Пол Эстебрукс. Ҳаёт бўронларига бардош беринг - (8-боб) Китоб Ўзбек тилида

Hayot bo‘ronlariga bardosh bering (Pol Estebruks) O‘zbek tilida Audiokitob

                     

МУНДАРИЖА

Кириш

I БЎЛИМ. ХОЧ

Биринчи боб. Бизнинг ажойиб Қутқарувчимиз

Иккинчи боб. Бизнинг ажойиб чақириғимиз

Учинчи боб. Қувғинларга бўлган реакция

II БЎЛИМ. ЖАМОАТ

Тўртинчи боб. Жамоат ўзи нима

Бешинчи боб. Худо ҳақоратланмайди

Олтинчи боб. Тирик жамоат

Еттинчи боб. Масиҳий оила

III БЎЛИМ. НИЗО

Саккизинчи боб. Душманни билиш

Тўққизинчи боб. Душман стратегияси

Ўнинчи боб. Шайтоннинг жонни вайрон қилувчи ҳаракатлари

Ўн биринчи боб. Руҳий жанг

IV БЎЛИМ. ИМКОНИЯТЛАР ВА MАНБАЛАР

Ўн иккинчи боб. Худо берган барча қурол-аслаҳалар

Ўн учинчи боб. Худонинг мадади: Муқаддас Руҳ

Ўн тўртинчи боб. Худонинг мадади: Муқаддас Китоб

Ўн бешинчи боб. Худонинг мадади: Ибодат

V БЎЛИМ. ТАЙЁРГАРЛИК

Ўн олтинчи боб. Солиҳликда улғайиш

Ўн еттинчи боб. Мулоқот орқали намоён қилинган севги

Ўн саккизинчи боб. Сабр-қаноат ва насиҳат

Ўн тўққизинчи боб. Кечирим ва иноят

VI БЎЛИМ. Ғалаба

Йигирманчи боб. Тантанавор ғолиблар

---

III БЎЛИМ. НИЗО

Саккизинчи боб. ДУШМАННИ БИЛИШ

Гуноҳ қилувчи киши эса иблис зотидир. Чунки дастлаб иблис гуноҳ қилган. Худонинг Ўғли эса иблиснинг ишларини барбод қилмоқ учун пайдо бўлди.

1Юҳ. 3:8

1998 йил ёзда Хитойнинг марказий қисмида уй жамоатларнинг етакчилари конференция ўтказишди. Улар ўн миллиондан ортиқроқ кичик гуруҳлар вакиллари бўлиб иш масалаларини муҳокама қилиш учун йиғилган эдилар. Улар учта энг муҳим масалаларни ва уларни ҳал қилиш йўлини ишлаб чиқишди.

Биринчи ўринда туҳмат масаласи турарди. Барча етакчилар биринма кетин, бир қарашда сезилмайдиган, уларнинг хизматларига иснод келтираётган гуноҳ ҳақида ҳикоя қилардилар.

Хенандан келган бир уй гуруҳ етакчиси қуйидагиларни сўзлаб берди: “Мен бир туманга бизнинг ишчиларимизга Инжилни ўрганиш сабоқларини бериш учун борганимда, мен семинар ўтказишим керак бўлган уйга киритмаганлари мени ҳайрон қолдирди. Ёпиқ эшик орқали нималар рўй бергани ҳақида сўраганимда, менга кетишимни тавсия қилишди. Қиш пайти эди, мен совуқдан ўлиб қолишдан қўрқиб, шаҳар чеккасида олов ёқиб исинмоқчи бўлдим. Мени шундай совуқ тунда қувган биродарларимни нима мажбур қилганини билмасдан ҳеч нарсага тушунмас эдим, чунки улар менга ҳеч қандай тушунча беришмадилар ҳам.

Аммо бир биродаримиз менга раҳми келиб ўзининг уйига яширин ҳолда олиб борди. Аста‑секинлик билан мен ундан бор ҳақиқатни билиб олдим.

Шу туман жамоатларига ноаниқ шахсдан хат келган экан ва ушбу хатда мени “ўта кетган хотинбоз” деб қоралашибди. Мен қанчалик ялиниб, менга хатни кўрсатишга ёки мени эшитишларини сўрасам ҳам улар менга ишонмадилар ва қулоқ солмадилар.

Кейинчалик бошқа туманда ўша хатни аҳлоқий бузуқлиги учун маъмурий жазо берган бир биродаримиз менга қасд қилиб ёзганини билиб олдим.

Мен унинг олдига бордим ва у тавба қилди. У бошқа хатни ёзди, бироқ биринчи хати имзосиз бўлгани учун унга ишонмадилар. Биз ўша туманга биргаликда боришга қарор қилдик, аммо бизни эшитишни ҳам хоҳламадилар. Жамоат гувоҳлиги барбод бўлди. Ҳар гал мен бирор жойга борганимда доимо ўша нохуш воқеани эслайман ва шайтон ғалабасини нишонлайди.

Бир куни мен ўша тавба қилган биродарни шаҳар четига олиб бориб, бир жўжани тозалашни буюрдим. У жўжанинг патини юлган сари биз юришни тўхтатмадик ва шамол юлинган патларни далага учириб кетарди. Ниҳоят, у ўз ишини тугатиб, сўради: “Энди  нима қилай?” Мен унга: “Ана шу патларни қайтадан йиғиб олда жойига қўй, жўжа биринчи ҳолатига келиб, патлари бўлсин”–дедим. У жавоб берди: “Бироқ, бунинг иложи йўқ”. Мен: “Ҳа, сен ҳақсан. Сенинг сўзларинг қанчалик менга зарар келтирганидек, бу ҳам шунчалик иложсиз нарсадир”.

Туҳмат гуноҳини камайтириш учун жамоат етакчилари тез–тез учрашиб туриб, бир–бирига нисбатан кўпроқ севгисини кўрсатишларига қарор қилишди.

Биринчи навбатда, космик миқёсда бўлган, икки курашиб келаётган шоҳликларнинг тўқнашувларида масиҳийлар жабрланиб келмоқдалар, яъни Ёруғлик шоҳлиги ва қоронғулик шоҳликлари. Ҳар бир курашувда душман бор ва ғалабангиз, сиз душманингизни, унинг тактикасини қаначалик яхши билишингиз ва у билан курашда қанчалик муваффақиятли стратегияни танлашингизга боғлиқ.

Инжил, масиҳий ҳаётда тўқнашувга олиб келадиган тўртта асос борлигини ўргатади: тана, ёки инсоннинг гуноҳкор табиати (қ. Мт. 7:20–23), ҳаётий шароитлар (қ. Юҳ. 16:33), дунё тартиби (қ. Ёқ. 4:4; 1 Юҳ 2:15–17) ва шайтон (қ. Эф. 6:10–12; 1 Бут. 5:8). Қийинчиликларга дуч келганда, доимо тўқнашув манбасини аниқлаш осон эмас.

Душманнинг руҳий ҳужумлари сабабли айнан қандай муаммолар келиб чиқишини билиш учун, биз ажрата билиш қобилиятига эга бўлишимиз лозим, чунки душманнинг ғаразли ниятларини биламиз (қ. 2 Кор.2:11).

Биз, қачон кураш олиб боришни ёки оддийгина ўз нуқтаи назаримизда мустаҳкам туришни билишимиз лозим!

БИЗНИНГ ДУШМАНИМИЗ КИМ?

Шайтон ёки иблис, Худо ва Унинг жамоатини душманидир. “Шайтон” сўзи яҳудий ва грек тилларида “рақиб” сўзини англатади, яъни бизга қаршилик кўрсатиб, Худовандга қарши турган душман. Ўзининг Худога ўхшаш бўлиш хоҳиши билан у ёлғиз Худога тегишли бўлган ўринни эгаллашга уринди.

Шайтоннинг найрангларидан бири, ўзининг ҳақиқатдан ҳам борлигини йўққа чиқаришдан иборатдир.

К. С. Льюис (C. S. Lewis), ўзини “Ғаламиснинг хатлари” деган асарида бу ҳақда жуда ёрқин тасвирлаган. Агар биз шайтонни қандайдир ёмон таъсир кўрсатувчи, инсон табиатининг хусусияти сифатида ёки бу дунёда ёвузлик борлигини тушунтириш учун ҳаракат қилган қадимгиларнинг ўйлаб чиқарган фикрлари, деб ўйласак у жуда хурсанд бўларди.

Бошқача қараганда, шайтон бировларни алдай олди, улар унинг Худо билан тенглигига ва У билан тенглашишига ишондилар. Аммо, у Худо билан тенглашолмайди, чунки унинг ўзини Худовандимиз яратган. Шайтонни бош фаришта Микоилнинг антиподи сифатида бузуқ фаришта деб қабул қилсак бўлади. У бир пайтнинг ўзида ҳамма жойда бўла олмайди, унинг ҳукмронлиги ва кучи анчагина чегараланган.

Шу билан биргаликда, биз бирорта кимсани, ҳокимиятни ёки динни ўзимизга “душман” деб қабул қилмаслигимиз керак. Биз имони йўқ ёвуз ва ғараз ниятли одамлардан ҳимояланиш учун ибодат қилишимиз керак (қ. 2–Сал.3:2) ва улар душман эмаслигини доимо эсда тутишимиз лозим. Улар фақатгина шайтоннинг, ғайритабиий душманнинг гаровидадир. Биз “инсон қўйган нарсалардан” юқори турган кучлар, Худо ва Унинг Ўзини жамоати орқали дунё учун бажараётган режалари билан кураш олиб бораётганини тушунишимиз керак (қ. Эф. 6:12).

Инжилда бизнинг душманимиз шайтон ҳақида кўп айтилади. Эски Аҳддаги еттита Китоб ва Янги Аҳд муаллифлари томонидан у ҳақда эслатмалар берилган. Янги Аҳддаги йигирма тўққизта шайтон ҳақида эслатмаларда, Исонинг Ўзи у ҳақда йигирма беш марта айтиб ўтган. Инжилда “биринчи бўлиб иблис гуноҳ қилган” (1 Юҳ. 3:8) дейилганидек, биз ана шу душман ҳақида Инжил нима деганини аниқ билишимиз керак. Павлус, шайтон бизга зарар келтирадиган вазиятни келиб чиқишига йўл қўймаслигимиз керак деган, чунки унинг ниятлари бизга равшан (қ. 2–Кор. 2:11). Шайтонга берилган номлар ва лақаблар унинг сифатини ва феъл–атворини аниқ билдиради.

1. Исёнчи ҳукмдор
   • фазода ҳумронлик қилаётган ҳоким (Эф. 2:2).
   • дунёнинг ҳокими (Юҳ. 14:30) ;
   • дунёнинг тангриси (2 Кор. 4:4) ;
   • инс–жинсларнинг бошлиғи (Мт. 12:24) ;
2. Ёлғончи
   • туҳматчи (Ваҳ. 12:9–11) ;
   • ёлғоннинг отаси (Юҳ. 8:44) ;
   • нурли фаришта (унинг хизматкорлари аҳли салоҳ қиёфасини олсалар...) (2 Кор 11:14–15) ;
   • васвасачи (1 Сал. 3:5) ;
3. Қотил
   • бўкирувчи шер (1 Бут. 5:8–9) ;
   • қотил (Юҳ. 8:44) ;

ДУШМАНИМИЗНИНГ КЕЛИБ ЧИҚИШИ

Баъзан масиҳийлар шайтон қаердан пайдо бўлган, Худо уни нима учун яратган деб сўрайдилар? Муқаддас Китобда, Ибтидо Китобининг 1–бобида, дунёнинг пайдо бўлишигача бўлган воқеалар ҳақида тафсилотлар йўқ, бироқ ўша давр ҳақида биз тўла бўлмаган маълумотни ишлатишимиз мумкин.

Чамаси, шайтон олий интизом фаришталаридан биридай яратилган бўлган. Баъзи фаришталар ўзларининг ман–манлигидан Худога итоат қилмай қўйганлар. Айниқса, шайтон кеккайиб ўзини юксакроққа кўтаришга ҳаракат қилди (қ. 1 Тим. 3:6; 2 Бутрус 2:4; Яҳудо 6).

Натижада у имтиёзли ҳолатидан жудо бўлиб, осмондан ирғитиб ташланди ва Худога қарши чиққан исёнда у билан бирга баъзи фаришталар ҳам  ҳукмга дучор бўлишди. Уларнинг тақдирлари абадиятда аллақачон аниқланган. Бироқ, уларнинг жазолари Худовандимиз томонидан бажарилганига қадар, улар турли усуллар билан Худованд жамоатини бузишга ҳаракат қилмоқдалар. Худованд, Унинг жамоати янада кучлироқ бўлиши учун бунга йўл қўймоқда, чунки бу фақатгина кураш орқали рўёбга чиқиши мумкин.

Бугунги кунда, дунё шайтон ҳукмронлиги остида. У “фазода ҳукмронлик қилаётган ҳоким” (Эф.2:2), дунёнинг ҳокими (Юҳ.14:30) ва ҳатто “дунёнинг тангриси” (2 Кор. 4:4) деб аталган. У Масиҳ олдида дунё шоҳликларига эгаман деб мақтанган ва Масиҳ унинг бу даъвоси билан баҳслашмади (қ. Лқ. 4:6).

Худованд дунёни яратиб уни инсон қўлига топширди (қ. Ибтидо 1:3–30), аммо инсон ўз ҳокимлигини шайтонга топшириб, ўзи унга бўйсунди (қ. Ибтидо 3:1–6). Чамаси, одамлар ҳозиргача Римликларга бўлган Мактубда (6:16) аниқ тасвирланган қоидани тушунмайдилар. У ерда: “Билмайсизларми? Сиз ўзларингизни итоаткор қул қилиб кимнинг измига топширсангизлар, у кишининг қули бўласизлар. Сиз ё ўлимга олиб борувчи гуноҳга, ёки солиҳликка олиб борувчи итоаткорликка қул бўласизлар?”, — дейилган. Албатта, азалдан қилиб келганидек, Шайтон доимо одамларни алдаш учун ўз ҳокимиятини ишлатади. Одамлар аввалгидек, шайтонга хизмат қилиш соғлом, қувончли ва фаровон ҳаётни бера олади деб ўйлашади.

Шайтон Худовандга фақатгина тақлид қила олади, бироқ ўзи ҳеч нарсани на ярата олмайди, на бунёд эта олмайди. Худо бизларга “фаровон” (Юҳ. 10:10) ҳаёт тақдим этади. Шайтон эса фақатгина “гуноҳ қилиб ҳузур–ҳаловат кўришни”гина (Ибр. 11:25) тақдим эта олади. Худо бизни севади ва биз учун Ўзини аямади (қ. Рим. 5:8), шайтон эса фақат нафрат ва вайронагарчиликни экишга қурби етади. У ҳалигача ўз хоҳиши билан Худони севадиган, Худовандимиз режасига кўра яратилган янги осмон ва янги ерга эга бўлган, гуноҳи ювилган халққа тўсқинлик қилишга умид қилади.

Бу дунёда биз фожиалар ва бемаъни туюладиган оғриқларни кўрганимизда, бу дунё шайтон ҳукмронлиги остидалигини ва ўзи ёқтирганича бошқаришини асло унутмаслигимиз лозим (қ. Ваҳ. 17:17)! Аммо, бизнинг Худовандимиз илгаригидай Ўзининг гуноҳи ювилган фарзандларини тарафдори бўлиб воқеаларга аралашиб туради. Биз Унинг ҳокимиятини чақира оламиз ва ўшанда шайтон биздан қочишга мажбур бўлади (қ. Ёқуб 4:7).

ДУШМАНИМИЗНИНГ ФАОЛИЯТИ

Шайтон Худонинг душмани бўла туриб, қандай қилиб ўзининг маккор фаолиятини бажаради?

1. Шайтон исёнчи ҳоким сифатида.

Биринчидан, шайтон Худога қарши чиқиб, фақатгина Унга тегишли бўлган ҳокимиятни зўрлик билан тортиб олмоқчи бўлди. У фазода ҳукмронлик қилаётган ҳоким, дунёнинг ҳокими, инс–жинсларнинг бошлиғи ва бу замоннинг худоси деб аталган.

Шайтоннинг Исони гуноҳ қилишга мажбур қилмоқчи (қ. Лқ.4:1–13) бўлгани унинг фаолиятини ёрқин мисоли. У доимо заифлик пайти келишини кутиб туради. Қувғинлар ана шундай заиф пайти бўлиши мумкин. Ана шунда у гуноҳли хоҳишларни дарҳол қондиришга ваъда беради.

Олдинига шайтон Исога, Унинг Илоҳий кучини ишлатиб Ўзининг инсоний эҳтиёжларини қондиришни таклиф этди. Кейин, у Исони халқ доҳийси бўлиб қабул қилиниш истагини қондиришга ҳаракат қилди. Ваниҳоят, у Исога бутун дунёни таклиф қилди, бу дунё барибир Унга берилади, бироқ У дунёни Худонинг иродасини адо этиш билан қўлга киритиш керак эди. Шайтон Исонинг заиф томонларини топишга ҳаракат қилди ва Исони чалғитиш учун ҳатто Инжилдаги оятларни ёддан айтди. Лекин шуни қайд қилиш керакки, Исо шайтоннинг ҳужумларини қайтариш учун маҳорат билан Худонинг Сўзини ишлатди.

1. Шайтон ёлғончи сифатида

Шайтонни бошқача аташ учун Инжил diabolos сўзини ишлатади, у “туҳматчи” деганидир. Исо шайтонни ёлғончи ва ёлғоннинг отаси эканини жуда яхши билар эди (қ. Юҳ.8:44). Унинг бундай таърифи бир неча ҳолларда кўринади.

У Худонинг сўзларини нотўғри талқин қилади

Шайтоннинг Худога қарши туриш усулларидан бири Худонинг Сўзларини нотўғри талқин қилишидадир. Масалан, Худованд Одам Ато ва Момо Ҳавони яратганда, уларга шундай деган: “... сен бу боғнинг ҳар бир дарахтидан еявергин. Фақат яхши ва ёмонни билиш дарахтидан ема. Чунки ундан еган куниёқ ўласан” (Ибт. 2:16–17). Бироқ шайтон Момо Ҳаво билан гаплашиб шундай деди: “Худо ҳақиқатан ҳам: жаннатдаги ҳеч қандай дарахтнинг мевасини еманг деганми?”. У очиқдан–очиқ Худонинг Сўзларини нотўғри талқин қилди.  Шундай қилиб, Худованднинг сўзлари билан ўйнашиб, биз тузоққа тушишимиз мумкин.

Инжилда шайтон Ёруғлик фариштасининг қиёфасини олиши мумкин дейилган (қ. 2–Кор. 11:14–15), унинг хизматкорлари эса тақвадорлар қиёфасида бўлишлари мумкин.

У имонлиларга бўҳтон қилади

Аюб Китобида шайтон Худонинг ёнига келганда, у Худонинг хизматкорини айблай бошлади. Хаворий Юҳаннонинг Ваҳий китобида (12:10) ҳам шайтон ҳақида бўхтончи деб айтилган: “... энди биродарларимизнинг туҳматчиси, Худойимиз ҳузурида уларга кеча–кундуз туҳмат қилаётган иблис ташқарига отилди”.

Шундай қилиб, қувғинлар пайтида шайтон кўпроқ жамоатни бўхтон айблашлар билан ҳужум қилишига ҳайрон бўлмаса ҳам бўлади. Ҳақиқатга ишониш ўрнига имонлилар бир-бири ҳақида соҳта гувоҳлик беришади. Натижада имонлилар орасидаги севги ва ишонч йўқолади, жамоатда эса келишмовчилик ва Тана бирлигини бузулиши бошланади. Эҳтимол, ҳаётнинг айнан шу қисмида энг фожеали воқеалар бўлиб ўтади. Имонлилар шайтоннинг ҳийлаларини ажрата билишга ўрганишлари лозим ва улар ҳеч қандай тазйиқ ва ҳужумлардан қўрқмайдиган ҳолда ўзаро муносабатларини қуришлари керак.

Хитойдаги бир уй жамоатининг аъзосидан уларнинг гуруҳига кучли бўлишига ва қувғинларга бардош беришларига нима ёрдам бергани ҳақида сўрасак, бизга, гуруҳларини ҳамжиҳатлик мустаҳкам қилганини айтишди. Ҳақиқатан ҳам улар ўзларини Масиҳ Танасида ажралмас қисм деб сезардилар. Шунинг учун, ёлғон айблашларга қарамай, улар кучли бўлиб қолишарди.

1. Шайтон қотил сифатида

Инжилда шайтон қотил эканлиги ҳақида айтилган (қ. Юҳ.8:44). Инсонни доимо йўқ қилишга ҳаракати билан у Худонинг аксидир. Унинг Одам Ато ва Момо Ҳавони йўлдан оздиришининг муваффаққияти уларни ўлимга олиб келтирди. Ҳозир ҳам аввалгидек у муқаррар бўладиган ўлимдан қутқарилишга олиб келадиган, Исо Масиҳни Раббимиз ва Қутқарувчимиз сифатида қабул қилишга ҳар қандай тўсқинлик қилиш хоҳишида ёнмоқда.

Исо турли ерга тушган уруғлар ҳақида ҳикояни сўзлаб берганида, У йўл ёнига тушган уруғ ҳақида эслатиб ўтди. Уруғни учиб келган қушлар чўқиб еб қўйдилар. Бу билан Раббимиз Худованд Шоҳлиги ҳақида хабарни қабул қилиб, аммо уни тушунмайдиган инсонларни назарда тутади. Ҳийлакор, яъни шайтон шундай инсонлар ёнига келиб уларнинг юракларига экилганни ўғирлайди (қ. Матто 13:19). Шайтон очиқчасига “бўкирувчи шер” каби жамоатга ҳужум қила олади ёки ўзининг бетавфиқ айғоқчилари орқали алдашга ҳаракат қилади. Янги Аҳд пайтларида у жамоатга қарши таҳдид, қамоқ жазоси, калтаклаш, оломон ғазабини ва ҳатто қотилликларни ишлатган.

У Яҳудо ва ўзларини худди Исонинг ортидан эргашаётгандек кўрсатган яҳудий қонунчилиларидек, аслида эса Хушхабарни бузмоқчи бўлган одамлар орқали ичкаридан қарши ҳаракат қилишга уринарди. Шайтон ҳар хил ҳийла–найранглар ёрдамида жамоатга ҳужум қилади, Инжил бизни ана шу ҳийла–найранглар ҳақида огоҳлантирди. Шундай ҳолатларда нима қилишни билишимиз керак.

Шайтон қотилдек, Масиҳнинг шогирдлари сифатида имонлиларга, хушхабар етказишга, имонда ўсишга ҳалақит бериш учун ҳар қандай имкониятни ишлатади. Бахтга кўра, қувғинларга учраган жамоатларнинг ҳикояларидан, таъқиблар имонлиларга хушхабар етказишига ҳалақит беролмайди. Аксинча, Худовандимиз Ўзининг Шоҳлигига кўпроқ қутқарилганларни олиб келиш учун қувғинларни ишлатади. Одамлар, имонлилар қувғинларни қандай қарши олганларини кўрганда, улар Масиҳга яна ҳам жиддийроқ муносабатда бўлишадилар.

Шундай қилиб, имонлилар қувғинлар пайтида, хушхабарнинг кўпроқ натижа берадиган усуллари ҳақида ўйлаб кўришлари керак. Чорраҳада туриб ваъз айтиш шарт эмас, чунки хушхабар етказишнинг усуллари етарли даражада кўп ва улар ҳақида ўйлаб кўриш маъқул бўларди. Қамоқда бўлиб ва у ерда ўнлаб одамларни Масиҳга келтирган имонлилар энг ҳосилдор имонли бўлса керак.

ХОТИМА

Душманни билиш жуда муҳим, аммо ўз ақлини унинг кучи ва ҳокимлиги ҳақида ўйлар билан тўлдириш керак эмас. Биз Исо Масиҳга узлуксиз равишда қарашимиз керак, чунки У билан муносиб ҳаёт таъминланган. Шогирдлари Худованд берган куч орқали одамларга хизмат қилганида, Исо, шайтонни чақмоқдек осмондан тушганини кўрди (қ. Лқ.10:17–20). Ҳаворий Павлус эришган ғалабаси ҳақида Римдаги жамоатга ёзганидек (қ. Рим.8:28), Масиҳ бизларга ҳам ана шундай ғалабани ваъда берган (қ. Юҳ.16:33). Ҳаворий Юҳанно шайтоннинг охирги мағлубияти ҳақида айтган (қ. 1­–Юҳ.3:8). Юҳанно яшаган даврда, жамоат душман қўлидан азоб чекса ҳам, бошқаларнинг бефарқлиги ва кўра–била туриб ножўя ишларга йўл қўйиб бериши туфайли гуноҳда юрган одамлар томонидан келтирилаётган ёлғон таълимотлар жамоатни ичидан кемираёганига қарамай, шайтон Худовандимизнинг муқаддаслари устида ғалабага эриша олмади (қ. Ваҳ. 3:8–10; 12:10–11; 20:10).

Душман шафқатсиз ва маккор. Биз бу фактни тан олишимиз керак. Аммо, биз ғалабали ҳаёт кечиришимиз мумкин, чунки Инжил шундай деган: “Лекин Худога шукур! У Раббимиз Исо Масиҳ орқали бизга ғалаба бахш этган” (1 Кор.15:57).

Юджин Петерсон (Eugene Peterson) ўзининг Юҳанно Мактубида (Юҳ.1:4–5) қилган парафразасида шундай деган: “Инсонлар Ҳаёти бўлган Ёруғлик, қоронғуликда нур сочади ва қоронғулик уни сўндира олмайди”.

---

Книга на Узбекском языке: - Выстоять в бурю (Пол Эстебрукс)

Рабочая тетрадь "Выстоять в бурю" построена на основе одноименного учебного пособия и может быть использована для занятий в группах и индивидуально. Она поможет вам лучше усвоить материал учебного курса, составленного в помощь страдающим и гонимым за имя Христово.