Kirish
Zafaniyo payg‘ambar miloddan oldingi yettinchi asrda yashab, bashorat qilgan. Bir oz vaqtdan keyin — miloddan oldingi 621 yilda shoh Yo‘shiyo diniy islohotlar o‘tkaza boshlagan edi.
Zafaniyo payg‘ambar davrida Yahudo xalqi umidini kelajakka bog‘lab, Xudoning qudrati bilan yer yuzidan dushmanlarini yo‘q qilishlariga chin dildan ishonar edilar. Ular: “Xudoning adolat o‘rnatadigan g‘alaba kunlarini katta tantana bilan kutib olamiz”, deb niyat qilishar, o‘sha davrni “Egamizning kuni” deb atashar edilar. Zafaniyo payg‘ambar esa, “Egamizning kuni”da Xudo itoatsiz bandalarni jazolaydi, deb xalqni ogohlantirar edi. Itoatsiz Yahudo xalqi ham boshqa xalqlar qatori jazolanishini Zafaniyo bashorat qilgandi. Shuning uchun u Yahudo xalqiga najotning birgina yo‘lini ko‘rsatmoqchi bo‘lib, shunday degan edi:
Egamizning amrlariga itoat qiladigan,
Ey yurtning kamtarin odamlari,
Egamizga intilinglar.
To‘g‘rilikka bog‘lanib,
Mo‘min–qobillik payida bo‘linglar.
Shundagina Egamizning g‘azab kunida
Jazodan qutulib qolishingiz mumkin. (2:3)
1–BOB - Zafaniyo
1 Yahudo yurtida Omon o‘g‘li shoh Yo‘shiyo hukmronlik qilgan davrda Zafaniyoga Egamiz O‘z so‘zini ayon qildi. Zafaniyo shoh Xizqiyo avlodidan bo‘lib, Kushining o‘g‘li, Gadaliyoning nevarasi va Emoriyoning evarasi edi.
2 Egamiz shunday demoqda: “Men yer yuzidagi hammani Gard qoldirmay supurib tashlayman.
3 Ha, Men odamlaru hayvonlarni, Ko‘kdagi qushlaru Dengizdagi baliqlarni supurib tashlayman. O‘sha hayvonlar tasviridagi butlarni parchalayman. Ular qatorida fosiqlarni ham yo‘q qilaman, Yer yuzidagi butun inson zotini Ildizidan quritib yuboraman. — Egamizning kalomi shudir. —
4 Men Yahudo va Quddusga qarshi qo‘l ko‘taraman. Baalga sig‘inganlarni bitta qoldirmay yo‘q qilaman, Butparast ruhoniylarning xotirasini o‘chiraman.
5 Tomda quyosh, oy, yulduzlarga sig‘inganlarni halok etaman, To‘g‘ri, ular Men, Egangizga sajda qilib, sadoqat ontini ichadi, Lekin Mo‘laxga ham topinib, va’dalar berishadi.
6 Mendan yuz o‘girib, izimdan yurmagan bu odamlar nobud bo‘ladi, Menga intilmagan, Mendan yordam so‘ramaganlar o‘ladi.”
7 Egamiz Rabbiy oldida sukut saqlang! Zero, Egamizning keladigan kuni yaqinlashib qoldi. Egamiz O‘z xalqini qurbonlik qilishga tayyorladi. U taklif qilgan mehmonlar yetib keldi.
8 Egamiz shunday deydi: “Men qurbonlik keltiradigan o‘sha kuni Yahudo a’yonlarini, shohning o‘g‘illarini, Butparast odatlarga berilganlarning hammasini jazolayman.
9 Butparastlarga o‘xshab ostona hatlaganlarning Ta’zirini beraman. Shoh saroyini zo‘ravonligu firibgarlikka To‘ldirganlarni jazolayman.”
10 Egamiz shunday demoqda: “O‘sha kuni Quddusning Baliq darvozasidan faryod ko‘tariladi, Shaharning Yangi dahasidan dod–voy eshitiladi. Qirlardan vayronagarchilik sadolari keladi.
11 Ey bozor ko‘chasida yashaganlar, dod soling! Axir, hamma savdogarlaringiz halok bo‘ladi, Oldi–sotdi qilganlar qirib tashlanadi.
12 Men o‘sha kuni bir chiroq olaman, Quddusning har bir burchagini tekshirib chiqaman. ‘Egamizning qo‘lidan na yaxshilik, na yomonlik keladi’, deb O‘ylaganlarning jazosini beraman. Gunohga botib o‘tirgan Beparvo odamlarni jazolayman.
13 Ular uylar qurishadi, Ammo uylarida yashash ularga nasib etmaydi. Uzumzorlar barpo qilishadi, Ammo sharobidan ichisholmaydi. Boyliklari talon–taroj qilinadi, Qurgan uylari buzib tashlanadi.”
14 Oz qoldi Egamizning buyuk kuniga! Oz qoldi! O‘sha kun shiddat bilan yaqinlashmoqda. Quloq soling! Bu Egamizning kunidir. Bu kun achchiq kulfat keltiradi, Hatto jasur jangchilar qo‘rqqanidan baqiradi.
15 Bu kun Xudoning g‘azab kunidir. O‘sha kuni hamma azob–uqubat chekadi, Hamma yoq vayronayu xarobazorga aylanadi. Zimziyo zulmat kuni bo‘lar o‘sha kun, Bulut qoplagan tim qorong‘i bo‘lar o‘sha kun!
16 Mustahkam shaharlaru baland minoralar Hujum ostida qoladi, Burg‘u ovoziyu jangga da’vat tovushlarini O‘sha kun o‘zida mujassam etadi.
17 Egamiz shunday deydi: “Odamlar Menga qarshi gunoh qildilar, Shu sababdan Men ularning boshiga kulfat solaman, Ular ko‘r odamday qoqilib yuradilar. Ularning qoni to‘kilib, yerni qoplaydi, Jasadlari tilka–pora bo‘lib, yerda go‘ngday yotadi.”
18 Egamizning g‘azab kunida Kumush ham, oltin ham ularga najot bermaydi. Egamizning rashk o‘ti Butun dunyoni kuydirib tashlaydi. Ha, yer yuzida yashagan hammani Egamiz dahshatli tarzda yo‘q qiladi.
