1 Buyuk najotga e’tiborsiz bo‘lmaylik. 5 Bizga najot berish uchun Iso inson bo‘lib keldi.
Ibroniylarga maktub 2 bob
1 Shu sababdan biz butun e’tiborimizni eshitganlarimizga qaratishimiz kerak. Shunda haqiqatdan og‘ib ketmaymiz.
2 Farishtalar orqali ota–bobolarimizga berilgan Tavrotqonunlari majburiy edi. Agar Tavrot qonunlarini buzgan va ularga itoat etmagan odamlar har bir qilmishiga yarasha jazolangan bo‘lsa,
3 nahotki biz buyuk najot xabariga e’tiborsiz qolsak jazodan qochib qutula olamiz?! Axir, dastlab bu najot xabarini bizga Rabbimiz Isoning O‘zi e’lon qildi–ku. Rabbimizga quloq solgan shohidlar bu xabarning haqiqiyligini bizga tasdiqlashdi.
4 Xudo ham bu xabarni tasdiqladi: U alomatu mo‘jizalar va turli xil ajoyibotlar ko‘rsatdi, O‘z xohish–irodasiga ko‘ra Muqaddas Ruhning in’omlarini ulashib berdi.
5 Biz aytayotgan kelajak dunyoni Xudo farishtalarga tobe qilmadi.
6 Aksincha, Muqaddas Bitiklarda Xudoga shunday deb aytilgan: “Inson zoti nedirki, u haqda o‘ylagaysan?! Inson o‘g‘li nedirki, Sen uni ardoqlaysan?!
7 Sen uni qisqa vaqtgagina farishtalardan past qilding, Keyin esa izzatu sharaf tojini unga kiygizding.
8 Bor narsani uning oyog‘i ostiga qo‘yding.” “Bor narsani uning oyog‘i ostiga qo‘yding” degani, Xudo butun borliqni o‘sha insonning hokimiyatiga tobe qilganini bildiradi. Hozirgi kunda esa butun borliq unga tobe bo‘lganini biz ko‘rayotganimiz yo‘q.
9 Ammo “qisqa vaqtgagina farishtalardan past bo‘lgan” insonni, ya’ni Isoni biz ko‘rib turibmiz. U inson bo‘lib keldi, Xudoning inoyati tufayli butun insoniyat uchun azob chekib, o‘ldi. Shu sababdan endi “izzatu sharaf tojini kiydi.”
10 Xudo hamma narsani yaratgan va hamma narsa Uning ulug‘vorligi uchun mavjuddir. U ko‘p insonlarni O‘z ulug‘vorligidan bahramand qilish uchun najotga erishtirmoqchi bo‘ldi. Iso odamlarni najotga boshlab borsin deb, Xudo Uni azob– uqubatlar orqali barkamol Sardor qilib tayyorladi.
11 Insonlarni gunohlardan poklovchi Iso va poklangan insonlarning hammasi bir oilaga mansubdir. Shu sababdan Iso ularni birodarlarim deb atashdan or qilmay,
12 Xudoga shunday deydi: “Birodarlarimga Sen haqingda aytaman, Jamoa orasida Senga hamdu sano o‘qiyman.”
13 Iso yana shunday deydi: “Umidim Xudodadir”, so‘ng yana aytadi: “Xudo bergan farzandlarim bilan birga Men shu yerdaman!”
14 Bu farzandlar foniy bandalar bo‘lganlari uchun, Iso ham ular singari inson bo‘ldi. Zero, U O‘z o‘limi orqaligina o‘lim keltiruvchi iblisning qudratini yo‘q qila oldi va
15 umr bo‘yi o‘lim qo‘rquviga qul bo‘lgan odamzodni ozod qilishga muvaffaq bo‘ldi.
16 Iso farishtalarni emas, balki Ibrohimning naslini qullikdan qutqargani aniq.
17 Shu sababdan, U har jihatdan birodarlariga o‘xshagan bo‘lishi shart edi. Shundagina U xalqni gunohlaridan poklay oladigan, Xudoning xizmatidagi rahmdil va sodiq Oliy ruhoniy bo‘la olardi.
18 Isoning O‘zi sinovdan o‘tib, azob chekdi. Shuning uchun U sinovdan o‘tayotganlarga yordam bera oladi.
