MANNA VA QOYADAN CHIQQAN SUV
Chiqish kitobi, 16-bob; 17-bob, 1-7-oyatlar
Isroilliklar sahro bo‘ylab yurib, suv manbalari bo‘yida to‘xtab suv ichar, palma daraxtlari soyasida dam olishar edi. So‘ng yana o‘rinlaridan qo‘zg‘alib, Sin sahrosi tomon yo‘l olishar edi.
Misrdaliklarida o‘zlari bilan yo‘lga ozgina non olishgan edi, uni tez orada yeb tugatishdi. Endi nonni qayerdan topishsa ekan? Isroilliklar nonni Xudodan so‘rashlari lozim edi. Xudo O‘z xalqini sevardi va ularning ochlikdan o‘lishiga yo‘l qo‘ymas edi.
Biroq Xudoga ishonishga o‘rganmagan isroilliklar noliy boshladilar. Ular Muso va Horunning oldiga borib, shunday dedilar:
- Misr yurtida o‘lib ketsak bo‘lmasmidi? U yerda go‘sht mo‘l edi, to‘ygunimizcha non yer edik. Sizlar bo‘lsa bizni mana shu sahroga ochdan o‘ldirish uchun olib keldingiz.
Ular Xudodan va Musodan mamnun emas edilar. Ammo rahmdil va sabr-toqatining cheki yo‘q Egamiz Musoga dedi:
- Men xalqimning so‘zlarini eshitdim va Men ularga oqvat beraman. Ertasi kuni tongda, isroilliklar chodirlaridan chiqqanlarida, yerning oppoq qirovga o‘xshagan narsa bilan qoplanganini ko‘rishdi. Muso
ularga dedi:
- Bu Xudo sizlarga samodan yuborgan non. Uni keragicha to‘plab, chodiringizga olib kiringlar. Isroilliklar bu samoviy nondan (mannadan) yig‘ib ola boshladilar va u hamma uchun yetarli edi. Xudo mannani ertalab yog‘dirar va xalq uni o‘sha paytdayoq yig‘ib olishi zarur edi, chunki quyosh chiqqanda u erib ketar edi.
Muso ularga dedi:
- Mannani keragidan ortiq yig‘ib olmang va keyingi kun uchun saqlab qo‘ymang. Chunki Xudo mannani sizga har kungisini har kuni yuboradi.
Biroq ba’zi odamlar Musoning so‘zlariga ishonmasdan, mannadan ertasi kun uchun saqlab qo‘yishgan edi. Ertalab turib qarashsa, mannaga qurt tushgan ekan, uni tashlab yuborishga to‘g‘ri keldi.
Ko‘p o‘tmay isroilliklarning suvlari tugab qoldi. Sahroda na daryo, na ko‘l va na quduq bor edi. Shunday bo‘lsa-da, Xudo ularni suvsizlikdan o‘lib ketishlariga yo‘l qo‘yarmidi? Yo‘q albatta. Biroq isroilliklar Xudoga suv so‘rab murojaat qilmadilar, aksincha yana Musoga kelib nolidilar.
- Nimaga bizni Misrdan olib chiqding? Bizni bolalarimiz va chorvamiz bilan birga sahroda suvsiz o‘ldirish uchunmi?
Xalq shunchalar g‘azabda ediki, hatto Musoni toshbo‘ron qilishga ham tayyor edi. Shunda Muso yana Xudoga murojaat etib, bu muammoni hal qilib berishini iltijo qilib so`radi.
- Bu xalqni nima qilay? – so‘radi u. Shunda Xudo Musoga dedi:
- Qo‘lingga tayog‘ingni olib tepalikka ko‘taril. Xalq orasidan birortasi sen bilan borsin. Keyin qoyaga yetganingda tayog‘ing bilan qoyani qattiq ur, shuna u yerdan suv oqib chiqadi.
Muso qoyaga tayog‘i bilan urganida qoyadan toza, chuchuk suv chiqdi. Chanqoqdan holdan toygan xalq uchun bu qanchalik hayotbaxsh tuyulardi. Suvsizlikdan ularning lab-dahanlari qurib, til va tomoqlari qaqrab ketgan edi. Endi esa suv bo‘yida to‘ygunlaricha suv ichishlari, ko‘zalarini suvga to‘ldirib olishlari, hatto chorvalarini ham sug‘orishlari mumkin edi.
Isroil xalqi uzoq yillar davomida sahroda yashashiga to‘g‘ri keldi. Xalq ko‘p marta Xudodan nolib, Unga ishonchsizlik bildirgan bo‘lsa-da, Xudo ularni tashlab qo‘ymadi.
SAVOLLAR
1) Sahrodagi qiyinchiliklar nimalardan iborat edi?
2) Isroilliklar ochlikka duchor bo‘lganlarida qanday yo‘l tutishdi?
3) Xudo qanday qilib ularning qornini to‘ydirdi?
4) Nima uchun mannani keyingi kun uchun saqlab qo‘yishganida u aynib qoldi?
5) Isroilliklarning ichishga suvlari tugab qolganda, ular qanday yo‘l tutdilar?
6) Xudo qayerdan ularga suv topib berdi?
Hikoyalar. Muqaddas Kitob (Oilaviy o‘qish uchun) o‘zbek tilida.
Birinchi qism. ESKI AHD Hikoyalar kitobi, Tavrot - Odam Ato, Nuh, Ibrohim, Is'hoq, Ismoil, Muso. Zabur - Dovud. YANGI AHD - Ikkinchi qism. Injil - Hikoyalari Iso Masih.
Muqaddas Kitobdan olingan hikoyalar to‘plami keng doiradagi kitobxonlarga mo‘ljallangan bo‘lib, saralab olingan, yorqin manzaralar bilan bezatilgan yuzdan ziyod illyustratsiyalarni o‘z ichiga oladi.
Ushbu hikoyalar kitobxonga hamda uning har bir oila a’zosiga Muqaddas Kitobning boy mazmuni bilan tanishish imkonini beradi.
