1 Mo‘ab va Isroil o‘rtasidagi urush.
Shohlar (to‘rtinchi kitob) 3 bob
1 Axab o‘g‘li Yoram SamariyadaIsroil taxtiga o‘tirdi va o‘n ikki yil shoh bo‘ldi. Bu paytda Yohushafat Yahudoda shohlik qilayotganiga o‘n sakkiz yil bo‘lgan edi.
2 Yoram Egamiz oldida qabihliklar qilgan bo‘lsa ham, otasi va onasichalik emasdi. Otasi Baalga atab o‘rnatgan toshni u qo‘porib tashladi.
3 Shunday bo‘lsa ham, Isroil xalqini gunohga botirgan Nabat o‘g‘li Yeribom qilgan gunohlarga ergashdi.
4 Mo‘ab shohi Mesha chorvachilik bilan shug‘ullanardi. U Isroil shohiga har yili 100.000ta qo‘zi va 100.000ta qo‘yining junini o‘lpon qilib to‘lardi.
5 Axab vafot etgandan keyin, Mo‘ab shohi Isroil shohiga qarshi bosh ko‘tardi.
6 Shunda shoh Yoram Samariyadan chiqib, jamiki Isroil lashkarini to‘pladi.
7 So‘ngra Yahudo shohi Yohushafatga shu xabarni yetkazdi: “Mo‘ab shohi menga qarshi qo‘zg‘aldi. Mo‘abga qarshi urishgani men bilan borasizmi?” Yahudo shohi quyidagicha javob jo‘natdi: “Boraman, men sen bilan birgaman, mening xalqim — sening xalqingdir, mening otlarim — sening ham otlaringdir.”
8 “Biz qaysi yo‘ldan borishimiz kerak?” so‘radi Yahudo shohi. “Edom sahrosidagi yo‘ldan”, javob berdi shoh Yoram.
9 Isroil, Yahudo va Edom shohlari birgalikda yo‘lga chiqdilar. Ular yetti kun yo‘l yurganlaridan keyin, birga borgan lashkar uchun ham, hayvonlar uchun ham suv tugadi.
10 Shunda Isroil shohi: — Evoh, Egamiz bizni — uchala shohni Mo‘ab shohi qo‘liga berish uchun bir joyga to‘plabdi–da, — dedi.
11 — Bu yerda Egamizning payg‘ambari yo‘qmi? Agar bo‘lsa, biz o‘sha payg‘ambar orqali Egamizning xohish–irodasini bilardik, — dedi Yohushafat. Isroil shohining a’yonlaridan bittasi: — Shofot o‘g‘li Elishay shu yerda, u doimo Ilyosning xizmatida bo‘lgan edi, — deb javob berdi.
12 — Egamizning xabarini bizga u ayta oladi, — dedi Yohushafat. So‘ngra Isroil shohi, Yohushafat va Edom shohi Elishayning huzuriga bordilar.
13 Elishay Isroil shohiga aytdi: — Men senga qanday yordam bera olaman?! Bor, o‘zingning ota–onangning payg‘ambarlaridan maslahat so‘ra. Isroil shohi Elishayga: — Yo‘q, Egamiz biz, uchala shohni Mo‘ab shohi qo‘liga berish uchun to‘plagan, — dedi.
14 — O‘zim xizmatida bo‘lgan Sarvari Olam shohid! — dedi Elishay. — Agar men Yahudo shohi Yohushafatni hurmat qilmaganimda, senga hech ham qaramagan, hatto nazar solmagan ham bo‘lardim.
15 Endi menga bir sozanda olib kelinglar! Sozanda musiqa chalgan edi, Egamiz Elishayga O‘z qudratidan berdi.
16 Elishay dedi: — Egamiz shunday aytmoqda: “Qurib qolgan bu soylik suvga to‘ladi.”
17 Egamiz aytmoqda: “Na shamolni, na yomg‘irni ko‘rasizlar, lekin bu soylik suvga to‘lib–toshadi. O‘zlaringiz ham, ot– ulovlaringiz ham, chorvangiz ham shu suvdan ichasizlar.”
18 Egamiz qiladigan bu ishlar hali kamdir: U Mo‘ab xalqini sizlarning qo‘lingizga beradi.
19 Sizlar esa Mo‘abning hamma mustahkam shaharlarini, eng chiroyli shaharlarini vayron qilasizlar, hamma mevali daraxtlarini kesib tashlaysizlar, hamma buloqlarini ko‘masizlar, hosildor dalalarining hammasini toshloq qilib ishdan chiqarasizlar.”
20 Keyingi kuni ertalabki qurbonlik paytida, birdan Edom tomondan suv to‘lib–toshib oqa boshladi. Hamma yerni suv bosib ketdi.
21 Mo‘ab xalqi shohlar jang qilish uchun kelayotganini eshitdi–yu, hammalari — qurol osishga yaraydiganlaridan tortib kattalarigacha yig‘ilishib, chegaraga kelishdi.
22 Ular saharda turganlarida, quyosh suv ustida yog‘du sochar, suv Mo‘ab lashkariga uzoqdan qonga o‘xshab qizarib ko‘rinardi.
23 — Bu qon–ku, — deyishdi ular, — shohlar bir–birlari bilan jang qilibdilar, bir–birini qiribdilar. Qani, o‘ljaga, Mo‘ab lashkari!
24 Ammo Mo‘ab lashkari Isroil qarorgohiga borganda, Isroil lashkari ularga birdan tashlanib, hujum qilib qoldilar, Mo‘ab lashkari esa qochib qoldi. Isroil lashkari Mo‘ab yurtiga kirib ham hujumni davom ettirdi.
25 Shaharlarini vayron qildilar, daladagi hamma hosildor yerlarga tosh otaverib, dalani toshga to‘ldirib tashladilar, buloqlarini ko‘mib yubordilar, barcha mevali daraxtlarini kesdilar. Faqat Xir–Xarasot shahridagi tosh devorlar qoldi, xolos. Palaxmonchilar shaharni qurshab olib, tosh irg‘itaverdilar.
26 Mo‘ab shohi jangda mag‘lub bo‘layotganini anglab yetgach, yetti yuzta qilichbozini yoniga oldi. U Edom shohi kuchlarini yorib o‘tmoqchi bo‘ldi, lekin buning uddasidan chiqolmadi.
27 Shundan keyin Mo‘ab shohi taxt vorisi bo‘lgan to‘ng‘ich o‘g‘lini olib keldi–da, uni devor ustida kuydirib qurbonlik qildi. Bu voqeadan Isroil lashkari qattiq vahimaga tushdi. Ular Mo‘ab shohidan uzoqlashib, o‘z yurtiga qaytib ketdilar.
