R.B.Mitchell Tashlandiq bola - (34 bob) Kitob O'zbek tilida
Ташландиқ бола (Р. Б. Митчелл) Ўзбек тилида Аудиокитоб
Мундарижа
Бу тарих ростми
01. Ташландиқ
02. Кичик ёшли ўғил болалар
03. Қуюн
04. Бошқа
05. Ўғирланган
06. Шифокорлар
07. Жижининг совғаси
08. Танлов
09. Атланта
10. Жой топилармикан?
11. Нима учун
12. Молиявий мустақиллик
13. Учрашув
14. Бир неча яхши йигитлар
15. Исёнкор
16. Йўқотишлар даври
17. Қутқарувчи
18. Сен ростдан ҳам бормисан?
19. Янги ибтидо
20. Биринчи курс талабаси
21. Уй
22. Кутилмаган янгилик
23. Африкада
24. Кечириш керакми?
25. Паулина
26. Отам
27. Онам
28. Йўқотилган болалар
29. Сьюзен билан учрашув
30. Ўзаро муносабатлар
31. Ўз қобиғига ўралган
32. Оила қуришдан қўрқиш
33. Ҳаммаси ойдинлашди
34. Хотима
35. Ўқитувчилар учун эслатма
Китобни муҳокама қилиш учун саволлар
Миннатдорчилик
ХОТИМА
Жижининг ўлимидан йигирма йил ўтгандан кейин, чордоқдаги эски қутиларни тахларканман, мен унинг кичкина кундалигини топиб олдим ва унда қуйидаги ёзувларни ўқиб қолдим:
Робби, азизим, сен – менинг қадрли неварамсан. Умид қиламанки, сен жисмонан, руҳан ва ақлан кучли бўлиб вояга етасан; ўзинг ишонган ҳамма нарсани ҳимоя қилиш учун етарлича кучга эга бўлган яхши фуқаро бўласан.
Ҳамиша юрагингда севгини сақла – менинг севгим эса ҳамиша сен билан бирга.
Бувинг Жижи.
Онам мени ўғирлаб кетган даврнинг қисқача баёнини ҳам топдим:
1962 йил Мавлуди ва 1963 йилнинг биринчи ойлари Робби иккаламиз учун жуда оғир кечди, лекин 1963 йил ёзда биз бу қийинчиликларни енгиб ўта олдик.
Жижининг менинг келажагим ҳақидаги ибодати ва ҳаётимдаги ўнғайсизликларни ҳал қилишга реалистик ёндашуви бугун мен ким бўлиб етишганимнинг кўп жиҳатларини тушунтириб бера олади.
Мен ўзим катта бўлган ва тарбияланган жойдан кўра узоқ умр кўраётгандим. 2005 йил қишда “Аҳд” болалар уйи бузиб ташланди. Шунчалик кўп болаларга бошпана бўлган уй Ер юзидан йўқолди.
Яхшиямки, мен бузишнинг иложи бўлмаган уйда яшаяпман, мен Осмон Отаси билан ўзаро муносабатларим ҳақида гапираяпман. Яна бир мангу даргоҳни сабрсизлик билан кутаяпман, бу даргоҳ ҳақида Муқаддас Китобда, Коринфликларга иккинчи мактубда (5:1) шундай дейилган: «Биламизки, биз макон қилган бу танамиз ер юзидаги бир кулбадайдир. Бу кулба хароб бўлганда, Худо самода бизга қўл билан қурилмаган мангу бир уй беради».
Сьюзен иккимиз яқинда никоҳ қурганимизнинг йигирма олти йиллигини нишонладик. Йигирма икки йилни уй бекаси ролида ўтказгач, у илоҳиёт магистри даражасини олишга ҳаракат қилаяпти. Эр–хотинларнинг аксарияти каби, биз ҳам ажойиб воқеаларга тўйинган вақтларни ва кучли стресс даврларини бошдан кечирдик. Биз ҳали ҳам бир–биримизни севишимизни хабар қилишдан хурсандман.
Бизнинг уч нафар ажойиб фарзандимиз бор. Уч йил олдин Алисия масиҳийлар коллежини аъло баҳоларга тугатди. У ҳуқуқшуносликка ўқиётган Чед исмли жуда яхши йигитга турмушга чиқди.
Бу китобни ёзаётганимда, ўғлим Люк ўн тўққизга кирди. У мусиқий маълумот олаяпти ҳамда ўзининг вокал қобилиятлари ва бир нечта мусиқа асбобларини чала олиш маҳоратини бирор масиҳийлар хизматида қўлламоқчи.
Алисия ва Люк анча катта бўлиб қолганида, биз уларга менинг болалигимдаги баъзи кўринишларни гапириб бердик. Улар бу етимхонани ўз кўзлари билан кўришлари учун уларни Принстонга ҳам олиб бордик. Улар мен нималардан ўтганимни ҳатто хаёлларига ҳам келтира олмаслигидан жуда ҳам бахтлиман.
Мен ва Сьюзен болаларимиз ўз ота–онасининг эътиқодини танлаб олиб, у билан тўла ва самимий уйғунликда яшаётганидан хурсандмиз.
1985 йилда мен молиявий маслаҳатчи бўлдим. Бизнес менга ҳам муваффақият, ҳам омадсизликлар келтирди, аммо 2002 йилда тармоқнинг етакчи журнали мени Американинг энг яхши брокерларидан бири деб тан олди.
Мен етимхонадаги боғбон Тони Мартинга берган ваъдам, ҳеч қачон “кичкина одам”ни унутмасликни бажардим. Мижозларимнинг кўпчилиги – бой одамлар, лекин мен ҳеч қачон “кичкина” инвестордан юз ўгирмайман.
Отам 1983 йилда, бизнинг тўйимиздан уч ой ўтгандан кейин вафот этди. Совуқ, ёмғирли, шамолли кунда бўлиб ўтган унинг дафн маросимида фақат энг яқин қариндошлар қатнашди: Элис аммам, поччам Мэк, уларнинг уч фарзанди ва отамнинг бир неча амакилари. Мен ёпиқ тобутли кўмиш маросимин танладим, шунинг учун хотирамда отамнинг қиёфаси менда сақланиб қолган ягона фотосуратдагидек қолган. Биз ҳали ҳам унга шунчалик азоб келтирган оилавий мебелнинг баъзи буюмларини, шунингдек, биллур, чиннилар ва кумушни ишлатамиз.
Ўтмишимдаги кўп одамлар билан алоқани сақлаб қолганман. Поччам Мэк ва менинг амакивачча боболаримнинг ҳаммаси оламдан ўтган, лекин китоб устида ишларканман, Элис аммамни ва кичик Мэкни бориб кўрдим. Арт ҳали ҳам Рокфордда яшаяпти.
Ҳафтада икки марта Нола билан телефон орқали суҳбатлашаман, у истеъфога чиққан, кейин эса эрга тегди. Кулфатдош дўстим Пол деярли акамдек бўлиб қолган. Бундан ташқари, мен Марв, Дэйв ва Свани билан, шунингдек, миссионер дўстларим билан учрашиб туришни ёддан чиқармайман. Яқинда менга бириктирилган собиқ ижтимоий ходим Жон билан мулоқотимни тикладим, лекин афсуски, африкалик дўстим Дапала билан барча алоқаларимни йўқотиб қўйдим.
Кўпинча менинг тарихимнинг баъзи тафсилотларини эшитган одамлар сўраб қолишади: «Қандай қилиб тирик қолиш ва ҳозирги кундаги мақомдаги одамга айланишга эришдингиз?» Бунга жавоб бериш осон эмас, аммо жавобнинг моҳияти ҳамиша бир хил: мен ўзимга таъсир қилган ҳодисалар ва шароитларни ўзгартира олмасдим, лекин уларга қандай муносабатда бўлишга қарор қила олардим. Менинг фикримча, одамни у келтириб чиқарган ҳаракатлар эмас, балки унга боғлиқ бўлмаган воқеаларга муносабати тавсифлаб беради.
Жамият менга ўхшаганлар – етимхона тарбияланувчилари – ҳаётини бемақсад куйдиришга, эрта ўлиб кетишга ёки қамоқда умр ўтказишга маҳкум деб ҳисоблайди. Наслий жиҳатдан мойиллигим ота–онамнинг бахтсиз тақдирини такрорлашга мени бошларди. Мен эса ким бўлганим ва кимга айланишим мумкинлиги ҳақидаги тасаввуримни ўзгартиришга қарор қилдим. Менга васийлик қилган катталар қалбимга қўл суқиб кўришга уринишди, аммо охир–оқибатда ҳам улар билан, ҳам Худо билан муносабатларимни йўлга қўйишни ўзим ҳал қилишимга тўғри келди.
Худога миллати, тили ёки маданиятидан қатъий назар, У ҳаммага таклиф қиладиган ёрдамни сўраб мурожаат қилгач, мен ёки мени ҳақорат қилишга ёхуд хўрлашга уринган бошқа одамлар томонидан қилинган ҳеч нарса, ўтмишим ёки ҳатто келажагимдаги ҳеч нарса, жумладан ўлим ҳам, мени Худонинг севгисидан* ажрата олмаслигини билиб олдим. Бу севги мени хафа қилганларни кечиришимга имкон берди ва мени азобли ўтмиш асирлигидан қутқарди, бу бошқа кўп одамларга ҳам худди шундай озод бўлишларига кўмаклашган.
Қаранг: Рим. 8:38–39.
Мен бу қиссани баҳам кўришимдан кўзланган мақсад, фақат бошқа ташландиқ болаларга умид беришдангина иборат эмас. Шунингдек, сизнинг ҳаётингиз Худонинг наздида улкан қимматга эга эканлигини ҳам эслатиб қўймоқчиман. Кимки ўзи ҳеч қачон у ерда фақат меҳмонгина бўлмайдиган уйга эга бўлса, келажак ва умид бор. Худо билан шахсий ўзаро муносабатларни ва шундай муносабатларни танлаган одамлар билан ишончли мулоқотни танлаб олгач, шундай уйни топиш мумкинлигига ишончим комил.
Мен учун ушбу ўзаро муносабатлар оддий, самимий ибодатдан бошланган эди: «Исо, агар Сен ҳақиқатан ҳам бор бўлсанг, бу расвогарчиликларни тўхтат. Менинг гуноҳларимни кечир ва мени ўзгартир».
Сизга ўтмиш муаммолари ёпирилганда эса, ҳозирги куннинг воқеликларини ҳал қилиб олинг ва нигоҳингизни келажакка қаратинг – шундагина ўз муаммоларингизнинг ечимини топа оласиз. Ўзингиз қилган танлов бутун қалбингиз билан қачонлардир тарслик Шоул исмли одамнинг ажойиб сўзларига қўшилишингизга имкон берсин:
Биродарлар, мен ўзимни ўша мақсадга етишганман деб ҳисобламайман. Ортда қолганларни унутиб, олдинга интиламан. Фақатгина ўша мақсадни кўзлайман...
Флп. 3:13–14.
Книга на Узбекском языке: - Брошенный ребенок (Роберт Боб Митчелл)
Аннотация к книге Брошенный ребенок. В поисках надежды и дома.
В этой автобиографической книге рассказывается удивительная история жизни мальчика, которого в возрасте трех лет мать оставила в детском приюте. Это история горьких разочарований, годами не сбывающихся надежд, отчаянной борьбы за свое человеческое достоинство и в конце концов сокрушительной победы над превратностями судьбы. Книга адресована широкому кругу читателей, но может быть особенно полезна людям, работающим с подростками и воспитанниками приютов, так как она дает надежду тем, у кого в силу горького жизненного опыта ее не осталось.
Цитата из книги Общество считает, что такие, как я, — воспитанники сиротских приютов — обречены на бессмысленное прожигание жизни, раннюю гибель или тюремное заключение. Генетическая предрасположенность толкала меня к повторению несчастной судьбы моих родителей. Я же решил изменить свое представление о том, кем я был и кем мог стать. Обратившись к Богу за надеждой, которую Он предлагает всем и каждому, независимо от национальности, языка или культуры, я узнал, что ничто из сделанного мной или другими людьми, пытавшимися оскорбить или унизить меня, ничто из моего прошлого или даже будущего, включая смерть, не может отлучить меня от любви Божьей. Эта любовь помогла мне простить моих обидчиков и освободила из плена мучительного прошлого — точно так же, как помогла обрести свободу и многим другим.
