Макс Лукадо. Сен уддалайсан - (14-боб) Узбек тилида
Sen uddalaysan (Maks Lukado) Audiokitob Uzbek tilida.
МУНДАРИЖА
1 БОБ. Сен уддалайсан
2 БОБ. Мисрга жойлашиш
3 БОБ. Ёлғиз, лекин бутунлай эмас
4 БОБ. Аҳмоқликни аҳмоқлик билан тузатиб бўлмайди
5 БОБ. Э-ҳа, бу бор-йўғи тайёргарлик эдими?
6 БОБ. Худо ҳаракат қилганда кутиб тур
7 БОБ. Масхарабоз
8 БОБ. Ҳаётда ҳамма нарса яхши бўлмаса ҳам, Худо барибир яхшими?
9 БОБ. Илтимос, озгина бўлса ҳам миннатдор бўл
10 БОБ. Оилавий хафагарчиликлар ҳақида гаплашамиз
11 БОБ. Қасос олиш ёқимли, лекин кейин…
12 БОБ. Олий Ҳукмдор – сенинг Аканг
13 БОБ. Хайрлашишлар билан видолаш
14 БОБ. Тинчлан ва бардам бўл
15 БОБ. Офат. Худо. Яхшилик
14 БОБ. ТИНЧЛАН ВА БАРДАМ БЎЛ
Ҳов анави баланд бинолар орасидаги бўшлиқни кўраяпсанми?
Мен ҳайдовчи кўрсатган томонга эгилиб қарадим, унинг исми Фрэнк. Кўйлагининг ёқаси унга жуда тор эди қўллари эса рульни маҳкам ушлаб олган.
У ойна орқали Қуйи Манхэттен биноларига ишора қилиб, қўшиб қўйди:
- Авваллари ўша ерда Эгизак-Минора бўларди. – Мени у кўрсатган жойни кўрмаяпти деб ўйлаб, тушунтира бошлади: - Анави бинонинг чап томонида тасма билан ўраб қўйилган жойни кўаяпсанми? Уч кун олдин ҳам у ерда Умумжаҳон савдо маркази бор эди. Ҳар куни кўприкдан ўтарканман, унга кўзим тушарди. Жуда ажойиб манзара эди! Ўша куни кўприкдан ўтаётиб, умримда биринчи марта минорани кўрмадим. Шунда хотинимга қўнғироқ қилиб, йиғладим.
Вайроналар маркази томон борарканмиз, йўл четида турган кўплаб тез ёрдам машиналари ёнидан ўтдик. Ҳалок бўлганларнинг яқинлари «Тасалли» деб номланган кўчма госпитал ёнидаги оилавий тиббий Марказ дарвозаси олида тўпланишган. Ҳамма қандайдир хабар кутар, лекин тирик қолганлар бор, деган умид сония сари сўниб бораётган эди.
Учта назорат постидан ўтгандан кейин машинани қолдириб, ярим мил пиёда юрдик. Ўтган ҳафта бу йўлаклар кулранг костюм* кийган, қўлида телефон тутган ва қимматли қоғозлар ҳақида гаплашаётган одамлар билан тўла эди. Бугун эса бу йўлаклар шағал ва ахлатлар билан кўмилган, ҳаво эса тутунга тўлган. Нафас олганимда бу тутунлар ўпкамга кираётгани ҳақида ўйламасликка қарор қилдим.
Мен ёнғинни кўраман деб ўйламагандим, бироқ ёмғир ёғаётганига ва ўт ўчирувчилар сепаётган тонналаб сувларган қарамай, вайрон бўлган минорада олов учқунлари кўзга ташланиб турарди. Қўшни биноларни ҳам сезиларли шикастланганини кўришни ҳам кутмагандим, уларнинг биронтасида ҳам синмаган дераза қолмаганди. Умумжаҳон савдо марказининг учинчи бўлими, “Marriott” меҳмонхонаси ҳам вайрон бўлганди. Бошқа ҳар қандай кунда бу воқеа шов-шув бўларди.
Лекин мени энг кўп ҳайратлантирган нарса – ўзимнинг ҳам, атрофимдаги одамларнинг ҳам карахт бўлиб қолгани бўлди. Сариқ либос кийган ўн иккита ўт ўчирувчилар ёнимиздан чопиб ўтиб кетишди. Худди шунчаси биз томон келаётганди. Улар ўрин алмашишди. Яқинда келган ўт ўчирувчиларни юзлари ҳиссиз эди, лекин улар билан ўрин алмашган жамоа аъзоларининг юзлари уларникидан ҳам баттар эди. Уларнинг нигоҳлари ҳам дўстларини босиб қолган пўлат устунлар каби ҳиссиз эди.
______________________________
*Кулранг костюм – АҚШ идоралар дунёсининг универсал кийими.
Бошқалар каби мен ҳам қаттиқ ҳаяжонда эдим: кўз ёшлар йўқ, томоққа ҳеч нарса тиқилмагандек карахт эдим. “Вайрон бўлган бу бинолар ўзи билан бир неча минг инсонни олиб кетди”, - деб ўйладим, тутунда қолган вайроналардан кўз узолмасдим. Американинг бошига тушган кулфатнинг тили менга номаълум эди. Хаёлимга келган фикрдан қутула олмасдим, хаёлимда шу тобда режиссёрнинг “Камера! Стоп! Олинди!” деган овози келадигандек эди. Қолаверса, вайроналар орасидан чиқиб келаётган актёрларни кўришни жуда-жуда ҳохладим. Бироқ камералар йўқ, атрофда фақат эгилиб кетган арматуралар ва бетон бўлаклари сочилиб ётарди.
Ўша куни кечқурун оилавий тиббий Марказ дарвозасини қўриқлаётган полиция офицери билан гаплашдим. У суратлар ёпиштирилган эълонлар тахтаси олдида турарди – бу тахта худди Йиғи Деворига ўхшарди, - одамлар йўқолган яқинларини топиш умидида уларнинг суратларини шу тахтага ёпиштиришганди. Бу суратларга қараган одамларнинг юзларида қандай ифода кўрдингиз, деб ундан сўрадим.
- Ҳеч қандай, - деди у. Умуман ҳеч қандай.
- Улар йиғлашдими?
- Йўқ.
- Сиз-чи? Сиз йиғладингизми?
- Ҳозирча йўқ. Кўз ёшларимни ичимга ютиб турибман.
Содир бўлган ҳодисага ишонишни истамаганлари учун кўпчилик одамлар анестетик* дориларни олишга чопгандек югуриб юришарди.
Бу одамлар нимани ҳис қилаётганларини тасаввур қилиш қийин эмас. Фалокатлар оёғимиз остидаги ерни ларзага солиб, бизни тушкунликка туширишга қодир.
Лекин Юсуфнинг замондошлари бошига тушган мусибатга қайтсак. “Қаҳатчилик тобора кучайиб бораверди. Қаҳатчилик Миср ва Канъон юртини ҳароб қилди” (Ибтидо 47:13).
Юсуф акалари билан ярашишга қаттиқ ҳаракат қилиш билан бирга мамлакатни ҳам табиий офат оқибатларидан қутқаришда давом этди. Ерга охирги марта ёмғир ёққанига ҳам икки йилдан ошганди. Осмон кўм-кўк ранги билан кўзни қамаштирар, қуёш аёвсиз қиздирарди. Ер саҳрога айланди, нобуд бўлган ҳайвонларнинг суяклари уфққа қадар сочилиб ётарди, бу эса умидсизлик тимсоли эди. Қурғоқчилик қишлоқ ҳўжалик ерларини ҳароб қилди. Қишлоқ ҳўжалик ерлари ҳароб бўлиши билан бирга ҳосил ҳам нобуд бўлди. Халқ ёрдам сўраб фиръавннинг олдига келганида, у “Юсуфга боринглар, у нима деса, шуни қилинглар”, - деди.
Юсуфнинг олдида табиий офат билан курашиш вазифаси турарди.
_____________________
*Анестетик – ҳушсизликни келтириб чиқарувчи дори воситаси.
Энди, табиий офат кўламини унинг оқибатларидан бирининг кўлами билан таққослаймиз. Йиллар ўтиб, халқ Юсуфга деди: “…сиз бизнинг ҳаётимизни қутқариб қолдингиз, жаноби олийлари! Шунинг учун биз фиръавнга қул бўламиз” (Ибтидо 47:25).
Кўриб турганингиздек, халқ тинчланди. Бу вазиятда Мисрликлар назоратдан чиқиб, тўполон қилиши эҳтимоли пайдо бўлган бир пайтда, улар ҳукуматни танқид қилиш ўрнига, унга миннатдорчилик билдиришди. Бу эса, Юсуф инқирозий менеджмент курсларида ўқимаганмикан, деган хаёлга сабаб бўлади. Агар ўқиган бўлса, кейинроқ акаларига айтган қуйидаги сўзларини ўша ерда ўрганган: «Худо инсонлар ҳаётини сақлаб қолиш учун сизлардан олдин мени бу ерга жўнатган экан. Икки йилдирки, юртда қаҳатчилик. Яна беш йил бу юртда на ер ҳайдалади, на ҳосил бўлади. Худо… сизлардан олдин мени юборди» (Ибтидо 47:5-7).
Танг вазиятни баҳолаб, Юсуф бошидан охиригача Худога мурожаат қилди. Унинг тушунчаси бўйича қаҳатчиликни Худо юборди, бу қийинчиликни енгиб ўтишда унга Худо ёрдам берди ва Худо бир дақиқа ҳам вазиятни назоратсиз қолдирмади. «Худо… очлик… Худо…»
Сенинг муаммолар бўйича таҳлилларинг қандай кўринишда?
- Иқтисод… иқтисод… иқтисод… иқтисод….
- Ажралиш… ажралиш… ажралиш… ажралиш…
- Қайсар эр (хотин)… қайсар эр (хотин)… қайсар эр (хотин)…
Сен Худонинг қудрати ҳақида гувоҳлик беришдан кўра кўпроқ ўз муаммоларинг ҳақида қайғурасанми? Агар шундай бўлса, ҳаётинг ширин эмаслигига ажабланмаса ҳам бўлади, чунки бу билан муаммоларингни ҳал қилишда Худо иштироқ этмаслигини эълон қилётган бўласан.
Ундай бўлиши мумкин эмас. Ҳатто Мисрдаги қаҳатчилик ҳам Худонинг иродаси амалга ошиши учун хизмат қилган.
Яқинда бир дўстим билан мазза қилиб нонушта қилдим. Бир пиёла чой устида бўладиган суҳбатларимизни аксарият қисми унинг ўн тўрт ёшли ўғлининг саломатлиги ҳақида бўлади. Етти йил аввал болада талоқ саратони аниқланган. Бундай қўрқинчли хабардан кейин кучли ибодатлар қилинди ва кимётерапия ҳам олинди. Бола тузалиб кетди. Ҳозир у мактабдаги футбол жамоасида тўп тепиб юрибди ва онкологик касалхонада даволанганини унутиб ҳам юборган.
Дўстим айтиб берган ҳикоянинг бир қисми мени ўзига жалб қилди. Бу ҳикоя болада ўсма борлиги маълум бўлишидан олдинги воқеа билан боғлиқ. Бола етти яшар пайтида шу ёшдаги бошқа болалар каби амакиваччалари билан ҳазиллашишган ва болалардан биттаси беҳосдан унинг қорнига тепган. Кучли оғриқ сабабли, ота-онаси уни касалхонага олиб боришга мажбур бўлишган. Боланинг аҳволидан Хавотирга тушган шифокор унинг қорин бўшлиғини ҳар томонлама текшириш кераклигини таъкидлаган. Натижада, болада хавфли ўсма борлигини аниқлаб, уни хирургга юборди ва хирург жарроҳлик йўли билан ўсмани олиб ташлади. Ўсма олиб ташланганидан кейин дўстим даволовчи шифокордан ўғли саратон касалига қачон чалинганини сўраган. Шифокор бу саволга аниқ жавоб беришга қийналган, лекин ўсманинг ўлчами ва шаклига кўра, операциядан икки ёки уч кун олдин пайдо бўлганини тахмин қилди. “Демак, ўғлинг ўз вақтида операция қилиниши учун Худо ўша зарбадан фойдаланган экан-да” – деб хулоса қилдим.
Менда Изабелла ҳақида ҳам ҳикоя бор. Унинг ҳаётининг биринчи уч ярим йили Никарагуадаги болалар уйида ўтган. Қизчанинг ота-онаси йўқ эди, ҳатто уни кимдир асраб олишларига ҳам умиди йўқ эди. Ҳар ой кимдир уни асраб олиш эҳтимоли камайиб борарди. Хуллас, бошқа болалар ҳақида ҳам шундай дейиш мумкин эди.
Бир куни бармоғини эшик қисиб қолади. Бу воқеа қизча бошқа болалар билан ўйин майдонига чиқиб кетаётганида содир бўлади. Бирданига келган оғриқдан қизча додлаб юборади. Савол туғилади: нима учун Худо бундай кўнгилсизлик бўлишига йўл қўйди? Нима учун шундай қудратли ва меҳрибон Худо оғриқдан ва аллақчон бошига тушган азоблардан қизчани ҳимоя қилмади?
Эҳтимол, Худо шу йўл билан қўшни ўйин хонасида турган Райан Шнокнинг эътиборини тортмоқчи бўлгандир? Райан Шнок америкалик бўлиб, болаларни асраб оларди. У рафиқаси Кристина билан бир неча ойдан бери бола асраб олиш ҳаракатида эди. Яқин атрофда ҳеч ким бўлмагани учун Райаннинг ўзи ёрдамга шошилди: у ҳовлига югуриб чиқиб, Изабеллани кўтариб олди ва тинчлантирди.
Бир неча ой ўтгач, Райан ва Кристина бола асраб олиш орзусидан воз кечмоқчи бўлиб турганларида уларнинг ёдига Изабелла келади ва сўнги бор уриниб кўришга қарор қилишади. Бу гал улар қизчани асраб олишга муваффақ бўлишади ва ҳозир Изабелла америкалик фаровон ва бахтиёр оилада вояга етмоқда.
Қоринга берилган зарба?
Эшикка қисилиб қолган бармоқ?
Худо азоб келтирмайди, лекин У азобни биз учун яхшиликка айлантиришга қодир. “Ягона муборак Ҳоким бўлган… Худо шоҳларнинг шоҳи, ҳукмдорларнинг Ҳукмдоридир! (1Тимўтий 6:15). Осмон ердан қанчалик баланд бўлса, Унинг йўллари ҳам шунчалик баланддир. (Ишаё 55:9 оятга қара). Унинг тақдирини ким тушуниб етади, Унинг йўлларини ким ўргана олади (Римликлар 11:33 га қара). Ҳар доим ҳам Худонинг режаларини тушуниб етавермаймиз, бироқ бу ҳақиқат Худо яхшилик қилиш истагида эканига ишонишимизга халал берадими? Юсуф бу вазифани қойилмақом қилиб уддалади, чунки у Худонинг унинг муаммоларини нафақат билишига, балки бутунлай у томонда эканига ҳам ишонди.
Бу эса унга Худо инъом этган донолик билан қуролланиб, яқинлашиб келаётган офатни ишонч билан қарши олишига туртки бўлди. Етти йиллик ҳосилдорлик йилида у омборларга заҳира дон тўплади ва кейинги етти йиллик қаҳатчилик даврида уларни муҳтожларга тарқатди. Одамларнинг дони қолмаганида, пул, уй ҳайвонлари эвазига ёки кўчмас мулкларини гаровга олган ҳолда Юсуф уларга дон сотди. Мамлакатнинг иқтисодий шароитини барқарорлаштириб, аҳолининг молиявий дастури учун жон куйдирди. “Ҳосилни йиғиб олганларингизда, бешдан бирини фиръавнга берасизлар, бешдан тўрт қисми ўзларингизники бўлади, келгуси йил ҳосили учун уруғлик қиласизлар, бола-чақаларингиз билан еб, тирикчилик қиласизлар” (Ибтидо 47:24).
Бундай иқтисодий стратегия мунтазам равишда қўллашга арзийди. “Етти йил жамғаргин. Етти йил сотгин. Тиришқоқлик билан бошқаргин”. Нимаси қийин?
Мўъжиза ҳам эмас, зерикарли ҳам эмас.
Афтидан, буларнинг бари одатий ҳолга ўхшайди. Нима оддий, Қизил денгизнинг суви иккига ажралишими, Ерихо деворларининг қулашими ёки тирилган Лазарнинг қабрдан чиқишими? Фожиали вазиятни ҳал қилиш учун катта куч керак, шундай эмасми? Унчалик эмас.
Биз ҳеч қандай асоссиз инсоннинг руҳийлиги ва атрофидагиларда қолдирадиган таассуротларининг ўзгармаслиги ўртасига тенглик белгисини қўямиз. Ҳаворий Бутрус касалларга шифо берган, ҳаворий Павлус ўликни тирилтирган, бироқ ҳар бир Бутрус ҳамда Павлусда ўнлаб Юсуфлар – бошқариш инъомига эга эркаклар ва аёллар мавжуд, мана шундай инсонлар орқали Худо халқларни қутқаради. Юсуф ҳеч қачон касалларни шифоламаган, бироқ у тарқалган офатни бартараф қилишга кўмаклашди. Юсуф ҳеч қачон ўликларни тирилтирмаган, лекин инсонларни очликдан ўлишдан сақлаб қолди. Режа тузиб, унга қатъий амал қилди, шунинг учун кўпчилик омон қолди. Юсуф пухта режа асосида муваффақиятга эришди.
Германия билан бўладиган уруш олдидан Британия ҳукумати Ахборот вазирлигига бир нечта кўринишдаги тарғиб қилувчи плакатларни ишлаб чиқиш ва босиб чиқаришни буюрди. Бундан мақсад, аҳоли ўртасида илҳомлантирувчи сўзларни тарқатиш эди. Ҳукумат плакатлардаги ҳарфларнинг қатъий бўлишини, ранглар ихчам бўлишини (иккитадан кўп эмас) ва Георг VI нинг тож тасвири (ягона график элемент сифатида) бўлиши талаб қилди.
Биринчи плакат 1939 йилнинг сенябрида чиқарилди ва жамоатчилик жойларига ёпиштирилди унда шундай ёзилган эди:
СЕНИНГ ЖАСОРАТИНГ,
ҲУШЁРЛИГИНГ
ВА ҚАТЪИЯТИНГ
БИЗНИ ҒАЛАБАГА
БОШЛАЙДИ!
Кўп ўтмай иккинчиси пайдо бўлди:
ОЗОДЛИК
ХАВФ ОСТИДА!
БОР КУЧИНГ БИЛАН
ҲИМОЯ ҚИЛ!
Иккала плакат ҳам британиянинг барча қишлоқларига, темир йўл бекатларига, барларга, дўкон ва ресторанларга, хуллас, ҳамма жойларга ёпиштирилган эди. Лекин учинчи плакатни тарқатишга ҳожат қолмади. У икки ярим миллиондан ортиқ нусхада чиқарилган бўлса ҳам, деярли олтмиш йилдан кейин уни Англия шимолий-шарқидаги иккинчи китоб дўкони эгаси ким ошди савдосида сотиб олинган эски китоблар солинган қутидан топиб олмагунича ҳеч ким кўрмаган.
Учинчи плакатда шундай ёзилганди:
ТИНЧЛАН ВА БАРДАМ БЎЛ!
Плакат ўша тож сурати билан безатилганди ва аввалги услубда ишланганди, лекин ошкор қилинмаганди, чунки фақатгина фашистлар Буюк Бртианияни қуршаб олган тақдирдагина тарқатиш режалаштирилган эди. Китоб дўкони эгаси бу плакатни рамкага солиб, дўкон деворига осиб қўйди. Плакат жуда катта шуҳрат қозонди ва дўкон эгаси тож ва плакатдаги сўзлар туширилган откриткалар ва қаҳва ичадиган кружкалар ишлаб чиқаришни йўлга қўйди. Афтидан, бизнинг замондошларимиз аждодларининг тинчлан ва бардам бўл, деган даъватларини юксак қадрлашган.
Муқаддас Каломда исмлари тилга олинган барча қаҳрамонлар орасида Юсуф бу плакатни ўз идораси деворига осиб қўйишга бошқалардан кўпроқ муносиб. Унинг унсурлари - ҳисоб-китобга оид китоблар, графикалар, диаграммалар, чорак ва йиллик ҳисоботлар эди. Унинг бу ишлари кунлаб, ойлаб, йиллаб давом этди. Шу билан бирга у ҳам хотиржам ва қатъий бўлди.
Сен ҳам шундай йўл тутишинг мумкин. Об-ҳаво шароитни ўзгартира олмаслигинг, мамлакат фаровонлигини сақлаб қололмаслигинг, яқинлашаётган тўфонни тўхтата олмаслигинг, ҳар доим ҳам автоҳалокатларни олдини ололмаслигинг мумкин, лекин ҳаракат режасини ишлаб чиқишинг мумкин. Ёдингда бўлсин, Худо сенинг қийинчиликларингни билади. Ундан қадам босишинг учун кўрсатмалар беришини ва ҳозирнинг ўзида қўйишинг мумкин бўлган икки уч қадамни кўрсатишини сўра.
Худди шу муаммолар билан тўқнаш келган одамлардан маслаҳат сўра. Дўстларингдан ибодат қилишларини сўра. Қийин вазиятдан чиқиш йўлларини қидир, лекин энг муҳими, инқироздан чиқиш режасини туз.
Таниқли бизнес доҳийси Жим Коллинз бу борада бир қанча кузатувлар олиб борган. Мортен Хансен билан ҳамкорликда инқирозли вазиятларда бошқариш услубларини ўрганиб чиқди ва нима учун айрим ташкилотлар иқтисодий беқарорлик ва чалкашлик вазиятларда ҳам гуркираётганини, бошқалари эса инқирозга учраётганини сабабини аниқлашга уринди. Бу саволга жавоб топиш учун йигирма мингдан ортиқ ташкилотлар фаолиятини таҳлил қилиб, шундай хулосага келди: “(Омадли раҳбарлар) унчалик ҳам ижодкор эмас. Улар унчалик ҳам узоқни кўра олмайдилар. Улар унчалик ҳам харизматик эмас. Унчалик ҳам шуҳратпараст эмас. Унчалик ҳам омадли эмас. Унчалик ҳам таваккал қилишга тайёр эмас. Унчалик ҳам журъатли эмас. Жиддий ва дадил қадам ташлашга мойил эмас. Хўш, унда улар бошқа раҳбарлардан нимаси билан ажралиб туради? Аввало, назорат қилиш қийин вазиятларда ғаройиб тарзда ўзини бошқариш”.
Хулоса қилиб айтганда, омадли раҳбар – ҳеч қанақа ғайриоддий шахс эмас, балки масъулиятли ва оқил раҳбардилар. Худди Раул Амундсен каби. У 1911 йилда Жанубий қутбга сафар қилган Норвегия экспедицияга бошчилик қилган. Ўша вақтда Роберт Скотт Британиянинг Антарктика экспедициясига бошчилик қилган. Уларнинг иккаласи ҳам инсоният учун бешафқат ва номаълум ҳудуддан ўтишларига тўғри келган. Иккаласида ҳам ўша даврнинг техник жиҳозларидан фойдаланиш имконияти бир хил эди. Лекин Амундсен ва унинг жамоаси Жанубий Қутбга Скотт ва унинг жамоасидан ўттиз тўрт кун олдин етиб борди. Ниманинг ҳисобига?
Аниқ режа ҳисобига. Амундсен ўзининг ёрқин услубчи эканини намоён қилди. У қатъий амал қилган режа ҳар куни ўн бешдан йигирма милгача йўл босишдан иборат эди. Ҳаво яхшими? Ўн беш-йигирма мил. Ҳаво ёмонми? Ўн беш-йигирма мил. Оз ҳам эмас, кўп ҳам эмас. Унинг жамоаси ҳар куни ўн бешдан йигирма милгача йўл юрган.
Ундан фарқли равишда, Скотт анча тартибсиз ҳаракат қилди. Ҳаво яхши пайтида унинг жамоаси узоқ йўл юришди, ёмон ҳавода эса умуман юришмади. Битта фавқулодда топшириқ, иккита йўлбошчи ва икки хил ёндашув, натижа ҳам икки хил. Амундсен ўз жамоасини ғалабага етаклади, унинг одамлари экспедициядан соғ-саломат ва бешикаст қайтиб келган пайтда, Скотт ўз жамоасини мағлубиятга ва ўлимга етаклаб борди.
Аслида ҳамма айб режанинг пухта эмаслигида эди.
Қийин вазиятга тушиб қолсанг, сен нима қилган бўлардинг? Мўъжизага умид қилармидинг? Нонларни ғайритабиий кўпайиб қолишини ёки қутурган денгиз бармоқни бир қирсиллаши билан тинчланиб қолишини кутасанми? Мўъжиза ҳалиям Худонинг ихтиёрида.
Лекин У сенга шундай дейиши ҳам мумкин: “Мен сен билан биргаман. Мен ёвузликни яхшиликка айлантиришга қодирман. Ҳозирча эса, кел, режа тузамиз”. Унинг сенга ёрдам бериш истагига ишон.
Қудратли Худонинг мутлақ ҳукмронлиги бизнинг ҳаракатсизлигимизни қўллаб қувватламайди. Аксинча, Худо биздан бўлаётган ҳодисаларга масъулият билан ёндашишимизни кутади. Худога ишониш бизга янада оқилона йўл тутишимизга ва қатъийроқ ҳаракат қилишимизга имкон беради. Масалан, Наҳимиё каби, у шундай деганди: “Лекин биз Худойимизга илтижо қилдик, шаҳарни ва ўзимизни кечаю кундуз улардан ҳимоя қилиш учун қўриқчилар тайинладик” (Наҳимиё 4:9).
“Биз… илтижо қилдик… ва қўриқчилар тайинладик”. Биз ишондик ва ҳаракат қилдик. Сенинг қўлингдан келмайдиган ишни Худо бажаришига ишон. Қўлингдан келганларни бажариш орқали Унга итоаткор бўл.
Қийинчиликлар сени фалаж қилишига йўл қўйма. Қайғу бошингни эгишига йўл қўйма. Қўрқув сени чўчитишига йўл қўйма. Қўл қовуштириб ўтириш – ечим эмас. Имкон борича ҳаракат қилиш – энг тўғри йўл. Бу борада Худога ишониш – икки баробар тўғри. Шунчаки…
ТИНЧЛАН ВА БАРДАМ БЎЛ!
Книга на Узбекском языке: Ты справишься (Макс Лукадо)
Ты боишься, что не справишься? Все боятся. Мы боимся, что никогда не пройдет депрессия, никогда не иссякнут слезы, никогда не прекратятся страдания. Оказавшись на дне глубокого рва, каждый из нас сомневается, что сможет оттуда выбраться. Автор этой книги предлагает вспомнить историю библейского Иосифа - брошенного в ров братьями, проданного в рабство, несправедливо обвиненного и заключенного в темницу - и научиться доверять Богу, Который любую нашу скорбь обернет нам во благо. Подлинная вера не избавляет нас от страданий, но позволяет нам пройти через них.
