1 Shimsho‘n G‘azoda. 4 Shimsho‘n va Dalila. 23 Shimsho‘nning o‘limi.
Hakamlar 16 bob
1 Bir kuni Shimsho‘n Filistlarning shahri G‘azoga bordi. U yerda bir fohisha ayolni ko‘rib uning oldiga kirdi.
2 G‘azoliklar Shimsho‘n kelganini bilgach, o‘sha joyni o‘rab olishdi. Ularning ba’zilari shahar darvozasida yashirinib, kechasi bilan uni poylab turishdi. Ular tun bo‘yi pisib, “Qani, tong yorishgunicha kutib turaylik–chi, keyin uni o‘ldiramiz”, deb o‘ylayotgan edilar.
3 Shimsho‘n esa fohishanikida faqatgina yarim kechagacha bo‘ldi. U tun yarmida turib, shahar darvozasining eshiklarini yondorlari bilan sug‘urib oldi–da, barcha tambalari bilan yelkasiga ortib, Xevron ro‘parasidagi tepalikning ustiga olib chiqdi.
4 Ko‘p o‘tmay Shimsho‘n So‘rax vodiysida yashaydigan Dalila ismli bir juvonni yaxshi ko‘rib qoldi.
5 Filist beklari juvonning oldiga kelib shunday dedilar: “Shimsho‘n bunday buyuk kuchni qayerdan olarkan? Uni bog‘lab bo‘ysundirish yo‘lini biz uchun bilib bersang, har birimiz senga 1100 bo‘lakdan kumush beramiz.”
6 Bir kuni Dalila Shimsho‘nga yalinib: — Iltimos, buyuk kuchingiz sirini menga aytib bering, — dedi. — Qanday qilib sizni bog‘lab, bo‘ysundirib bo‘ladi?
7 Shimsho‘n unga shunday javob berdi: — Agar meni yettita yangi, qurib ulgurmagan kamon ipi bilan bog‘lab tashlashsa, men el qatori kuchsiz bo‘lib qolaman.
8 Shunda Filist beklari juvonga yettita yangi, hali qurib ulgurmagan kamon ipini keltirdilar. Dalila iplar bilan Shimsho‘nni bog‘lab qo‘ydi.
9 Shu payt ichkari xonada bir nechta odam poylab turar edi. Juvon Shimsho‘nga qarab: — Shimsho‘n! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi. Ammo olov ipak tolalarini qanday yo‘q qilsa, Shimsho‘n ham kamon iplarini xuddi shunday uzib tashladi. Shimsho‘nning siri sirligicha qoldi.
10 — Siz meni aldab ahmoq qildingiz, — dedi unga Dalila. — Iltimos, sizni qanday qilib bog‘lash kerakligini menga ayta qoling.
11 — Agar meni yangi, ishlatilmagan arqonlar bilan bog‘lashsa, men el qatori kuchsiz bo‘lib qolaman, — dedi Shimsho‘n.
12 Shunda Dalila yangi arqonlarni oldi–da, uni bog‘lab: — Shimsho‘n! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi, odamlar esa ichkari xonada poylab turishar edi. Ammo Shimsho‘n qo‘llaridagi arqonlarni ipni uzganday uzib tashladi.
13 — Shu paytgacha meni aldab, ahmoq qilib keldingiz! — dedi Dalila. — Menga ayting–chi, sizni qanday qilib bog‘lab tashlasa bo‘ladi? — Agar sochimning yettita tutamini dastgohdagi matoga qo‘shib to‘qib, moki yordamida yaxshilab mahkamlab qo‘ysang, men el qatori kuchsiz bo‘lib qolaman, — dedi Shimsho‘n.
14 Shimsho‘n uxlab yotganda, Dalila uning yetti tutam sochini dastgohdagi matoga qo‘shib to‘qidi– da, moki yordamida yaxshilab mahkamlab qo‘ydi. Keyin esa: — Shimsho‘n! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi. Shimsho‘n uxlab yotgan joyida sakrab turdi–da, mokini uloqtirib, matoni dastgohi bilan sochidan yulqib tashladi.
15 Dalila unga dedi: — Dilingiz mendan yiroq ekan, qanday qilib menga: “Seni sevaman”, deysiz?! Siz meni uch marta aldadingiz, kuchingiz sirini menga aytmadingiz.
16 Dalila har kuni yalinaverib, Shimsho‘nning quloq–miyasini yedi. Bundan bezor bo‘lgan
17 Shimsho‘n butun sirini aytib berdi: — Biron marta ham ustara boshimga tegmagan. Chunki onamning qornidayoq Xudoga nazr qilinganman. Agar sochimni oldirsam kuchim yo‘q bo‘ladi va men el qatori kuchsiz bo‘lib qolaman.
18 Dalila Shimsho‘n unga butun sirini oshkor qilganini fahmlagach, Filist beklariga xabar jo‘natib dedi: “Bu safar yana bir bor kelib ketinglar, chunki u menga butun sirini oshkor qildi.” Shunda Filistlar Dalilaga va’da qilgan pullarini olib, uning oldiga bordilar.
19 Dalila Shimsho‘nni tizzasida uxlatib qo‘ydi–da, bir odamni chaqirib uning yetti tutam sochini qirqtirib tashladi. Shimsho‘n zaiflashib, kuchdan qoldi.
20 Dalila esa: — Shimsho‘n! Filistlar kelyapti! — deb baqirdi. Shimsho‘n uyqudan turib, har safargidek o‘zimni xalos qilaman, deb o‘yladi. Ammo Egamiz uni tark etgan edi, Shimsho‘n esa bundan bexabar edi.
21 Filistlar uni qo‘lga olib, ko‘zlarini o‘yib tashlashdi. So‘ng G‘azoga olib ketib, zanjirband qilishdi. Shimsho‘n zindondagi tegirmon toshini yurg‘izib, g‘alla yanchir edi.
22 Shimsho‘nning sochlari yana o‘sa boshladi.
23 Bayramga yig‘ilgan Filist beklari: “Xudoyimiz Do‘g‘on dushmanimiz Shimsho‘nning ustidan bizga g‘alaba berdi!” — deya shodu xurramlik bilan xudosiga ko‘p qurbonliklar keltirdilar.
24 Xalq Shimsho‘nni ko‘rgach: “Yurtimizni xarob qilgan, talay sipohlarimizni o‘ldirgan dushmanni xudoyimiz qo‘limizga berdi”, — deya xudosiga hamdu sanolar ayta boshladi.
25 Mast, vaqti chog‘ bo‘lgan odamlar: “Shimsho‘nni keltiringlar, biz uchun bir o‘ynab bersin!” — deb baqira boshladilar. Shimsho‘nni zindondan keltirishdi, odamlar uni tomosha qilsin, deb ustunlar o‘rtasiga turg‘izib qo‘yishdi.
26 Shimsho‘n uni yetaklab kelgan yigitga dedi: “Binoni ko‘tarib turgan ustunlarni paypaslab ko‘ray. Ularga suyanib olmoqchiman.”
27 Uy erkagu ayol bilan to‘lgan, hamma Filist beklari o‘sha yerda edi. Tomning ustidagi ochiq ayvonda uch mingga yaqin odam Shimsho‘nni tomosha qilayotgan edi.
28 Shimsho‘n Egamizga iltijo qilib, dedi: “Yo, Egam Rabbiy, meni esla. Ey, Xudo, yana bir bor menga kuch ber, men Filistlardan ikki ko‘zim uchun yoppasiga o‘ch olay.”
29 Shimsho‘n uyni ko‘tarib turgan o‘rtadagi ikki ustun orasida turgan edi. U o‘ng qo‘lini biriga, chap qo‘lini ikkinchisiga qo‘ydi–da, tirandi.
30 Keyin qichqirib: “O‘lsam, Filistlar bilan o‘lay!” — dedi–yu, kuchi boricha ustunlarni itardi. Uy qulab, u yerdagi beklar bilan odamlarni bosib qoldi. Shunday qilib, o‘sha joyda o‘lgan odamlarning soni Shimsho‘n hayot davrida o‘ldirgan odamlarning sonidan ziyoda edi.
31 Shimsho‘nning aka–ukalari bilan butun oilasi G‘azoga kelib, uning jasadini uyga olib ketishdi. Keyin otasi Monuvaxning Zorox bilan Eshtoyo‘l shaharlari o‘rtasidagi xilxonasiga dafn qilishdi. Shimsho‘n yigirma yil davomida Isroil xalqiga hakam bo‘lgan edi.
