3 Shoul arvohdan maslahat so‘raydi.
Shohlar (birinchi kitob) 28 bob
1 O‘sha kunlarda Filistlar Isroil lashkari bilan urush qilmoqchi bo‘lib, lashkarlarini to‘plashdi. Oxish Dovudga: — Bilib qo‘y, sen odamlaring bilan albatta men tomonda jang qilasizlar, — deb ta’kidladi.
2 — O‘shanda siz men, qulingizning nimalar qilishimni ko‘rasiz, — dedi Dovud. — Yaxshi, — dedi Oxish, — sen doimo mening shaxsiy qo‘riqchim bo‘lib qolasan.
3 Shomuil olamdan o‘tganda, butun Isroil xalqi unga aza tutgan va uni o‘z shahri Ramaga dafn qilishgan edi. Shoul esa arvoh chaqiruvchilarni va folbinlarni yurtdan yo‘qotib yuborgan edi.
4 Shu orada Filistlar to‘planib, Shunam shahriga borib qarorgoh qurishdi. Shoul ham jamiki Isroil qo‘shinini yig‘ib, Gilbova tog‘ida qarorgoh qurdi.
5 Shoul Filistlar qo‘shinini ko‘rdiyu, qattiq qo‘rqib ketdi, uni vahima bosdi.
6 Shoul “Nima qilay?” deb Egamizning xohish–irodasini bilmoqchi bo‘lgan edi, U Shoulga na tushida, na ruhoniylar va na payg‘ambarlar orqali javob berdi.
7 Shundan keyin Shoul a’yonlariga: — Menga birorta arvoh chaqiradigan ayolni topib kelinglar, uning oldiga borib maslahat solayin, — deb farmon berdi. — En–Do‘rda bir arvoh chaqiradigan ayol bor, — dedi a’yonlar.
8 Shoul boshqacha kiyimlar kiyib, qiyofasini o‘zgartirdi va ikki kishini ergashtirib, kech kirganda, o‘sha ayolnikiga bordi. — Iltimos qilaman, men uchun ruhlarga maslahat sol, senga kimning nomini aytsam, o‘sha odamni chaqirib ber, — dedi.
9 Ayol shohga shunday javob berdi: — Shoul nimalar qilganini, arvoh chaqiradiganlarni va folbinlarni yurtdan yo‘qotib yuborganini bilasan–ku. Shunday ekan, nimaga meni nobud qilmoq uchun tuzoq qo‘yyapsan?
10 — Xudo haqi, bundan senga zarracha yomonlik kelmaydi, — deb ont ichdi Shoul.
11 Shundan so‘ng ayol: — Senga kimni chaqirib berayin? — deb so‘radi. — Menga Shomuilni chaqirib ber! — dedi Shoul.
12 Ayol Shomuilni ko‘rgach, qattiq baqirib yubordi: — Siz shoh Shoulsiz–ku! Nega meni aldadingiz?
13 — Qo‘rqma! — dedi shoh ayolga, — nimani ko‘ryapsan? — Yer ostidan chiqayotgan bir arvohni ko‘ryapman, — deb javob berdi ayol.
14 — Nimaga o‘xshaydi? — so‘radi Shoul. — Rido kiygan keksaroq odam yuqoriga chiqyapti, — dedi ayol. Shu zahoti Shoul bildiki, u odam Shomuil. Muk tushib unga ta’zim qildi.
15 — Nimaga meni chaqirib bezovta qilding? — so‘radi Shomuil. — Men juda qiynalib ketdim, — dedi Shoul. — Filistlar menga hujum qilishmoqchi. Xudo esa meni tark etdi. Menga na payg‘ambarlar orqali, na tushimda javob beryapti. Endi nima qilay, ayting, shunga sizni chaqirgan edim.
16 — Egamiz seni tark etib, senga dushman bo‘lgan ekan, endi nimaga mendan so‘rayapsan? — dedi Shomuil.
17 — Egamiz men orqali aytganini qildi. Shohlikni sening qo‘lingdan tortib olib, Dovudga berdi.
18 Chunki sen Egamizning amriga itoat etmading, Uning alangalangan g‘azabini sen Omolek xalqiga sochmading. Ana shuning uchun Egamiz bugun shu kunlarni boshingga solyapti.
19 U seni ham, Isroil xalqini ham Filistlar qo‘liga beradi. Ertaga sen va o‘g‘illaring mening yonimda bo‘lasizlar. Egamiz butun Isroil qo‘shinini ham Filistlar qo‘liga topshiradi.
20 Shoul birdan mukkasi bilan yerga tushdi. Shomuilning gaplaridan qattiq qo‘rqib ketdi, sillasi quridi. U bir kecha–kunduz tuz totmagan edi.
21 Ayol Shoulga yaqinlashdi–da, uning qattiq qo‘rqib ketganini ko‘rib shunday dedi: — Bu cho‘ringiz ham sizning gaplaringizni eshitdi, jonimni xatarga qo‘yib bo‘lsa–da, istagingizni bajo keltirdim.
22 Endi bu cho‘ringizning gaplarini eshiting. Oldingizga ozgina non–pon qo‘yaman, yeysiz. Hali yo‘l yurasiz, non–pon yeb olsangiz, darmon bo‘ladi.
23 — Yemayman! — deb rad etdi Shoul. Lekin a’yonlari ham, ayol ham uni ko‘ndirishga ko‘p harakat qilishdi. Oxiri, Shoul ularning aytganini qilishga rozi bo‘ldi. Yotgan yeridan turib, to‘shakka o‘tirdi.
24 Ayolning uyida boquvdagi bir buzog‘i bor edi. Ayol uni tezda so‘ydi. Un oldi–da, xamir qorib, xamirturushsiz non yopdi.
25 Taomlarni Shoul bilan a’yonlari oldiga qo‘ydi. Ular yeb– ichib, o‘sha kuni tunda turib jo‘nab ketishdi.
