarga yordam beradigan Hech kimsa yo‘qligini ko‘rdi, Hech kim yo‘qligidan U hayratda qoldi. Shunda Egamiz O‘z qo‘li bilan qutqarishga kirishdi, Xudoning O‘zi ularga najot berdi.
17 U adolatni sovutday kiyib oldi, Najot dubulg‘asini boshiga kiydi, Egamiz qasosni libosday kiyib oldi, Rashkni chopon qilib o‘rab oldi.
18 Har kimga qilganiga yarasha javob beradi, O‘z dushmanlariga g‘azab sochadi, G‘animlaridan qasos oladi, Dengiz ortidagi yurtlarga Qilganlariga yarasha to‘liq qaytaradi.
19 G‘arbda Egamizning nomidan qo‘rqadilar, Sharqda Uning shuhratidan qo‘rquvga tushadilar. Mana, Egamiz daryoday keladi. O‘zining Ruhi da’vat etayotgan Kuchli daryoday keladi.
20 Egamiz shunday aytmoqda: “Qutqaruvchi Quddusga keladi, Yoqub naslining gunohdan qaytganlariga keladi.”
21 Egamiz shunday deydi: “Siz bilan qiladigan ahdim shudir: Sizga bergan Ruhim, og‘zingizga solgan so‘zlarim sizlarni tark etmaydi. Hozirdan boshlab to abad sizlarni, bolalaringizni, nabiralaringizni hech tark etmaydi.”
