1 Pavlusning dengiz orqali Rimga safari. 13 Dengizdagi bo‘ron. 39 Kema halokatga uchraydi.
Havoriylarning faoliyati 27 bob
1 Bizni dengiz orqali Italiyaga jo‘natishga qaror qildilar. Shundan keyin ular Pavlusni va boshqa ba’zi mahbuslarni Imperiya qo‘shinidagi Yuliy degan yuzboshiga topshirdilar.
2 Hammamiz Adramit shahridan kelgan kemaga o‘tirdik. Kema Asiya viloyatining bandargohlariga endi jo‘namoqchi bo‘lib turgan ekan. Biz yo‘lga tushdik. Salonikadan kelgan Makedoniyalik Aristarx degan odam bizga hamroh bo‘ldi.
3 Ertasi kuni biz Sidon shahriga yetib keldik. Yuliy Pavlusga yaxshi munosabatda bo‘ldi, shuning uchun do‘stlari oldiga borishga va kerakli narsalarni olishga ijozat berdi.
4 Biz u yerdan jo‘nab ketdik. Shamol bizga qarshi tomondan esayotgani uchun, Kipr orolini panalab suzib o‘tdik.
5 So‘ng Kilikiya va Pamfiliya viloyatlarining janub tomonidan suzib, Likiya viloyatidagi Mira shahriga keldik.
6 Yuzboshi u yerda Aleksandriyadan Italiyaga suzib ketadigan kemani topdi va bizni unga o‘tqazdi.
7 Biz bir necha kun sekin suzib, nihoyat qiyinchiliklar bilan Knidus shahriga yetib keldik. Shamol bizga qarshi esayotgani uchun Salmon yarim orolining yonidan o‘tib, Krit orolini panalab suza boshladik.
8 Orolning qirg‘og‘i bo‘ylab mashaqqatlar bilan Go‘zal Bandargohlar degan joyga yetib keldik. Bu joy Laseya shahri yaqinida joylashgan.
9 Biz ancha vaqt o‘sha yerda qoldik. Hatto Poklanish kuni ham o‘tdi, suzish xavfli bo‘lib qoldi. Pavlus kemachilarga maslahat berdi:
10 — Janoblar! Ko‘rib turibman, bu yerdan suzib ketadigan bo‘lsak, nafaqat yukimiz va kemamiz, balki jonimiz ham xavf ostida qoladi, og‘ir halokatga uchraymiz.
11 Lekin yuzboshi Pavlusning maslahatiga quloq solmay, kema darg‘asi va kema egasining gapiga kirdi.
12 Qishni o‘tkazish uchun bandargoh yaxshi sharoitga ega emas edi. Shuning uchun deyarli hamma u yerdan dengizga chiqishga, qanday qilib bo‘lsa ham Finikka yetib olib, qishni o‘sha yerda o‘tkazishga rozi edi. Finik Krit orolidagi bandargoh bo‘lib, janubi–g‘arb va shimoli–g‘arb tomonlardan esadigan shamollardan panada edi.
13 Janubdan mayin shabada esa boshlaganda, ular: “Niyatimiz amalga oshadigan bo‘ldi”, deb o‘yladilar. Shuning uchun ular langarni ko‘tarib, Krit oroli bo‘ylab, qirg‘oqqa yaqin suza boshladilar.
14 Ammo ko‘p o‘tmay orol tomondan nihoyatda kuchli bo‘ron ko‘tarildi. Bu “Shimoli– sharq” bo‘roni deb aytilardi.
15 Bo‘ron kemaga shunday urildiki, natijada kema shamolga qarshi suzolmay qoldi. Shundan keyin o‘zimizni to‘lqinlarga topshirib, shamol yo‘nalishi bo‘ylab suzib ketdik.
16 Biz Kavda degan orolchani panalab o‘tdik. Kemaning qayiqchasini zo‘rg‘a ushlab qoldik.
17 Dengizchilar qayiqni yuqoriga ko‘tarib oldilar. Keyin esa kema parchalanib ketmasin, deb uni ostidan arqonlar bilan mahkam bog‘ladilar. Ular: “Surtis atroflarida qumga o‘tirib qolmasak edi”, deb qo‘rqib, tezlikni kamaytiradigan langarni tushirdilar va kemani shamol yo‘nalishiga qo‘yib berdilar.
18 Quturgan bo‘ron davom etardi. Ertasi kuni ular kemadan yuklarni uloqtira boshladilar.
19 Uchinchi kuni esa o‘z qo‘llari bilan kemaning asbob–uskunalarini dengizga otdilar.
20 Bir necha kun biz na quyoshni, na yulduzlarni ko‘rdik. Bo‘ron quturgani sari, qutulishimizga bo‘lgan umid so‘nib borardi.
21 Hech kim uzoq vaqt biron narsa tanovul qilmadi. Shunda Pavlus ularning o‘rtasiga chiqib, shunday dedi: — Janoblar! Agar mening gaplarimga quloq solib, Kiprdan ketmaganlaringizda edi, biz mana shu zararga va og‘ir halokatlarga duchor bo‘lmasdik.
22 Endi sizlarga maslahatim shu: dadil bo‘linglar! Oramizdan hech kim nobud bo‘lmaydi, faqat kemadan mahrum bo‘lamiz, xolos.
23 Men mansub bo‘lgan va men sajda qiladigan Xudoyim o‘tgan kuni mening oldimga O‘z farishtasini yubordi.
24 Farishta menga shunday dedi: “Qo‘rqma, Pavlus, sen Qaysar huzurida bo‘lishing kerak. Sen bilan birga kemada suzib ketayotganlarga Xudo hayot bag‘ishladi.”
25 Shuning uchun, birodarlar, dadil bo‘linglar, chunki Xudoga ishonaman: hammasi menga aytilganiday bo‘ladi.
26 Biz biron orolga albatta tushamiz.”
27 O‘n to‘rtinchi kuni kechasi biz O‘rta yer dengizida shamol yo‘nalishi bo‘ylab suzayotgan edik. Taxminan tun yarmida dengizchilar quruqlikka yaqinlashib qolganimizni payqab qoldilar.
28 Ular chuqurlikni o‘lchagan edilar, yigirma quloch chiqdi. Bir oz nariroqni o‘lchagan edilar, o‘n besh quloch chiqdi.
29 Ular: “Kema qoyalarga borib uriladi”, deb qo‘rqib ketganlari uchun, kemaning ortidan to‘rtta langarni tushirdilar va tezroq tong otsin, deb Xudoga astoydil iltijo qildilar.
30 Shu orada dengizchilarning ba’zilari kemadan qochib chiqishga urindilar. Ular qayiqni suvga tushirib, o‘zlarini xuddi kemaning old tomonidan langar tushirmoqchi bo‘lganday ko‘rsatdilar.
31 Pavlus yuzboshi bilan askarlarga shunday dedi: — Bu odamlar kemada qolmas ekanlar, bilib qo‘yinglar, sizlar ham o‘zlaringizni qutqara olmaysizlar.
32 Askarlar qayiq bog‘langan arqonni kesdilar va qayiqni suvga tushirib yubordilar.
33 Tong otishi bilan, Pavlus ulardan tamaddi qilib olishlarini iltimos qildi: — Bugun o‘n to‘rt kundirki, sizlar xavotirlikda bo‘lib, hech narsa yemadingizlar.
34 Yolvoraman: biroz tamaddi qilib olinglar, bu tirik qolishingiz uchun kerak. Boshingizdan biron tola soch ham tushmaydi.
35 Pavlus shu so‘zlarni aytib bo‘lgach, nonni oldi va hammaning ko‘z o‘ngida Xudoga shukrona aytdi. So‘ngra nonni sindirib, yeya boshladi.
36 Boshqalar ham dadillanib, ovqatlana boshladilar.
37 Kemada jami 276 kishi bor edi.
38 Ular to‘yib olgach, bug‘doyning hammasini dengizga tashlab, kemani yengillashtirdilar.
39 Tong otganda, dengizchilar qirg‘oqni taniy olmadilar. Ammo qirg‘oqdagi qumli qo‘ltiqni payqadilar. Agar imkoni bo‘lsa, kemani o‘sha yerda qirg‘oqqa to‘xtatamiz, deb qaror qildilar.
40 So‘ng langarlarni kesib, dengizga tushirib yubordilar. Ayni paytda eshkaklarni mahkam bog‘lab turgan arqonlarni yechdilar. Shundan keyin oldingi yelkanni shamolga qaratib, qirg‘oqqa suzib ketdilar.
41 Lekin kema sayoz joyga urilib, qumga o‘tirib qoldi. Oqibatda kemaning old qismi qumga tiqilib, qimirlamay qoldi. Kemaning orqa qismi esa to‘lqinlar shiddatidan parcha–parcha bo‘lib ketdi.
42 Shunda askarlar: “Mahbuslar suzib, qutulib ketmasin”, deya ularni o‘ldirmoqchi bo‘ldilar.
43 Ammo yuzboshi Pavlusni qutqarmoqchi bo‘lib, askarlarni bu niyatlaridan qaytardi. Ularga shunday buyruq berdi: “Suzishni biladiganlar birinchi bo‘lib kemadan sakrasin va qirg‘oqqa suzib borsin,
44 qolganlar esa taxtalarni yoki kemaning biron siniq bo‘lagini olib, ularning ortidan ergashsinlar.” Shu yo‘sin hammalari eson–omon qirg‘oqqa yetib oldilar.
