Ўсмир ибодатининг кучи (Сторми Омартиан) 6 bob

Сторми Омартиан. Ўсмир ибодатининг кучи - (6-боб) Китоб Ўзбек тилида

O‘smir ibodatining kuchi (Stormi Omartian) O‘zbek tilida Audiokitob

МУНДАРИЖА

Ибодатнинг кучи нимада? Нима учун мен ибодатга муҳтожман?

1-боб. Эй Худойим, Сени билишим учун менга ёрдам бер

2-боб. Эй Худойим, олдинги хатоларимдан халос бўлишимга ёрдам бер

3-боб. Эй Худойим, бошқаларни кечиришни менга ўргат

4-боб. Эй Худойим, солиҳларча иш тутишга мени ўргат

5-боб. Эй Худойим, аҳмоқона таъсирларга қарши туришим учун менга ёрдам бер.

6-боб. Эй Худойим, ўз фикрларимни бошқаришга мени ўргат

7-боб. Худойим, Сенинг Каломингни тушунишга мени ўргат

8-боб. Эй Худойим, тенгдошларим таъсиридан халос бўлишимга ёрдам бер

9-боб. Эй Худойим, одамлар билан яхши муносабатлар ўрнатишни менга ўргат

10-боб. Эй Худойим, ҳаётим давомида Сенга ҳамду сано айтишга мени ўргат

11-боб. Эй Худойим, ҳаётимда Сенинг мақсадингни тушунишимга ёрдам бер

12-боб. Эй Худойим, тўғри танлов қилишим учун мени доноликка ўргат

13-боб. Эй Худойим, салбий эмоциялардан қутулишимга ёрдам бер

14-боб. Эй Худойим, ҳаётимда васвасалар билан курашувимга ёрдам бер

15-боб. Эй Худойим, ҳаётимнинг қийин лаҳзаларида кучли бўлишимга ёрдам бер.

16-боб. Эй Худойим, ўзимни бехатар ҳис қилишим учун ёрдам бер

17-боб. Эй Худойим, ҳаётбахш сўзларни гапиришга мени ўргат

18-боб. Эй Худойим, имконсиз нарсага ишонишни менга ўргат

19-боб. Эй Худойим, ҳаётим учун Сенинг хоҳиш-иродангни билишимга ёрдам бер

20-боб. Эй Худойим, Сен мен учун тайёрлаган меросни қўлга киритишимга ёрдам бер

6-боб. Эй Худойим, ўз фикрларимни бошқаришга мени ўргат

Сизни ҳоли–жонингизга қўймайдиган нохуш фикрлар бўлганми? Ёлғизлик, умидсизлик гирдобига чулғайдиган ғамгин фикрлар сизда ҳеч пайдо бўладими? Ёки ҳеч қаёққа боргингиз келмайдиган, ҳеч ким билан кўришишни истамайдиган пайтларингиз бўладими? Менда олдин бўлган.

Вақти–вақти билан аксарият одамлар шундай ҳолатга тушиб қоладилар, айрим одамларга эса бундай фикрлар доимий равишда келади. Душман калламизга ўшандай фикрларни бериб, ўй–хаёлларимизни тамомила банд қилишни истайди. Худо эса бундан асло мамнун бўлмайди. Унинг бизга бўлган режаси умуман бошқача.

Илгари калламга келган ҳамма фикрлар менга тўғри бўлиб туюларди. Мен тушкунликка тушганимда, буни нормал ҳолат, буни мен ўзгартира олмайман, деб ҳисоблардим. Аммо мен адашган эканман, чунки ёлғонга ишониб юрган эканман.

Баъзан ёмон кайфиятнинг сабаби бўлади, бундай ҳолларда салбий ҳис–туйғуларингизни аниқ ифода эта оласиз, уларнинг сабабини аниқ кўрасиз. Айрим ҳолларда эса салбий ҳис–туйғуларга сабаб бўлмаса–да, ўзингизни ёмон ҳис қиласиз, аммо бу нима сабабдан юз бераётганини асло тушунмайсиз. Ўша ҳис–туйғуларга қаршилик кўрсата олмайсиз. Бундай ҳолатда ҳеч шубҳасиз айтишимиз мумкинки, душманингиз сизни ёлғонга ишонтирмоқчи.

Ўзингизни бошқаришга ўрганинг

Айрим фикрларни тўхтатиш кераклигини тушунасизми? Ҳа, айнан шундай. Сиз ўз тафаккурингизни назорат қилишга ўрганишингиз зарур. Душманга муваффақиятли равишда қарши туриш учун, идрокингизни бошқаришни ўрганишингиз керак. Муқаддас Китоб айтадики, биз «ҳар қандай ўй–хаёлни Масиҳга бўйсундириб, асир қиламиз» (2Коринфликларга 10:5). Мен энди имонга келган пайтимда ўзим учун буюк кашфиёт қилган эдим: калламга келган ҳар қандай ўй–хаёлни қабул қилишим, ҳар қандай фикрга рози бўлишим керак эмас экан. Фикрларимга қулоқ солиш–солмасликни ўзим танлай олар эканман. Бу ажойиб эмасми?!

Кўпчилик жиноятчиларнинг айтишларича, улар жиноят қилишга буйруқ берадиган овозни калласида эшитганлар, сўнг ўша буйруқни бажарганлар. Агар одам калласида жаранглаган овозни фарқлай олмаса, у душманнинг овозини аниқлай олмайди. Душманнинг овози эса моҳир ёлғончи сифатида ҳар биримизга келади, қулоқларимизга ёлғонни гапира бошлайди. Аммо биз бу ёлғонни қайтариш учун доимо тайёр бўлишимиз лозим. Бу ёлғон бизнинг қулоқларимизга келиши биланоқ, уни фош қилиб ташлашимиз керак, токи адашмайлик, уни ҳақиқат сифатида қабул қилмайлик, ўзимизга оғир кўнгилсизликлар орттириб олмайлик.ҳу

Ўсмирлик даврининг энг қийин хусусиятларидан бири шундан иборатки, ўсмирнинг ақли турли–туман фикрлар, ҳиссиётлар билан тўлиб–тошиб ётади. Ўсмир бўлсангиз, юз бераётган ҳамма воқеаларни жиддий равишда бошдан кечирасиз, ҳаммасини юрагингизга яқин оласиз. Гарчи бунинг бирон ёмон томони бўлмаса ҳам, ҳаётингизнинг бу даврида сизни изтиробга соладиган фикрлар ва туйғулар бир томондан иккинчи томонга сизни улоқтираверади. Бир пайтнинг ўзида таърифга сиғмайдиган бахтиёрликдан ва ҳаяжондан қаттиқ умидсизликка ва тушкунликка тушиб қоласиз. Бугунги жўшқин ҳаяжон ва хавотир ўрнини эртага ҳамма нарсага нисбатан тамомила бефарқлик ва лоқайдлик эгаллайди.

Эҳтимол, сиз фикрларингизни ва ҳиссиётларингизни ўзингиз истаганингиздай, чуқур ифодала олмаётгандирсиз. Ёки, кимдир ҳис–туйғулармни пайқаб қолади, деб қўрқаётгандирсиз. Ҳақиқатан, сизнинг фикрларингиз ва ҳиссиётларингиз шунчалик мураккаб бўладики, сиз ҳатто уларни тушуна олмайсиз ва улар ҳақида гапира олмайсиз. Сиз уларнинг моҳиятини охиригача тушуниб етмайсиз. Бу эмоциялар ичингизда йиғилиб, портлашга тайёр вулқонга айланади (бу ҳақда 13-бобда батафсил ёзилган). Душман ҳаётингизнинг бу вазиятини назорат қилишга интилади ва сизнинг эҳтиросли табиатингиздан ўз манфаатлари йўлида фойдаланмоқчи бўлади: у сизда ғазаб қўзғатади, ўзингизга ёки бошқаларга зарар келтиришингиз учун сизни тушкунликка туширади. Сизга хос бўлган ғаройиб ёшлик жўшқинлигидан душман қурол сифатида фойдаланиб, уни сизга ва яқинларингизга қарши ишлатади. Сиз душманингизнинг ёлғонларига ишонишга рози бўлганингизда ана шулар юз беради.

МЕН ҚУЙИДАГИ ҲОЛАТЛАРДА БОШҚАЛАР УЧУН ИБОДАТ ҚИЛАМАН:

Улар ҳаётида мўъжизага муҳтож бўлганларида;
Уларни мактаб коридорида кўрганимда;
Номаъқул хулқ–атворлари оқибатида кўнгилсизликларга дуч келганларида;
Улар умиддан маҳрум бўлганларида;
Уларни жамоатга таклиф қилишни истаганимда (16–19 ёшда).

МЕН ХУДОНИ ШУНДАЙ ТАСАВВУР ҚИЛАМАН:

ўзимнинг Устозим;

ибодатларимга жавоб берадиган Зот;
менинг Юпатувчим;
Шифокорим;
Мададкорим (16–19 ёшда).

Биз ишонадиган ёлғон

Айрим фикрлар сизнинг каллангизга, худди эски пластинка ўйнагандай, қайта-қайта келаверганми? Ёки бирон фикр сизнинг танангизда қандайдир жисмоний сезгини, масалан, юрак оғриғини, қориннинг пастки қисмида ғалати нохуш ҳолатни, томоқ қуруқшашини, оёқ ва қўлларнинг ҳолсизланишини, асабийлашишни ёки қўрқувни, хавотирни, кўз ёшларини, қоннинг юзга ёки бўйинга кескин уришини ёки юрак уришига таъсирини келтириб чиқарганми? Каллангизга қуйидагиларга ўхшаган фикрлар келадими: “Хўш, нима бўлибди, агарда...”, “Балкондан сакрасам-чи?”, “Машинамни ана шу деворга олиб келиб урсам–чи?”, “Агар ота–онам оламдан ўтса, нима бўлади?”, “Агар ҳеч қачон омадим юришмаса, нима бўлади?”

Сизда “Агарда... эди” тоифасидаги ғамгин фикрлар бўладими? Масалан, “Агарда шуни қилмаганимда эди...”, “Агар мен ўша ерда бўлганимда, бу ҳодиса юз бермаган бўлармиди?”, “Агар ўша одамга шу сўзларни айтмаганимда эди”.

Виждон азобига ўхшаш фикрлар сизда бўлиб турадими? Масалан, “Мен жуда омадсизман”, “Ҳеч омадим келмайди”, “Қанчалик ҳаракат қилмайин, менда ҳеч қандай яхши томонга ўзгариш кўринмаяпти”, “Мен ҳеч кимга ёқмайман” каби.

Агар шунга ўхшаш фикрлар қачонлардир сизни безовта қилса, билингки, бу фикрлар Худодан эмас. Худо ҳеч қачон бундай гапларни сизга айтмайди, бу каби фикрларни бермайди. Бу иблиснинг сўзлари, у руҳиятингиз ва идрокингиз устидан назорат ўрнатишга ҳаракат қилмоқда.

Афсуски, ҳеч қим ҳаётидаги қийин даврларни четлаб ўтолмайди. Аммо кўпинча биз беҳудага азоб тортиб, ўзимизни қийнаймиз, чунки душманнинг ёлғонларига ишонамиз, ўзимизга ва ҳаётимизда рўй берган вазиятларга унинг ёлғони орқали қараймиз. Душманнинг сўзларини ҳақиқат деб қабул қиламиз, ваҳоланки, у бизни ҳалок қилмоқчи. Унинг ёлғонига ишонганимиз учун қалбимизга қўрқув, тушкунлик, ёлғизлик, ожизлик, ғазаб, шубҳа, талвасага тушиш, ҳақорат, саросималик каби салбий туйғулар ўрнашиб олади. Аммо сизга яхши бир хабар улашай: бу ёлғонларнинг ҳаммасини ибодат, Муқаддас Китобдаги ҳақиқат ва Худога ҳамду сано айтиш орқали йўқ қилса бўлади.

Менга ишонинг, душман биринчи навбатда Худонинг Каломини сиздан ўғирламоқчи бўлади. У бу мақсадига етишиш учун одатда сизда Худонинг Каломига нисбатан шубҳани уйғотади, у Адан боғида Момо Ҳавога нима қилган бўлса, сизга ҳам шуни қилади. У қайта-қайта: “Ҳақиқатан ҳам Худо шундай деб айтдими?”, “Агар сиз шуни қилсангиз, наҳотки Худо эътироз билдирса?” деб гапиради. У Худонинг Каломига қаршилик кўрсатади ва сизга: “Худо буни назарда тутмаган” деган фикрни мажбурлаб сингдиради.

Душман яна сизда Худонинг севгисига нисбатан шубҳа уйғотади. У сизга шундай фикрлар беради: «Аслида сен Худо учун муҳим эмассан», «Агар Худо ҳақиқатан ҳам сени севганда эди, У сендан ҳеч нарсани аямаган бўларди». Сиз Худонинг Каломидан шубҳалана бошлаганингизда ёки Каломга зид иш тутганингизда, билингки, сиз душман ўқларининг ҳужуми остидасиз. Қуйидагиларни ёдингизда тутинг: «Шундай йўл борки, инсонга тўғри бўлиб кўринади, аммо охири ўлимга олиб боради» (Ҳикматлар 14:12). Айрим фикрлар сизга тўғри бўлиб кўриниши мумкин, аммо уларни Худонинг каломи билан солиштирганингизда, ҳамма ёлғон юзага чиқади.

Ёлғон – иблиснинг севимли қуроли. Исо айтган эди: «азалданоқ иблис қотил эди. У ҳеч қачон ҳақиқат тарафдори бўлмаган, чунки унда ҳақиқат йўқ. У ёлғон сўзлаганда, ўзига хос сўзлайди. Чунки у ёлғончи, ёлғоннинг отасидир» (Юҳанно 8:44). Ёлғон иблис кучининг ягона манбаидир, унинг асосий мақсади – сизни ўз ёлғонларига ишонтиришдир. Аммо сиз унга ишонишдан бош тортсангиз, у сизнинг ҳаётингизга таъсир эта олмайди.

МЕН АСОСАН ҚУЙИДАГИЛАР УЧУН ИБОДАТ ҚИЛАМАН:

донолик учун;
ҳақиқатда мустаҳкам туришим учун;
ёрдам учун;
уй ҳайвонларим учун;
дўстларим учун (13–15 ёш).

МЕН ИБОДАТ ҚИЛГАН ЭДИМ, ХУДО ЖАВОБ БЕРДИ: ўзим билан ўзим овора бўлиб қолмай, дўстлар орттиришга Худодан жасорат сўраган эдим. Худо менга ажойиб дўстларни берди, улар имонда мустаҳкам туришади, чин дилдан, очиқ гаплаша олишади (16 ёш).

Фикрларингизни эҳтиёткорлик билан танланг

Сиз телевизион каналларини танлаганингиз сингари, эшитган ахборотга ҳам ниҳоятда эътиборли бўлинг, ҳаммасини ҳам қабул қилаверманг, уларни саралаб танланг. Муқаддас Китоб амрларига итоат этсангиз, ҳар бир фикрингизни асир қила оласиз (2 Коринфликларга 10:5) ва «фикр–зикрингиз Исо Масиҳникидай бўлиш»ига (Филиппиликларга 2:5) эришасиз. Акс ҳолда, иблиснинг тўрларига илинишингизга имкониятни кенгайтириб берасиз ва ҳаётингизни унинг қўлларига топшириб қўясиз.

Ҳар бир гуноҳ инсоннинг онгида бошланади. «Чунки ичдан, яъни инсон қалбидан ёмон фикрлар, зино, ўғирлик, қотиллик, фаҳш, очкўзлик, фосиқлик, маккорлик, шаҳват, ҳасад, туҳмат, манманлик ва нодонлик чиқади» (Марк 7:21–22).

Агар биз фикрларимизни бошқаришга ўрганмасак, бу иш билан иблис шуғулланади. Шу сабабдан сиз ахборот оладиган манбани — қайси телевизион томошасини кўрасиз, қандай китобларни ўқийсиз, қайси журналларни қўлингизга оласиз — диққат билан танлаб олишингиз керак. Қандай мусиқани, қандай радио эшиттиришни, қайси компакт дискларни эшитасиз — буларни ҳам танлашингиз лозим. Булар онгингизни олижаноб фикрлар билан тўлдирадими, руҳингизни озиқлантирадими, руҳингизга хурсандчилик олиб келиб, фикрларингизни ойдинлаштирадими, ўзингиз ҳақингизда, ҳаётингиз ҳақида яхши фикрлар олиб келадими, сизга осойишталик бағишлайдими? Ёки улар сизга умидсизлик олиб келадими, руҳингизда бўшлиқ ҳосил қиладими, ўзингиз ва ҳаётингиз ҳақида хавотирлик, қўрқув ва ёмон фикрлар олиб келадими? «Ахир, Худо тартибсизлик Худоси эмас, балки тинчлик Худосидир. Барча жамоатларда, Худонинг азиз халқи орасида бу намоён бўлиб турибди» (1Коринфликларга 14:33). Онгингизни Худони шарафлайдиган билим билан тўлдиринг: Муқаддас Китобни, Худога манзур бўлган бошқа китоб ва журналларни ўқинг, таҳсинга сазовор мусиқани эшитинг. Иблисга заррача ўрин берманг.

Фикрларингиз қаердан келиб чиққанини – иблисдан келганми ёки Худодан келганми – билишингиз учун ўзингизга шундай савол беринг: «Мен шундай фикрларни истайманми?» Агар жавобингиз “йўқ” бўлса, демак, у душман томондан келган. Масалан, мактабда машғулотда ўтирганингизда ёки жамоатда ўтирганингизда, бирданига биронта одам ҳақида ёмон фикрлар келаётганини англаб қоласиз. Бундай пайтда ўзингизни айбламанг, душманга қарата: “Менинг онгимни тинч қўй”, деб буюринг. Унга, мен “Масиҳдай фикр–зикр қила оламан”, денг. “Онгимда бундай ёмон нарсаларга ўрин йўқ, ёмон фикрларни рад қиламан”, деб айтинг (1Коринфликларга 2:16).

Салбий ёки эзадиган фикрлардан воз кечиш – иблисга қарши ҳарбий ҳаракатнинг муҳим бир қисми. Биласизми, қанчадан–қанча одамлар буни қила олишлари мумкин эди, аммо қилмаган эдилар? Муқаддас Китоб бизни эски ўзлигимиздан воз кечиб, “янгичасига фикр–зикр қилиш”га даъват қилади. Келинг, Худо бизга тўғри йўлини кўрсатишга имкон берайлик (Эфесликларга 4:22–24).

Сизнинг фикрларингизда тартибсизлик ва тушкунлик ҳукмрон бўлмаслиги керак. Ҳақиқатга қарши хатти–ҳаракат қилишга ундовчи овозга қулоқ солманг. Сиз қуйидаги амрни билишингиз зарур: «Шундай экан, Раббимиз Исонинг номидан қатъий тайинлаб, сизларга айтаман: энди беҳуда ўй–хаёлларга берилган Худосиз одамлардай яшаманглар. Уларнинг онглари зулматга ботиб қолган, Худо берадиган янги ҳаётга бегонадирлар, чунки улар бағритош бўлиб, жаҳолатда қолганлар» (Эфесликларга 4:17–18). Сиз аниқ, ойдин ва тўғри фикрлай оласиз. Тўғри танлов қилинг: ижобий фикрларни афзал кўринг, салбийларини рад қилинг.

Душман сизни қуйидагиларга ишонтирмоқчи бўлади: “Келажагингдан умид йўқ, сен омадсизсан, ҳаётда ҳеч қандай мақсадинг йўқ, сенда қобилият, истеъдод деган нарсанинг ўзи йўқ ва ҳоказо”. Аммо билингки, Худо бу масалада тамомила аксини гапиради. Худонинг Каломини ўқиш – ўз фикрингизни бошқариш қобилиятига биринчи қадамдир. Айтайлик, каллангизга шундай фикр келади: “Худо сенга ғамхўрлик қилмайди, шунинг учун ибодатларингга жавоб бермайди”. Сиз дарров бунинг ёлғонлигини биласиз. Чунки Худо Ўз Каломида айтади: “Агар сиз Мен билан алоқада бўлиб, сўзларимни қалбингизга жо қилсангизлар, истаганингизни сўранглар, сизга берилади” (Юҳанно 15:7). Худонинг сўзлари билан ақлингизни тўлдирганингиздан кейин, сиз ҳеч қачон адашмайсиз.

МЕНИНГ ХУДОГА ИБОДАТИМ: Эй Худойим, баъзан ўзимни кераксиздай ҳис қиламан, гўёки атрофимдаги одамларнинг ҳаммаси менга бефарқдай туюлади. Сендан илтимос: мени хотиржам қил, бу нотўғри эканлигини менга кўрсат (14 ёш).

Ибодатнинг кучи

Худойим, онгимни текшир, агар фикрларимда ҳақиқат ўрнини ёлғон эгаллаган бўлса менга кўрсат. Сенга шон–шуҳрат келтирмайдиган бемаъни фикрларга эга бўлишни истамайман (Римликларга 1:21). Ўз фикрларим бўйича яшашни истамайман (Ишаё 65:12). Ўз ақлимни назорат қила олишим учун ҳар қандай фикрни асир қилишни менга ўргат.

Сенинг Каломинг «хаёлу юракнинг ниятларини фош этади» (Ибронийларга 4:12). Сенинг Каломингни ўқиганимда, менинг юрагимга гапир, онгимдаги ҳар бир нотўғри фикрни фош қил. Сенинг сўзларинг менинг онгимда шунчалик мустаҳкам ўрнашсинки, душманнинг ёлғонларини дарров билиб олай. Ҳақиқат Руҳи, мени ҳар қандай ёлғондан асрасин. Сен менга “Мен сизларга... шайтоннинг бутун куч–қудратини оёқ ости қилиш ҳокимиятини берганман” (Луқо 10:19) дегансан. Шунинг учун мен ҳар қандай ёлғонни эшитишдан бош тортаман. Фикрларимдаги ҳар қандай чалкашликларни рад қиламан, чунки Сен, эй Худойим, менга равшан ақл бергансан.

Менда “Масиҳнинг фикри-зикри” (1Коринфликларга 2:16) борлиги учун Сенга миннатдорчилик билдираман. Мен Сендай фикр қилишни истайман. Онгимдаги барча нотўғри фикрларни, телевизион кўрсатувлар, интернет, китоблар, журналлар, фильмлар, мусиқа орқали кириб келган хато фикрларни, бир сўз билан айтганда, Сенинг Каломингга зид келадиган ҳамма нарсаларни менга кўрсат. Буларнинг ҳаммасини рад қилишимга, ақлимни Сени шарафлайдиган фикрлар, сўзлар, мусиқа ва образлар билан тўлдиришимга ёрдам бер. Менга фақат “ҳақиқий, шарафли, тўғри, пок, ёқимли, таҳсинга сазовор нарсалар... олқишга лойиқ, аъло нарсалар”(Филиппиликларга 4:8) ҳақида ўйлашга ўргат. Сен менга инъом қилган “ақли расолик”ка суянаман (2Тимўтий 1:7). Исо номи билан ибодат қиламан.

Сўзнинг қудрати

«Бу дунёга мослашманглар, фикр–зикрингизни янгилаб, тубдан ўзгаринглар. Шунда Худонинг иродасини тушуна оладиган бўласиз, яъни нима яхши, Худога манзур ва мукаммал эканлигини била оладиган бўласиз» (Римликларга 12:2).

«Биз инсон бўлиб, бу дунёда яшасак ҳам, башарий куч билан жанг қилмаймиз. Бизнинг қурол–аслаҳаларимиз башарий манфаат учун эмас, балки илоҳий манфаат учун ишлатилади. Бизнинг қурол–аслаҳаларимиз бу дунёнинг қурол–аслаҳаларидай эмас. Худонинг қудрати билан бу қурол–аслаҳаларимиз қалъадай мустаҳкам бўлган инсоний ўй–хаёлларни ҳамда қуруқ сафсаталарни йўқ қилишга қодир. Худони таниб–билишга тўсқинлик қилаётган такаббурона дунёқарашга биз барҳам берамиз. Ҳар қандай ўй–хаёлни Масиҳга бўйсундириб, асир қиламиз» (2 Коринфликларга 10:3–5).

«Эй Эгамиз, Сенга ишониб,

Фикри–зикри Сендан узилмайдиганга

Ўзинг комил тинчлик ато қиласан» (Ишаё 26:3).

Ибодат мавзусида бундан кейинги ўйлар

1. Ўзингизда салбий ва хижолатга соладиган фикрларни сезяпсизми? Худога ибодат қилинг, Худодан: “Менга фикрларимни бошқаришга ўргат, ақлимни салбий фикрлардан тозала”, деб сўранг. Ибодат матнини ёзинг.

2. Худодан бўлмаган баъзи фикрлар мени ўтмишда таъқиб қилган эди. Душмандан келган ўтмишдаги айрим фикрларингизни ёзинг.

3. Худога ибодат қилинг. Ибодатда Худога сизни қандай фикрлар безовта қилганини ёки қилаётганини айтиб беринг. Ўша ёмон фикрлар ҳаётингизга қандай салбий таъсир кўрсатганини айтинг. (Мисол учун: «Худойим, ўзимни ўлдириш ҳақидаги фикрлар мени қийнаб юборди», ёки «Омадсизлигим ҳақидаги оғир фикрлар мени таъқиб қиляпти».)

Книга на Узбекском языке: - Сила молящегося подростка (Сторми Омартиан)

Познай силу молитвы. Измени свою жизнь. Изменяй мир.
Ты сомневаюсь в том, что Бог слышит твои молитвы? Тебе кажется, что они растворяются в воздухе, не достигая небес? Ты думаешь, что твои молитвы вряд ли способны что-то изменить?
Автор этой книги убеждает в том, что молитва способна изменить не только обстоятельства, но и жизнь в целом. В двадцати главах книги рассказывается о том, как...
- научиться ходить Божьими путями;
- избавиться от негативных эмоций;
- строить добрые отношения с людьми;
- освободиться от давления сверстников;
- стать светом для окружающих.