1 Ҳобил билан Қобил. 17 Қобилнинг насл-насаби. 25 Шит алайҳиссаломнинг туғилиши
Ибтидо 4 bob
1 Одам хотини Ҳавога яқинлашгач, у ҳомиладор бўлиб Қобилни туғди. Ҳаво: «Худованд берган қобиллик билан бир кишини қўлга киритдим», – деди.
2 Кейинроқ унинг укаси Ҳобилни туғди. Ҳобил қўйчивон, Қобил эса деҳқон бўлди.
3 Бир муддатдан кейин Қобил ернинг маҳсулидан Худовандга ҳадя тақдим этди.
4 Ҳобил ҳам қўйларининг каттасидан қурбонлик сўйиб, унинг думбасини тақдим этди. Худованд Ҳобилни ва унинг ҳадясини манзур кўрди.
5 Аммо Қобилни ва унинг ҳадясини манзур кўрмади. Шунда Қобил қаттиқ ранжиб, қовоғини солди.
6 Худованд Қобилга: – Нима учун сен ранжидинг? Нега қовоқ солиб ўтирибсан?
7 Агар яхшиликни ният қилганингда, унда бош кўтариб юрмасмидинг? Агар ниятинг яхши бўлмаса, остонада гуноҳ пойлаб туриб, сени ўзига жалб қилади. Сен эса, аксинча, унга ҳоким бўл! – деди.
8 Қобил укаси Ҳобил билан сўзлашиб олди. Улар даштда бўлган вақтда Қобил укаси Ҳобилга қарши қўл кўтариб уни ўлдирди.
9 Худованд Қобилдан сўради: – Уканг Ҳобил қаерда? – Билмайман, мен укамнинг соқчисими? – деди Қобил.
10 Худованд: – Сен нима иш қилиб қўйдинг? Укангнинг қони тупроқдан Менга қараб фарёд этмоқда.
11 Энди ўзингнинг дастингдан оғзини очиб укангнинг қонини ютиб қўйган тупроқдан қувилиб, лаънати бўлгайсан.
12 Ерга ишлов берганингда ҳам, у ўз қувватини бошқа сенга бермас. Ер юзида сарсон-саргардон бўлгайсан, – деди.
13 Қобил Худовандга: – Менинг жазойим кўтара оладиганимдан ҳам каттадир.
14 Агар Сен мени бугун бу тупроқдан ҳайдасанг, энди Сенинг ҳузурингдан яшириниб юраман, жаҳонда сарсон-саргардон бўламан. Ҳар бир йўлиққан жонзод мени ўлдириб юборар, – деди.
15 Худованд Қобилга: – Агар кимки Қобилни ўлдирса, ундан етти карра ўч олинар, – деди-ю, Қобилни ҳар бир йўлиққан урмаслиги учун унга бир нишона қўйди.
16 Шундай қилиб, Қобил Худованд ҳузуридан чиқиб кетди-да, Аданнинг шарқий томонидаги Нўд ерида ўрнашди.
17 Қобил хотинига яқинлашгач, у ҳомиладор бўлиб Ҳанўхни туғди. Қобил шаҳар бинокори бўлди. Қурган шаҳрини эса ўғлининг номи билан Ҳанўх деб атади.
18 Ҳанўхдан Эрод туғилди. Эроддан Маҳуёъил туғилди. Маҳуёъилдан Матушоил туғилди. Матушоилдан эса Ламак туғилди.
19 Ламак икки хотин олди: бирининг исми Ада, иккинчисининг исми Силла эди.
20 Ада Ёволни туғди. Ёвол чодирда яшовчи чорвадорларнинг отаси бўлди.
21 Укасининг исми Ювол эди. У ҳамма ғижжак ва най чалувчиларнинг отаси бўлди.
22 Силла Тувол- Қайинни туғди. Бу ҳар хил мис ва темир қуролларни ясовчиларнинг отаси бўлди. Тувол-Қайиннинг синглиси эса Наома эди.
23 Ламак ўз хотинларига деди: «Эй Ада ва Силла, Менинг гапимни тинглангиз! Сўзларимга қулоқ солингиз, Эй Ламак хотинлари! Мени ярадор қилишса, бир кишини, Шикастлантиришса, бир болани ўлдирурман.
24 Агар Қобил учун етти карра ўч олинса, Ламак учун етмиш етти карра ўч олинур!»
25 Одам яна ўз хотинига яқинлашди. У эса бир ўғил туғиб: «Қобил ўлдирган Ҳобил эвазига Худо менга бошқа зурриёт берди», – деди ва унинг исмини Шит (яъни Эваз) қўйди.
26 Шит ҳам бир ўғил кўрди, исмини Энўш (яъни Инсон) қўйди. Ўша пайтда инсонлар Худованднинг исмини чақира бошладилар.
