1 Iso va Samariyalik ayol. 43 Iso amaldorning o‘g‘lini sog‘aytiradi.
Yuhanno Muqaddas xushxabar 4 bob
1 Iso Yahyodan ko‘ra ko‘proq shogird orttirib, suvga cho‘mdiryapti, degan xabar farziylarning qulog‘iga yetib bordi.
2 Vaholanki, xalqni Isoning O‘zi emas, shogirdlari suvga cho‘mdirayotgan edilar. Bu xabar farziylarning qulog‘iga yetib borganini Iso eshitgach,
3 Yahudiyani tark etib, yana Jalilaga yo‘l oldi.
4 U yo‘lda Samariyadan o‘tishi kerak edi.
5 Shunday qilib, U Samariyaning Sihar degan shahriga keldi. Bu shahar Yoqub o‘z o‘g‘li Yusufga bergan yerga yaqin edi.
6 Yoqubning qudug‘i ham o‘sha yerda edi. Yo‘l yurib charchagan Iso quduqning yoniga o‘tirdi. Taxminan tush payti edi.
7 Shu vaqt Samariyalik bir ayol suv olgani kelib qoldi. Iso unga: — Menga ichgani suv ber, — dedi.
8 Isoning shogirdlari esa ovqat sotib olish uchun shaharga ketgan edilar.
9 Samariyalik ayol Unga shunday dedi: — Siz yahudiy bo‘lsangiz, men esa Samariyalik ayol bo‘lsam, qanday qilib mendan suv so‘rashga jur’at etdingiz?! (Nega desangiz, yahudiylar Samariyaliklar bilan aloqa qilmaydilar.)
10 Iso ayolga dedi: — Xudo senga qanday in’om bermoqchi ekanligini va sendan suv so‘ragan Odam kim ekanligini sen bilmaysan. Bilganingda edi, o‘zing Undan suv so‘ragan bo‘lar eding va U senga hayotbaxsh suvni bergan bo‘lardi.
11 — Taqsir! — dedi ayol, — Sizda suv oladigan hech narsangiz yo‘q–ku, quduq esa chuqur. Hayotbaxsh suvingizni qayerdan olasiz?
12 Bu quduqni bizga bobokolonimiz Yoqub bergan. Uning o‘zi ham, bolalari ham, chorvalari ham bu quduqdan suv ichgan. Nahotki Siz Yoqubdan ham ustun bo‘lsangiz?!
13 Iso ayolga shunday javob berdi: — Bu suvdan kim ichsa, yana chanqab qoladi.
14 Lekin Men beradigan suvdan kim ichsa, abadiy chanqamaydi. Men beradigan suv o‘sha odamning vujudida buloqqa aylanib, abadiy hayot sari jo‘shib oqadi.
15 — Taqsir, bu suvdan menga ham bering. Men ham hech qachon chanqamayin, suv olgani bu yerga kelavermayin, — dedi ayol.
16 — Borib, eringni bu yerga chaqirib kel, — dedi Iso.
17 — Mening erim yo‘q, — dedi ayol. — Erim yo‘q, deb sen to‘g‘risini aytding, — dedi Iso.
18 — Sening besh nafar ering bo‘lgan, hozirgisi ham ering emas. Sen to‘g‘risini aytding!
19 — Hazrat, Siz payg‘ambar ekaningizni ko‘rib turibman, — dedi ayol.
20 — Ota–bobolarimiz Xudoga bu tog‘da sajda qilar edilar. Ammo sizlar — yahudiylar esa Xudoga sajda qilinadigan joy Quddusda, deysizlar.
21 Iso unga dedi: — Ey ayol, Menga ishongin, shunday vaqt keladiki, o‘shanda Otaga na bu tog‘da, na Quddusda sajda qilasizlar.
22 Sizlar — Samariyaliklar kimga sajda qilayotganingizni bilmaysizlar, bizlar esa kimga sajda qilayotganimizni bilamiz. Chunki najot yahudiylardan keladi.
23 Ammo shunday vaqtlar keladiki, haqiqiy sajda qiluvchilar Otaga Ruhda va haqiqatda sajda qiladilar. Bunday vaqt keldi ham! Ota shu yo‘sinda O‘ziga sajda qiluvchilarni izlaydi.
24 Xudo Ruhdir, Unga sajda qiluvchilar ham Muqaddas Ruh boshchiligida, haqiqatni bilgan holda sajda qilishlari lozim.
25 Ayol Isoga dedi: — Men Masih kelishini bilaman. U kelganda, hamma narsani bizga tushuntiradi.
26 Iso ayolga dedi: — O‘sha Menman. Sen bilan gaplashib turibman.
27 Shu paytda Isoning shogirdlari kelib qolishdi. Uning bir ayol bilan gaplashayotganini ko‘rib hayron bo‘lishdi. Lekin birortasi ham: “Nima xohlaysiz?” yoki: “Nimaga bu ayol bilan gaplashyapsiz?” — deb so‘ramadi.
28 Ayol ko‘zasini o‘sha yerda qoldirdi–da, shaharga borib, odamlarga dedi:
29 — Yuringlar, bir Odamni ko‘ringlar. U mening qilgan hamma ishlarimni aytib berdi! O‘sha Masih emasmikin?
30 Odamlar shahardan chiqib, Isoning oldiga bordilar.
31 Shu orada shogirdlari Isoga: — Ustoz, ovqat yeb oling, — deb taklif qildilar.
32 Ammo Iso ularga dedi: — Mening yeydigan ovqatim bor, sizlar bu ovqat to‘g‘risida bilmaysizlar.
33 Shogirdlari o‘zaro gaplashib: — Biron kishi Unga ovqat keltirganmikin? — deb aytishardi.
34 Iso ularga dedi: — Mening ovqatim — Meni Yuborganning irodasini ado etish, Uning ishini tugatishdir.
35 Sizlar: “Ekinlar to‘rt oyda yetiladi”, degan iborani ishlatasizlar. Men esa sizlarga aytaman: Ko‘zlaringizni ochinglar! Ekinzorlarga qaranglar! Hosil yetilgan, o‘rim–terimga tayyor bo‘lgan.
36 O‘roqchi hozirdan yaxshi daromad olmoqda, abadiy hayot uchun hosil yig‘moqda. Toki hosilni ekkan va o‘rgan birga quvonishsin.
37 “Biri ekadi, boshqasi o‘radi”, degan maqol shu vaziyatga to‘g‘ri keladi.
38 Men sizlarni o‘zingiz mehnat qilib ekmagan hosilni o‘rgani yubordim. Boshqalar mehnat qilgan edilar, sizlar esa ularning mehnatidan foydalanasizlar.
39 Shundan keyin o‘sha shaharda yashovchi talay Samariyaliklar Isoga imon keltirishdi. Ular haligi ayolning “U mening qilgan hamma ishlarimni aytib berdi”, degan guvohligiga ishongan edilar.
40 Shunday qilib, Samariyaliklar Isoning oldiga kelib: “Biz bilan qoling”, deb Isoga yolvorishdi. Iso ikki kun o‘sha yerda qoldi.
41 Isoning aytgan so‘zlari tufayli ko‘p odamlar imon keltirdi.
42 Shunda ular ayolga dedilar: — Endi sening so‘zlaring tufayligina ishonayotganimiz yo‘q. Uni o‘zimiz ham eshitdik. U haqiqatan ham olamning Najotkori ekanligiga amin bo‘ldik.
43 Ikki kundan keyin Iso u yerdan Jalilaga jo‘nab ketdi.
44 U: “Payg‘ambar o‘z yurtida e’tibor topmaydi”, deb ta’kidlagandi.
45 Jalilaga kelganda esa, aholi Uni ochiq chehra bilan kutib oldi. Chunki ular Fisih bayrami uchun Quddusga borganlarida, u yerda Isoning qilgan hamma ishlarini ko‘rgan edilar.
46 Shunday qilib, Iso yana Jaliladagi Kana qishlog‘iga keldi. Bu yerda U suvni sharobga aylantirgan edi. O‘sha paytda Kafarnahum shahrida bir saroy amaldorining o‘g‘li kasal bo‘lib yotgan edi.
47 Bu odam Isoning Yahudiyadan Jalilaga kelganligini eshitib, Uning oldiga bordi. Isoga: “Yuring, o‘lim to‘shagida yotgan o‘g‘limga shifo bering”, deb yolvordi.
48 — Sizlar alomatu mo‘jizalar ko‘rmaguncha ishonmaysizlar! — dedi unga Iso.
49 — Yura qoling Hazrat, o‘g‘ilginam o‘lib qolmasin! — dedi saroy amaldori Unga.
50 — Siz boravering. O‘g‘lingiz sog‘–salomat, — dedi Iso. U odam Isoning aytganiga ishonib, jo‘nab ketdi.
51 U hamon yo‘lda ekan, xizmatkorlari unga peshvoz chiqib: — O‘g‘lingiz sog‘–salomat, — degan xabar keltirdilar.
52 — Qaysi soatda ahvoli yengillashdi? — deya so‘radi u. — Kecha tushda, soat birlarda isitmasi tushdi, — deyishdi xizmatkorlar.
53 “O‘g‘lingiz sog‘–salomat”, degan so‘zlarni Iso aynan shu vaqtda aytganini bolaning otasi angladi. Shunda o‘zi va butun xonadoni Isoga imon keltirdi.
54 Bu esa Isoning Yahudiyadan Jalilaga kelib ko‘rsatgan ikkinchi mo‘jizali alomati edi.
