1 Gunoh haqida. 5 Imon haqida. 7 Xizmat burchi haqida. 11 Iso o‘n kishiga shifo beradi. 20 Xudo Shohligining kelishi haqida.
Luqo Muqaddas xushxabar 17 bob
1 Iso O‘z shogirdlariga yana dedi: “Gunohga yetaklaydigan vasvasalar doimo keladi. Ammo vasvasaga sababchi bo‘lgan odamning holiga voy!
2 Bu kichiklarning birontasini gunohga boshlaganingizdan ko‘ra, bo‘yningizga tegirmon toshini osib, sizni dengizga tashlashgani o‘zingiz uchun yaxshiroqdir.
3 Ehtiyot bo‘linglar! Agar birodaringiz gunoh qilsa, unga tanbeh bering. Agar tavba qilsa, uni kechiring.
4 Agar o‘sha odam bir kunning o‘zida sizga qarshi yetti marta gunoh qilsa–yu, yetti marta qaytib kelib, sizga: “Tavba qildim”, — desa, uni kechirib yuboring.”
5 HavoriylarRabbimizIsoga: — Imonimizga imon qo‘shing, — dedilar.
6 Rabbimiz shunday javob berdi: — Agar zig‘irday imoningiz bo‘lib, shu tut daraxtiga: “Ildizing bilan qo‘porilib chiq va dengizga ko‘chib ildiz ot”, — desangiz, daraxt sizga bo‘ysunadi.
7 Xizmatkoringiz qo‘sh haydab yoki poda boqib daladan endigina qaytib kelganda, qay biringiz unga: “Kel darrov, dasturxonga o‘tir”, deb aytasiz?
8 Buning o‘rniga o‘sha xizmatkoringizga: “Kechki ovqatimni tayyorla, yeb–ichib bo‘lgunimcha, belingni bog‘lab, menga xizmat qil, keyin o‘zing yeb–ichasan”, deb aytmaysizmi?!
9 Xizmatkor o‘z vazifasini bajargani uchun unga tashakkurlar bildirmaysiz–ku!
10 Shu singari sizlar ham o‘zingizga buyurilgan hamma ishni bajarganingizdan so‘ng: “Biz bor–yo‘g‘i xizmatkormiz, vazifamizni bajardik, xolos”, — deb aytinglar.
11 Iso Samariya bilan Jalilani kesib o‘tib, Quddus tomon yo‘l oldi.
12 U bir qishloqqa kirayotganda, teri kasalligiga chalingan o‘n kishi Uni qarshilab oldi. Ular uzoqdan turib,
13 faryod qildilar: — Ey Iso! Ustoz! Bizga rahm qiling!
14 Iso ularni ko‘rib: — Boringlar, o‘zlaringni ruhoniylarga ko‘rsatinglar, — dedi. Ular yo‘lda ketayotganlarida, teri kasalligidan poklanib qoldilar.
15 Ulardan biri o‘zining shifo topganini ko‘rib, baland ovozda Xudoni ulug‘lab orqaga qaytdi.
16 O‘zini Isoning oyoqlari ostiga tashlab, Unga minnatdorchilik bildirdi. O‘sha odam Samariyalik edi.
17 Iso shogirdlariga dedi: — Teri kasalligidan poklangan o‘n kishi emasmidi?! Qolgan to‘qqiztasi qani?
18 Xudoni ulug‘lash uchun shu bir begona kishidan boshqa hech kim qaytib kelmadimi?
19 So‘ng Iso teri kasalligidan poklangan odamga dedi: — O‘rningdan turgin–da, boraver. Senga ishonching shifo berdi.
20 Ba’zi farziylar Isodan: “Xudoning Shohligi qachon keladi?” deb so‘radilar. Iso ularga shunday javob berdi: — Xudoning Shohligi ko‘zga ko‘rinadigan shaklda kelmaydi.
21 Hech kim: “Qara, Xudoning Shohligi bu yerda”, yoki “Ana u yerda”, — deb aytmaydi. Chunki Xudoning Shohligi sizlarning orangizdadir.
22 Keyin Iso shogirdlariga dedi: — Shunday vaqtlar keladiki, sizlar Inson O‘g‘lining kunlaridan bittasini ko‘rishni orzu qilasizlar, ammo o‘sha kunni ko‘rolmaysizlar.
23 Odamlar sizlarga: “Ana, Iso anavi yerda” yoki “Mana, Iso bu yerda”, deb aytadilar. Ammo sizlar ular aytgan yerga bormanglar, ularning ortidan ergashmanglar.
24 Chunki Inson O‘g‘li qaytib kelganda, Uni hamma ko‘radi. U osmonni bir chetidan boshqa chetigacha yoritib yuborgan chaqmoqday bo‘ladi.
25 Lekin undan avval Inson O‘g‘li ko‘p azob chekishi va bu nasl tomonidan rad qilinishi kerak.
26 Nuh payg‘ambar davrida qanday bo‘lgan bo‘lsa, Inson O‘g‘lining qaytib keladigan davrda ham xuddi shunday bo‘ladi.
27 Nuh kemaga kirgan kungacha insonlar yeb–ichdilar, uylandilar, turmushga chiqdilar. To‘fon kelganda esa ularning hammasi nobud bo‘ldi.
28 Lut zamonida ham xuddi shunday bo‘lgan edi: odamlar yeb–ichardilar, savdo–sotiq qilardilar, ekin ekardilar, uy qurardilar.
29 Lekin Lut Sado‘m shahridan chiqqan kuniyoq osmondan olov va oltingugurt yog‘ib, hammani nobud qildi.
30 Inson O‘g‘li zohir bo‘lgan kunda ham xuddi shunday bo‘ladi.
31 U kunda tomning ustida bo‘lgan kishi uydagi narsalarni olish uchun pastga tushmasin. Dalada bo‘lgan odam ham qaytib kelmasin.
32 Lutning xotiniga nima bo‘lganini yodingizda tutinglar.
33 Jonini saqlamoqchi bo‘lgan uni yo‘qotadi. Jonini yo‘qotgan esa uni asrab qoladi.
34 Sizga shuni aytay: o‘sha kecha bir to‘shakda ikki kishi yotgan bo‘lsa, biri olinadi, biri qoldiriladi.
35 Ikki ayol birga tegirmon tortayotgan bo‘lsa, biri olinadi, biri qoldiriladi.
36 Ikki kishi dalada bo‘lsa, biri olinadi, biri qoldiriladi.
37 Shogirdlar Isodan so‘radi: — Hazrat, bu voqealar qayerda yuz beradi? — Kalxatlar to‘plangan joyda murda bo‘lishini hamma biladi, — deb javob berdi Iso. — Bu voqealar qayerda yuz berishi ham sizlarga shu singari ayon bo‘ladi.
