Майя Огородникова. Митти Тиллақўнғиз ва Серқуёш ўтлоқзор аҳолиси - (6-Эртак) Китоб Ўзбек тилида
Mitti Tillaqo‘ng‘iz va Serquyosh o‘tloqzor aholisi (Mayya Ogorodnikova) O‘zbek tilida Audiokitob
МУНДАРИЖА
Биринчи қисм
СЕРҚУЁШ ЎТЛОҚЗОРДАГИ САРГУЗАШТЛАР
Беҳаловат тун
Миттивой қандай қилиб дўст топиб олди
Кекса арининг туғилган куни
Шошқалоқ Ғалла қўнғизи
Ёмғирли кун
Иккинчи қисм
ТАП-ТАҚИР ЧЎЛГА САЁҲАТ
Каркидон Каркидонбоевич
Қазувчи Афодий
Кимўзар пойга
Бақалоқ қўнғизларни қутқариш
Бадарға қилинган генерал
Учинчи қисм
ЯНГИ УЧРАШУВЛАР
Адмирал ва Чакамуғ
Чақалоқ филча
Амазонкалар босқини
Кеккайган Ялтироқ Қўнғиз
Фазогир ўргимчак
Иккинчи қисм
ТАП-ТАҚИР ЧЎЛГА САЁҲАТ
Каркидон Каркидонбоевич
Душанба кунларининг бирида жазирама иссиқда Қарсилдоқ Миттивойникига учиб келди.
— Менга қара, менинг қариндошларимдан хабар олиб келайлик. Мен уларникида қачон бўлганимни эслай олмайман. Биласанми, ёнма-ён яшаймиз-у жуда кам кўришамиз. Бу яхши эмас.
— Мен сен билан бирга учиб борардим-у… — деб жавоб берди Миттивой. — Мен сенинг қариндошларинг билан таниш эмасман-да. Сенингча, нотанишлардан хабар олиш яхшими? — деб бир оз шубҳаланди тиллақўнғиз.
— Ана, холос. Қўйсанг-чи. Албатта, яхши-да, — деб ишонтирди Қарсилдоқ дўстига. — Яхшиси, ростини айт: сен билан бирга Тап-тақир чўлга саёҳат қилишга қўрқяпман, дегин, шунда мен сенга ишонайин. Аммо бекорга шундай ўйлаяпсан. — У кулиб қўйди. — Менинг қариндошларим унақа қўрқинчли эмас! Учамизми?
Қора қўнғиз катта қанотларини қоқиб, ҳавога кўтарилди. У ортидан аранг етиб келаётган Миттивойга қараб-қараб келарди.
— Сени огоҳлантириб қўйишим керак… — деди Қарсилдоқ. — Қўрқиб кетмагин. Сен менинг қариндошимни биринчи марта кўряпсан, у жуда баҳайбат ўспирин. У жуда улкан!
— Нималар деяпсан? —янада аниқроқ билиб олиш учун овози қалтираб Миттивой.
— Э, мен қайдаю у қайда! Айтяпман-ку тоғдай баҳайбат деб. Бошида эса катта шохи бор!
— Балки, бир ўзинг учиб бораверарсан, нима дейсан? — ишонқирамай таклифини айтди тиллақўнғиз.
— Қўрқоқлик қилма, дўстим, у йиртқич эмаски сени еб қўйса. Қариндошим фақат бир оз ғалати, холос. Қолаверса, қайси биримизда ғалатилик йўқ?! Гапларим тўғрими?
Қарсилдоқ кўзини қисиб қўйди, унинг ҳазилидан Миттивой бир оз хотиржам бўлди. Тиллақўнғиз қўрқоқ эмас эди-ю аммо заҳарли ўргимчак уни ейишга ҳаракат қилгандан кейин анча эҳтиёткор бўлиб қолган эди.
Дўстлар суҳбатлашиб Серқуёш ўтлоқзорнинг энг четига келиб қолганларини ҳам билмай қолдилар. Мана шу ердан Тап-тақир чўл бошланади.
— Қалайсиз, Каркидон Каркидонбоевич! Қанча замонлар ўтиб кетибди-я кўришганимиздан бери! — деб бақириб қолди Қарсилдоқ.
Миттивой тушунмай атрофга қаради, аммо қум тепаликларидан бошқа ҳеч нарсани кўрмади. Қарсилдоқ ким билан гаплашганини тушунмади. Бундан ташқари, бу ерларда бирон тирик жон яшашига ишонмасди.
Улар ерга қўнишлари биланоқ, иссиқ қум шитирлаб, қимирлаб қолди. Миттивойга худди ер остидан баҳайбат қоп-қора тоғ ўсиб чиқаётгандай кўринди. Бир неча сония ўтгандан кейин, ҳайрон бўлиб қолган тиллақўнғиз каркидон қўнғизни кўрди. Миттивой ҳатто кўзларини қисиб олди, чунки бу баҳайбатнинг силлиқ қизғиш совути худди ойна сингари қуёш нурларини қайтариб ялтирарди.
— Э-э, салом! Нимага мени безовта қиляпсан? — аччиқланиб дўриллади Қарсилдоқнинг қариндоши. – Мен эрталабдан жангда бўлдим, энди дам оляпман, қум ваннаси қабул қиляпман. — Каркидон қўнғиз ғазабланиб сертук оёқларидаги қумни қоқди. – Хўш, нимага мени безовта қилдинг?
— Кечиринг, Каркидон Каркидонбоевич. Шу ердан учиб ўтиб кетаётган эдим, қариндошимникига бир бош суқиб кетсаммикан, деб ўйладим, соғ-саломатлигингизни билай, дедим.
— Ҳар доим шундай бўлади, — деб пўнғиллади баҳайбат қўнғиз. — Жанг, муштлашиш бўлганда, ёрдамчилар йўқ, тинчлик, хотиржамлик бўлганда эса, ҳамма атрофингда гирдикапалак!
Каркидон қўнғиз тескари ўгирилди ва норози қиёфада панжаларини курак сингари ишлатиб, дарров қумга кўмилди. Қора қўнғизнинг қариндоши Миттивой билан ҳатто саломлашмади ҳам, албатта бу қилиғи билан Каркидон қўнғиз унга нисбатан ҳурматсизлик қилди. Тез орада вайсақи қум ичида йўқ бўлиб кетди фақат шохи қум устида қолди, холос.
Қарсилдоқ тиллақўнғизга ўгирилиб, “кечирасан” дегандай, бир сўз демасдан қўлларини икки томонга керди ва кулимсиради.
— Майли, олдинга учамиз, менинг қариндошларим кўп-ку, — деди у осмонга ўқдай парвоз қиларкан. — Кўришгунча хайр, Каркидон Каркидонбоевич! — деб қичқирди у.
Миттивой индамай дўстининг ортидан эргашди. «Ғалати-я, — деб хаёлилдан ўтказди тиллақўнғиз. — Улар қариндош, аммо ўзларини худди бегоналардай тутади. Бунақа қариндошларим бўлишини асло истамасдим. — Шунда тиллақўнғиз ота-онасини эслади, қалби шодликка тўлди. Кейин у қора қўнғизга нигоҳ ташлади ва яна ғамгин бўлиб қолди. — Бечора Қарсилдоқ… отам билан онам, холам Хонқизи мени яхши кўрадилар, Қарсилдоқни эса ҳеч ким яхши кўрмайди… Вой, нега ҳеч ким эмас экан?! Мен-чи?»
— Биласанми, қарсилдоқ, — деб баланд овозда гапирди Миттивой. — Мен сени яхши кўраман. Сен менинг энг яқин дўстимсан.
Қора қўнғиз жавоб бермади, бурнини ғалати қилиб тортди-да, оёқчалари билан кўзларини артди. Бир неча дақиқа улар жим учдилар. Кейин Миттивой Қарсилдоқнинг оҳиста: “Мен ҳам сени яхши кўраман” деганини эшитди.
Азиз дўстим, бу воқеадан сиз дўстларни севмайдиган Каркидон Каркидонбоевич қай тарзда ўзининг қариндоши ва дўсти қора қўнғизни кутиб олганини билиб олдингиз. Энди марҳамат қилиб, хайрихоҳ бўлиш ва ўз севгисини изҳор қилиш одамлар учун муҳим фазилат экани ҳақида фикр юритинг. Оилангиз, сизни яхши кўрадиган ота-онангиз борми? Бунинг учун Худога шукрона айтинг, биронтасига ёрдамингиз керак бўлганда, ёрдам беришга ҳаракат қилинг. Агар ёлғиз бўлсангиз, умидсизликка тушманг, чунки Худо сизга ғамхўрлик қилади, сизга садоқатли дўстларни юборади.
Муқаддас Китоб шундай таълим беради: «Шундай дўст борки, у ҳалокат келтиради, дўст борки, у туғишгандан ҳам яқинроқдир» (Сулаймоннинг ҳикматлари 18:24).
Книга на Узбекском языке: Светлячок Крошка и другие жители Солнечной поляны (Майя Огородникова)
Веселая и поучительная сказка о приключениях гнома по имени Митти и его друзей предназначена для детей дошкольного и младшего школьного возраста. Юные читатели не только узнают о разнообразном мире насекомых, но и научатся вместе с героями книги быть искренними, щедрыми, внимательными, сострадательными, доброжелательными по отношению к своим близким. Небольшие истории из жизни каждого из героев повести завершаются мудрыми поучениями, основанными на Библии.
