1 Xudo Ibrohimga amr beradi. 20 Naxo‘rning nasli.
Ibtido 22 bob
1 Shu voqealardan keyin Xudo Ibrohimni sinadi. — Ibrohim! — deb chaqirdi Xudo. — Labbay! — deb javob berdi Ibrohim.
2 — Yolg‘iz suyukli o‘g‘ling Is’hoqni olib, Moriyox yeriga bor, — dedi Xudo. — Men senga bir tog‘ni ko‘rsataman, o‘sha tog‘da o‘g‘lingni qurbonlik qilib kuydirasan.
3 Ertasi kun Ibrohim saharda turib, eshagini egarladi, ikkita xizmatkorini va o‘g‘li Is’hoqni oldi. Olov yoqib qurbonlikni kuydirish uchun o‘tin tayyorladi. So‘ngra Xudo aytgan yerga jo‘nadi.
4 Uch kun yo‘l yurganlaridan keyin, Ibrohim uzoqdan o‘sha joyni ko‘rdi.
5 Ibrohim xizmatkorlariga dedi: — Sizlar shu yerda — eshakning yonida qolinglar. O‘g‘lim bilan hov anavi yerga boramiz– u, u yerda sajda qilib, shu yerga qaytib kelamiz.
6 Ibrohim qurbonlik kuydirish uchun o‘tinni olib, o‘g‘li Is’hoqning yelkasiga ortdi. O‘zi esa pichoq bilan cho‘g‘ni olib ketdi. Ikkovlari birga ketishdi.
7 — Otajon! — dedi bir payt Is’hoq otasiga. — Labbay, o‘g‘lim, — deb javob berdi Ibrohim. — Olov bilan o‘tin bor–u, lekin qurbonlik qilib kuydiriladigan qo‘zi qani? — deb so‘radi Is’hoq.
8 — Qurbonlik qilib kuydiriladigan qo‘zini Xudoning O‘zi beradi, o‘g‘lim, — deb javob qildi Ibrohim. Shunday qilib, ikkovlari birga yo‘lda davom etishdi.
9 Ular Xudo ko‘rsatgan yerga yetib kelganlaridan keyin, Ibrohim qurbongoh qurib, qurbongohga o‘tin qaladi. So‘ngra u o‘g‘li Is’hoqni bog‘lab, qurbongohdagi o‘tinlar ustiga yotqizdi.
10 Ibrohim pichoqni oldi va o‘g‘lini bo‘g‘izlashga shaylandi.
11 Shu payt Egamizning farishtasi osmondan unga hayqirdi: — Ibrohim! Ibrohim! — Labbay! — deb javob berdi Ibrohim.
12 — Pichoqni tashla! — deb buyurdi farishta. — Bunday qilma, bolaga zarar berma. Endi bildim, sen haqiqatan Xudodan qo‘rqar ekansan. Sen hatto yagona o‘g‘lingni ham Mendan ayamading.
13 Ibrohim boshini ko‘tarib, shoxlari chakalaklarga o‘ralib qolgan qo‘chqorni ko‘rib qoldi. U qo‘chqorni ushlab, qurbongohda o‘g‘lining o‘rniga kuydirib qurbonlik qildi.
14 Shuning uchun bu joyga Ibrohim: “Egamiz beradi”, deb nom qo‘ydi. Bu nom bugungi kunda: “Egamizning tog‘ida beriladi”, degan hikmatga aylanib ketgan.
15 Shundan keyin Egamizning farishtasi osmondan Ibrohimni yana chaqirdi:
16 — Egang aytmoqda: “Menga itoat qilganing uchun, hatto yagona o‘g‘lingni ham Mendan ayamaganing uchun, O‘zimning nomim bilan qasamyod qilaman:
17 senga albatta qut–baraka beraman. Naslingni osmondagi yulduzlarday, dengiz qirg‘og‘idagi qumday son–sanoqsiz qilib ko‘paytiraman. Nasling g‘animlarining darvozalarini egallaydilar.
18 Menga itoat qilganing uchun, yer yuzidagi hamma xalqlar sening nasling orqali baraka topadi.”
19 Shunday qilib, Ibrohim o‘g‘li bilan birga xizmatkorlari yoniga qaytib keldi va Bershevaga — uyiga yo‘l oldi. Ibrohim Bershevada yashab qoldi.
20 Shundan keyin Ibrohim: “Ukang Naxo‘rning xotini Milxo sakkizta o‘g‘il tuqqan”, degan xabarni eshitdi.
21 To‘ng‘ich o‘g‘lining ismi Uz, keyingisining oti Buz, undan keyingisiniki Kamuvol (Kamuvol Oramning otasi bo‘ldi),
22 Xosit, Xazo, Pildash, Yidlaf, Batuval edi.
23 Batuval bir qiz ko‘rib, otini Rivqo qo‘ydi.
24 Milxodan ko‘rgan sakkizta o‘g‘lidan tashqari, Naxo‘r Ravumo degan cho‘risidan ham to‘rtta o‘g‘il ko‘rdi. Bu o‘g‘illarining ismi Tavax, Gaxam, Taxash va Maxo edi.
