1 Elishay No‘monga shifo beradi.
Shohlar (to‘rtinchi kitob) 5 bob
1 Oram shohining No‘mon degan lashkarboshisi bor edi. Xo‘jayini uni juda ulug‘lar va hurmat qilar edi, chunki Egamiz No‘mon orqali Oramga g‘alaba ato qilardi. No‘mon juda dovyurak jangchi edi–yu, lekin teri kasalligiga chalingan edi.
2 Oram lashkarlari Isroil yurtiga bostirib borganlarida, kichkina qizchani asir qilib olib ketgan edilar. Qizcha No‘monning xotiniga cho‘rilik qilardi.
3 Qizcha bir kuni bekasiga aytib qoldi: — Agar to‘ram Samariyadagi payg‘ambar huzuriga borganlarida edi, o‘sha payg‘ambar to‘ramga shifo bergan bo‘lardi.
4 Shunday qilib, No‘mon o‘z hukmdori huzuriga bordi. Shohga Isroil yurtidan keltirilgan qizchaning aytganlarini gapirib berdi.
5 Oram shohi No‘monga: — Yo‘lga otlanaver, men Isroil shohiga maktub yozib beraman, — dedi. No‘mon yigirma bir pud kumush, to‘rt pud oltin, o‘n sidra qimmatbaho kiyim–bosh olib, yo‘lga chiqdi.
6 No‘mon maktubni Isroil shohiga keltirib berdi. Maktub shu mazmunda bitilgan edi: “Ushbu maktub yetib borganda, bilingizki, xizmatkorim No‘monni sizning huzuringizga yuborgan bo‘laman, uni teri kasalligidan siz forig‘ qilishingiz mumkin.”
7 Isroil shohi maktubni o‘qib, vahimaga tushib, kiyimlarini yirtdi: — Oram shohi meni hayot baxsh etadigan va jon oladigan Xudo deb o‘ylayaptimi?! Shifo berishim uchun u mening huzurimga odamini jo‘natibdi–ya! Mana, bilib qo‘yinglar, Oram shohi men bilan urush chiqarish uchun bahona izlayapti.
8 Isroil shohi vahimaga tushib liboslarini yirtganini payg‘ambar Elishay eshitgach, shohga xabarchi orqali shu gapni yetkazdi: “Nega vahimaga tushib liboslaringizni yirtdingiz? O‘sha odam mening oldimga kelsin, Isroilda payg‘ambar borligini bilib qo‘ysin.”
9 No‘mon otlariyu jang aravalarini Elishayning uyi eshigi oldiga olib kelib to‘xtatdi.
10 Elishay No‘monning oldiga xizmatkorini chiqarib, u orqali No‘monga shu gapni yetkazdi: “Bor, Iordan daryosida yetti marta yuvin, shunda tanang yangilanib, pok bo‘ladi.”
11 No‘mon esa darg‘azab bo‘ldi: “Men o‘ylagan edimki, payg‘ambar albatta mening oldimga chiqadi, o‘zining Egasi Xudoni chaqirib iltijo qiladi. Qo‘llari bilan kasal joyimni silab, meni bu kasallikdan forig‘ qiladi.
12 Damashqdagi Abano va Parfar daryolari Isroilning hamma daryolaridan afzal emasmi?! Men o‘sha daryolarda yuvinib, poklanib olaverardim–ku!” No‘mon jahl bilan burilib ketdi.
13 Shunda xizmatkorlari kelib: — Janobi oliylari, agar payg‘ambar sizga qiyin narsani aytganda, qilmasmidingiz? — deb gapirishdi, — u sizga: “Yuvingin, pok bo‘lib qolasan”, dedi xolos–ku.
14 Oxiri, No‘mon payg‘ambarning aytganini qilib, Iordan suvida yetti marta sho‘ng‘idi. Shunda tanasi xuddi yosh bolaning tanasi kabi yangilanib, pok bo‘ldi.
15 No‘mon va uning barcha hamrohlari payg‘ambar huzuriga qaytib keldilar. No‘mon Elishayning huzuriga kelgach, aytdi: — Butun yer yuzida Isroilning Xudosidan boshqa xudo yo‘qligini bildim. Marhamat, endi men, qulingizning hadyalarini qabul qiling.
16 Men xizmat qilayotgan Xudo shohid! Hadyangni olmayman! — dedi Elishay. No‘mon Elishayni qancha majbur qilsa ham, Elishay rad etdi.
17 Shunda No‘mon aytdi: — Unday bo‘lsa, men, qulingizga ikkita xachir ko‘tara oladigan tuproq olib ketishga ijozat bering. Men, qulingiz, bundan buyon Egamizdan boshqa xudolarga har xil qurbonliklarukuydiriladigan qurbonliklar qilmayman.
18 Egamiz men, qulingizni faqat bitta narsada kechirsin: xo‘jayinim xudo Rimmon uyiga borib sajda qilish uchun qo‘limga suyanganda, men ham Rimmon uyida u bilan birga ta’zim qilaman. O‘sha yerda ta’zim qilganimda, shu narsa uchun Egamiz meni kechirsin.
19 — Eson–omon bor, — dedi unga Elishay. No‘mon Elishay huzuridan chiqib, hali uncha uzoq yo‘l yurmagan ham ediki,
20 payg‘ambar Elishayning xizmatkori Gaxazi o‘ziga o‘zi aytdi: “Hazratim anavi Oram xalqidan No‘mon keltirgan hadyalarni qabul qilmasdan, unga ijozat berdi. Xudo haqi! Ortidan yugurib borib, undan biror narsa undiray.”
21 Gaxazi No‘monning orqasidan ketdi. No‘mon ortidan kelayotgan Gaxazini ko‘rib, uni qarshi olgani aravadan tushdi. — Tinchlikmi? — so‘radi No‘mon.
22 — Tinchlik, — dedi xizmatkor, — xo‘jayinim mendan aytib yubordi, uning huzuriga Efrayim qirlaridagi payg‘ambarlar guruhidan ikkitasi kelibdi, ularga ikki pud kumush va ikki sidra kiyim–bosh berarkansiz.
23 — Balki to‘rt pud olarsan, — dedi No‘mon va Gaxazini to‘rt pud olishga ko‘ndirdi. No‘mon ikkita qopdagi to‘rt pud kumushni va ikki sidra kiyim–boshni bog‘lab, o‘zining ikkita xizmatkoriga berdi. Xizmatkorlar bu narsalarni ko‘tarib, Gaxazining oldiga tushib jo‘nadilar.
24 Tepalikka kelganlarida, Gaxazi narsalarni xizmatkorlarning qo‘lidan oldi va uyiga olib borib yashirdi. So‘ngra No‘monning ikkala xizmatkoriga ijozat berdi.
25 Gaxazi qaytib kelgach, xo‘jayinining huzuriga kirdi. — Qayerda eding, Gaxazi? — so‘radi Elishay undan. — Men, qulingiz hech qayerga bormadim, — javob berdi u.
26 Elishay esa Gaxaziga: — O‘sha odam aravasidan tushib senga peshvoz chiqqanda, mening ruhim sen bilan birga emasmidi?! — dedi. — Hozir kumushu liboslar yoki zaytunzorlar, uzumzorlar, qo‘y, sigirlar, qul va cho‘rilar oladigan paytmi?!
27 Shu qilganing uchun No‘monning teri kasalligi senga va sening naslingga abadiy yopishib qolsin. O‘sha zahoti Gaxaziga yara toshib, teri qorday oppoq bo‘lib qoldi. U Elishayning huzuridan chiqib ketdi.
