Георгий Винс. Эътиқод уфқлари - (ШЕЪРЛАР) Китоб Ўзбек тилида
E’tiqod ufqlari (Georgiy Vins) O‘zbek tilida Audiokitob
МУНДАРИЖА
Сўзбоши
Биринчи боб. Шимолий этап
Иккинчи боб. Каншаубининг ҳикояси
Учинчи боб. “Букри”
Тўртинчи боб. Лагерда уч киши
Бешинчи боб. Сўнгги кунларда бирга
Олтинчи боб. Жанубга этап
Еттинчи боб. Соликамск жўнатиш қамоқхонаси
Саккизинчи боб. Эътиқод уфқлари
ШЕЪРЛАР
Менинг сўқмоғим
Россия ва Масиҳ
Украина — қувонч ва орзу
Йўлда
Россия — фақат қайинлар эмас
Аср касаллиги
Бизга Худо керак!
Йўллар чорраҳасида
Ёлғон ҳаётда яшамаслик
Хизмат ҳақида сокин суҳбатлар
Муқаддас бўлиш — бу севги
Муқаддас Китоб шоирлари
Қайта тирилиш тонглари
“Тутқуннинг ўйлари”
83-сано
Мен сени севаман, Масиҳ биродарлиги!
Болаларим, менинг болаларим! Яна айрилиқ йиллари...
ШЕЪРЛАР
Менинг сўқмоғим
Ҳаёт йўлини мен белгиламаганман,
У фақат Худо иродасининг аксидир!
Усиз мен ҳалок бўлардим, ҳалок бўлардим,
Худосизлик — бу фақат йўлсизликдир!
Менинг курашим — бу шахсий кураш эмас:
Ҳақиқат учун Худо урушлари олиб борилади!
Менинг тақдирим кунлари ғайриоддийдир —
Осмонда бўлиш шарафига мен лойиқ бўлганман.
Дўстлик ҳам — тасодифий учрашувлар натижаси эмас:
Дўстлар, бемаъни фикрлар учун эмас.
Балки халқларга курашлар, қатъий таҳдидлар орасида
“Худо” сўзини етказишдир.
Шунинг учун мен Масиҳ номи билан
Барча душман тўсиқларига олға бораман.
Менинг ибодатим, менинг орзуим
Самимий бўлиш ҳамда мўмин, жасур бўлишдир
Россия ва Масиҳ
Россия ва гуллар, Россия ва шеърлар —
Бир оз ғалати эшитилиши мумкинми?
Хатолар ва гуноҳларни, оғриқлар
Ва олдинги уятларни қандай унутиш мумкин?
Россия ва эзгулик, Россия ва Масиҳ:
Қайта тирилиш йўли, тавба қилиш кўз ёшлари
Ҳамда мурувват — орзу эмас,
Балки олий самовий вазифадир.
Россия, тубсиз жарга мангуга қулама.
Ўғилларинг, набираларинг ҳақида ўйла
Сен учун Масиҳнинг қони тўкилган,
Сен учун У даҳшатли азобларга чидаган.
Худосиз йўл йўқ, Худосиз ҳаёт йўқ —
Фақат аянчли ҳаёт бор, холос.
Масиҳ — Севги, ҳам Ҳақиқат, ҳам Ёруғликдир
Ҳамда мангуликнинг муқаддас асосидир.
Россия ва Масиҳ! Россия Масиҳ учун —
Менинг севгим, ибодатим ва жасоратим!
Бу учун кўплар қамоқхона нолалари
Ва Шимол нафаси бор жойлардан ўтдилар.
Россия, ватаним! Оҳ,Масиҳ севгисини,
Унинг сабр-тоқатини Қандай изоҳлай?!
Қайта тирил! Сен Худо билан
Мулоқотда яшашинг керак.
Украина — қувонч ва орзу
Мен ёмғирдан журъатсиз шовқинни оламан:
Менинг деразамга тундаги тақ-тақ.
Гулхан олдида — юксак хаёллар парвози
Кедр дарахти олдида эса озроқ жасорат.
Жилға олдида — хаёлчан қўшиқни,
Жазирама иссиқда сахийликни.
Қушларда эса — келаётган баҳорнинг хабари,
Совуқ қиш устидан тантаналарни.
Ўрмонлардан — сокин суҳбатни,
Кўллардан — хотиржамлик фазилатини,
Денгизлардан — нурли кенгликларни,
Ва албатта, мовий осмонни!
Буларнинг барини яратувчи совға қилди
Тонгнинг биринчи нурларини.
Ишонч ва қувонч ила кутганларга
Ва Худони завқла улуғлаганларга.
Мен энди ҳаётдан норози бўлмайман:
Ва Муқаддас Китоб оятлари билан дўстлашаман.
Осмондан эса тунда сеҳргарлар
Куйлаган юлдузчани ахтариб топаман.
Мен бир куни Байтлаҳмга келдим,
Ўзим билан яраланган юрагимни ҳам келтирдим.
Барча муаммоларим залворини
Масиҳга — Осмон чақалоғига юкладим.
Шунинг учун Украина халқини,
Қўшиқларини ардоқлайман, севаман.
Мангулик билан бирдам юраклар
Эътиқоднинг нурини завқ билан ушлайман.
Украина — қувонч ва орзу,
Ёрқин баҳорий гуллар!
Сен учун Масиҳ ёнида жой бор
Ва сенга У нажот ҳадя қилади.
Мен — сенинг ўғлингман, сенга бегона эмасман,
Худо иродаси марҳамати олдида
Украина самимий бош эгиши-чун
Менинг ҳаётим ибодатга ошно бўлди.
Йўлда
1.
Мен тун аро кетяпман... Туғилган элим,
“Москва — Смоленск”... Вагонлар тебранади,
Дераза ортида эса оппоқ отахон
Ва ўтмиш ингроқлари эшитилади.
Қиш... Қор... Чексиз ўрмонлар...
Дарахтлар совуқдан маъюс туришар...
Ҳалок бўлганларнинг аччиқ қисмати
Дераза ортида ғамгин кезарлар.
Даҳрийлик юрти... Катта шаҳарлар
Ва кичик унутилган қишлоқлар,
Унда йиллар сокин ўтади
Ва қутулиш ҳақиқати барчага номаълум.
Бу ерда “Худо” ва “жаннат” сўзлари устидан кулганлар
Зулмкорлар қарғалар галаси каби кўп эди.
Смоленск ўлкаси — ҳақиқий рус шаҳри —
Аммо бунда ҳақиқатга ошнолар жуда кам.
Экспресс поезд учиб боряпти.
У совуқ, бўронлар аро тун қоронғусига интилар.
Қалбда эса чуқур ғам:
Худойим, кечир, Россия ҳақида эсла!
2.
Тун бўйи вагон жанжаллашди, ингради
Ароқ ҳиди билан тўла эди у,
Мен ён томондаги ўриндиқда бедор кузатардим:
Ҳалок бўлган қалблар қайғуси, тақдири елкамни эзарди.
Бу сенсан, менинг азиз Россиям —
Менинг орзуларим, қувончим ва хизматим.
Мен ёшлигимданоқ сен ҳақингда ибодат қиламан
Ва Осмон билан ярашишингни кутаман.
Кранни тортиб поездни тўхтатинг!
Ақлсизлик тумани тарқаб келиши-чун
Ва ота-ватаним мозорда қолиб кетмаслиги учун —
Кайфи бор вагонни станцияда қолдиринг.
Аммо поезд зимистон аро учиб боради,
Поезд аҳли худди беҳушдай...
Оҳ, уларга хотиржамлик ва қутулиш ҳадя қилувчи
Масиҳ ҳақида қандай айтсам экан?!
Оҳ, менинг Россиям! Сен қаерга кетаяпсан?!
Рулда турган — Худойим қанчалар қадрлайди?
Даҳрийликда — зимистон ва саросима шоҳлиги,
Шунинг учун ҳам келажак ҳақида ташвиш бор, холос.
Россия — фақат қайинлар эмас
Россия — фақат қайинлар эмас,
Нафақат гуллар ва ёрқин тонглардир,
Россия — бу аччиқ кўз ёшлари
Ва жуда кўп қайғу-кулфатлар деганидир.
Россия, мен сенинг тақдиринг-ла,
Қаттиқ синов кунлари ошно бўлдим:
Мен ўшанда зулмат устидан ғалабангга
Ва Масиҳ азоб-уқубатлари кучига ишонардим.
Худо кенгликлари жуда гўзал:
Унда эзгулик ва озодликка ҳаракат бор!
Худо тонглари отаверсин —
Қалблар қайта тирилаверсин.
Аср касаллиги
Эшитяпман: “Раббий ўлди! Қайта тирилмади!
Биз ўзимиз учун қутқарувчилар ва худолармиз!
Бу ерда — ер юзасида бизнинг ақлимиз ва тараққиётимиз
Жаннатни ва самовий қасрларни қура олади”.
Ҳамма ёқда бир нарса: Ғарб ҳам, Шарқ ҳам
Бир касаллик билан оғриган,
Ҳамма ёқда одам ҳамма нарсани яратди, у
Худо деган бир хил қўшиқни куйлайди.
Одам шундай нигоҳини осмонга қадар,
Мўъминлик ва қутулиш йўлларини рад қилар,
Худо йўқ, эътиқод — бемаънилик, деб
Ғазабдан ақлини йўқотиб қичқирар.
Аммо, агар юрак эшигини очиб
У ердаги гуноҳ, ёлғон қатламларига назар ташланса,
Ҳаттоки уммон сувлари етишмасди
Виждонни, юракни ва ақлни улардан тозалаш-чун.
Фақат Раббийнинг давр бошида биз учун
Тўкилган муқаддас қони
Қутулиш ва эътиқод йўлини очди
Ва қалбларга ўлмас севги нурларин сочди.
Бизга Худо керак!
Турли жойлардан хатлар келади:
Днепрдан, Невадан, Печорадан ва Волгадан.
Уларда — қалб фарёди, узоқ тентирашлар армони
Ва қайта тирилиш хабари:
“Биз Масиҳсиз ёввойилашдик,
Худосиз излашлардан чарчадик!
Мана энди қалбларда бўшлиқ —
Ишончсизлик ва қайғу-ғам зулматида.
Биздан Худо нурини бекитишади,
Ёлғон совғаларни ҳадя қилишди;
Мана энди ёшимиз қайтганда
Атрофда фақат тутаётган шам қолдиқлари.
Биз эзгуликни, севгини ва шафқатни
Тушунишни буткул унутдик,
Кечирган ҳолда улуғ вазифага
Ишониш кучидан маҳрум бўлдик.
Бизга ёруғлик керак!
Бизга Худо керак!
Шубҳа ва ташвишлар туни
Онгимизни буткул тарк этиши-чун
Қалб йиғиси ва минг бора тавба керак.
“Нафрат” сўзи абадий ўлсин!
“Мурувват” эса қайта тирилсин!
Халқимиз ишонч, қувонч ва қўшиқлар
Учун қайта тирилсин!”
Йўллар чорраҳасида
Ҳаёт йўллари чорраҳасида,
Ўтмиш — фақат мағлубиятлардан иборат бўлганда,
Ҳозир эса туманга бурганганда,
Қалбинг битмас ташвишлар уммонига ғарқ бўлади.
Оҳ, менинг Россиям! Азиз Ватаним!
Мен Қутқарувчи олдида ибодатга тиз чўкаман.
Ва сен ҳақингда йиғлаб, сенинг даҳрийлигинг,
Кулфатинг ва айбларингни сўраб тўхтовсиз қайғураман.
Сен учун фақат ягона тўғри йўл бор,
Бутун олам аро бундан бошқа йўл йўқ:
Самимийлик ва мўминлик ила тавба қилиш
Ҳамда Масиҳ оёқларига бош уриб ибодат қилиш.
Менинг севгим кўпларга ёқмайди.
Аммо мен сенинг ярадор қалбингни севаман
Тўхта! Диққат билан қулоқ сол:
Ва сен учун Муқаддас Қон тўкилди!
Ҳаёт йўллари чорраҳасида
Оҳ, Менинг Россиям, бу кун хато қилма!
Қайта тикланиш йўли — Худо севгиси
Сени Илоҳий қасрга киришга чорламоқда.
Ёлғон ҳаётда яшамаслик
Болалик чегараларини ёриб ўтиб
Биз ҳаётга ишонч ва жасорат-ла кирганимизда
Ҳаётни ёлғондан бошламаслик
Эътиқодни ва эзгу ишни танлаш қанчалар муҳим!
Эзгулик ва ҳақиқатни афзал билиш
Ёвузлик, ҳийла ва фитналарни инкор қилиб
Масиҳ оёқлари остига гуноҳ занжирларини қўйиб,
Худо марҳамати абадий нур таратсин.
Худо энг ишончли дўстларни юборгай,
Синовларда титрамаслик учун куч ҳам беради.
Ибодат қидирувчи теранлигини ҳам,
Барча бойликлардан қимматроқ севги мадҳиясини ҳам У ато қилади
Хизмат ҳақида сокин суҳбатлар
Хизмат ҳақида сокин суҳбатлар,
Юракнинг ёвузликка алоқасиз эканлиги;
Ва менинг чарчоқ пешонамга
Масиҳ қўлларининг ором бериши.
Қутқарувчининг диққат-эътибори,
Меҳрли ғамхўрлиги ва севгиси,
Шафқатнинг теранлиги ва сахийлиги
Ва мулоқотга яна ва яна даъвати.
Мўъминлик ва беозорликни қандай ўзлаштириш мумкин?
Улардан меҳнат асосини топиш;
Тор йўллар ғалабаси ҳақидаги
Олий фикрларга эришиш.
Бизни кўпинча таъқиб қиладиган
Оловли туҳматлардан қўрқмаслик,
Муваффақият дақиқаларида ғурурланмаслик,
Ҳаётнинг аччиқ синовларида ўзни йўқотмаслик
Пойтахтлар шовқини ва қишлоқлар ғовури
Бир оз тинчиганда,
Яна қалбим завқ билан Масиҳ томонга
Ибодат паноҳига учиб кетади.
Муқаддас бўлиш — бу севги
Муқаддас бўлиш — бу севги,
Раҳмдиллик ва бошқаларга шафқат.
Аммо қошлар кўтарилганда
Ва қалбда ҳақорат тўлқинланганда.
Ўз ишингни муқаддас деб атама,
Агар фақат бошқаларни фош қилсанг,
Бу фақат художўйлик тутунидир
Сен ўз гуноҳингни Худодан бекитганингда.
Ҳасад, худди суяклардаги йиринг каби жўш урганда
Дўстлик нури сўниб қолади.
Қалб эса ишончсизлик занжирларига
Худди нам зиндонга тушгандай тушади.
Муқаддас бўлиш — ҳар бир фикрнинг, истакнинг
Масиҳ сари эътиқод парвозидир!
Мурувватнинг фидокорона меваси,
Ҳамда шафқатнинг халос бўлган оғриқларидир.
Муқаддас бўлиш — қувонч нуридир,
Бу қалб мўъминлиги ва итоат,
Бу буюк руҳий жанглар пайтида
Булутлар зулматидаги матонатидир.
Муқаддас Китоб шоирлари
Муқаддас Китоб шоирлари! Сиз ўлмас саҳифаларни
Жангларда ва ғамларда тўлдирдингиз.
Бизнинг кунларимизда ҳам нутқ санолари
Халқларда ва асрлар аро тўхтатмасдан қуйилиб келмоқда.
Шоҳлар ва чўпонлар — қувғинга учраган пайғамбарлар —
Саҳроларда ва тоғларда ҳамда сокин сув бўйларида:
Худодан халқ юз ўгирганда,
Сиз доимо ёлғиз кезардингиз!
Сизнинг қалбларингизни рақиблар ахтарганлар,
Исмингиз эса калака бўлган;
Узоқ, яқинлар, ҳамма-ҳамма ҳақида
Юрак торлари аянчли нола қилганлар.
Муқаддас Китоб шоирлари! Сиз эътиқодни тасдиқлагансиз.
Худо сиз учун қалқон ҳамда қўрғон бўлган,
Ва сизнинг қайғули мисраларингиз
Кўпинча тўсатдан қувонч ила ёришган.
Мана нима сабабдан бизнинг авлодимиз ҳам
Забурлар ўқиб Худо раҳмдиллиги, абадий қутулиш учун,
Денгизлар мовийлигию, юлдузларнинг ажойиб жўрлиги учун
Унинг кучини шарафлайдилар.
Далалар, ўрмонлар ва қудратли тоғлар оралаб
Оқадиган Худо дарёларининг кучли оқимлари учун,
Қайта тирилишнинг шодиёна тонглари учун,
Эътиқод уфқлари-ю кенглари учун.
Қайта тирилиш тонглари
Жилғалар югуриб оқмоқда, ўрмонда қушлар чуғурлашадилар,
Турналар қанотида баҳор шошилиб келаётир,
Кўм-кўк осмондан эса қизғин қуёш нурлари оқими
Меҳр ила оқиб келмоқда.
Ишончсизлик ва зулматнинг қиш уйқусидан
Уйғониш тимсоли бўлмиш баҳорни севаман,
Турма зулматини тарк этаётган тутқун ёруғликка
Худди шундай интилгани каби.
Мен кўпинча Масиҳ ҳақида, Гўлгўта
Азоб-уқубатларининг машаққати ҳақида хаёл сураман.
У ерда қип-яланғоч ва бутунлай қон ичида
У гуноҳкор мавжудот учун ўларди.
Оҳ, айёр ёвуз душман
Муқаддас Ҳақиқатни ўлим билан янчиб ташлашни қандай хоҳларди!
Гуноҳ ва қабиҳликларни чексиз кўпайтириб
Оламни зулматга ботиришни у истарди.
Аммо Худо қайта тирилди!
Баҳор айёмида дарёлар қувонадилар, ўрмон тантана қилади,
Олам узра Ғалаба ҳайқириғи кезмоқда:
Масиҳ қайта тирилди! У чиндан ҳам қайта тирилди!
Оҳ, Менинг Россиям! Қайта тирилишга пешвоз чиқиб
Эрта тонгда қўшиқ ила тур!
Фақат Масиҳда сенинг қалбинг қутилади,
Фақат У — сенинг йўлинг, ҳам ҳақиқатинг, ҳам ҳаётинг!
“Тутқуннинг ўйлари”
Сен ёшликданоқ ҳақиқат учун курашдинг
Эзгулик ва мангу қутулиш куйчиси.
Мана энди сенинг хизматларинг марраси:
Тайга ўлкаси ва қуршалган ҳудуд.
Тор-танқис жўнатиш камералари, этаплар
Бетон пол энди шоирнинг ўрни.
Ҳаво ўрнига — диққинафас қўланса ҳид
Камера деворлари — сен учун бутун олам.
Сен эзгулик ва бахтни тасдиқладинг,
Ишончсизлик ўғилларини ёруғликка чорладинг.
Сен мангу барҳаёт мақсадни тарғиб қилдинг
Ва қабиҳликлар ҳамда фитнани фош қилдинг.
Хўш, энди нима?! Орзулар тарқалиб кетдими?
Ёшлик умидлари ва эзгу тилаклар-чи?
Соқчи итлар — гуллар эмас,
Қаттиқ совуқлар ҳам шеърият эмас...
Аммо севги ва эътиқод ҳақидаги қўшиқ
Бўронлар увлаши орасидан илгаригидек қалбимда янграмоқда
Ички бир овоз сўзлайди: “Буюк мақсад
Сари садоқат сўқмоғидан мардона бор!”
Эзгулик ва ҳақиқат ёвузликни енгади!
Қайта тирилиш нури олдида зулмат чекинади!
Зиндонлар барбод бўлади! уларнинг пўлат кийимларини
Барчага кўз-кўз қилиш учун музейга беришади.
83-сано
Сенинг масканларинг қанчалар зориқиб кутилган,
Худо кучлари, Худо кучлари!
Менинг ибодатларим, менинг бор кучим
Сенга қаратилган, Худойим!
У ерда, чўққида, менинг юрагим —
Хаёллар, истаклар парвози!
У ерда қушча ўзига маскан топади
Ва қалдирғоч ўзи учун ин қуради.
Оҳ, Худойим, қалбим сенга интилиб қандай чарчади —
Сенга, Сенинг меҳробларингга,
На қамоқхоналар, на ташвишлар
Бўлмаган Сенинг ўлкаларингда!
Мен сени севаман,
Масиҳ биродарлиги!
Мен сени севаман, Масиҳ биродарлиги!
Сенинг эътиқодингнинг кучли парвози,
Токи асрлар аро ўлмайдиган
Эзгу хабарнинг ишончли сўзи!
Сен Масиҳдан ҳам жазирамада
Ҳам совуқларда умид қилишни ўрганишга тайёрсан,
Ва ёвузлик билан сира ошно бўлмасликни
Тор сўқмоқла фақат юришни.
Кавказда, Украина чўлларида
Москва яқинида, Урал тоғларида
Сибир текисликлари кенгликларида
Сенинг эътиқодинг ғамларда мустаҳкамланди.
Мен сенинг бир қисминг бўлишдан хурсандман,
Бирга қувонч ва қайғу-ғамни бўлишаман.
Сен ҳақингда доимо ибодат қиламан.
Масиҳ билан тезроқ учрашишни кутаман!
Болаларим, менинг болаларим!
Яна айрилиқ йиллари...
Болаларим, менинг болаларим! Яна айрилиқ йиллари...
Турма деворлари орқали кўзларингизни кўраман.
Сизнинг меҳрли чеҳрангиз ва нафис қўлларингизни —
Ва киприкларимда ёш ялтирайди.
Қисқа учрашув дақиқаларида сизга қандай таскин берай
Ёки сизга етти ёшимдан отамдан жудо бўлганимни айтиб берайми?
Қалбимни пораловчи йиғини босиб,
Кейин йиллар узра суратига термулганимними?
Синовлар ва зулмлар ичра чексиз ўлкамни
Бутун қалбим-ла севгимни айтиб берайми?
Қутб ёғдуларининг камалак ранг иплариними,
Ва она Украинамнинг хаёлчан ўрмонлариними?
Болаларим, азиз болаларим! Сизга шуни васият қиламан!
Эътиқод, ҳақиқат, севги — мана турмуш мазмуни!
Ҳаётда Масиҳ билан ўтишни жуда истайман
Кейин эса — осмон, мовий ўлкалар!
Книга на Узбекском языке: - Горизонты веры (Георгий Винс)
На страницах книги "Горизонты веры" вы познакомитесь с историей, рассказанной Г. Винсом, верующим из Киева, который в годы правления коммунистов был арестован за свою веру и сослан в лагерь Чепечанка на Северном Урале. Это повествование - удивительное свидетельство человека, который даже в таких нечеловеческих условиях продолжал служить Богу и помог выжить своим товарищам по несчастью.
