Амос 7 bob
1 Эгамиз Раббий менга шундай ваҳий кўрсатди: деҳқонлар шоҳ саройи учун буғдой ўриб олганларидан кейин, иккинчи экинлар униб чиқа бошлабди. Шу пайтда Эгамиз гала–гала чигирткаларни пайдо қилди.
2 Чигирткалар ер юзида кўкариб турган ҳамма нарсани еб битиришибди. Шунда мен ёлвордим: “Эй Эгам Раббий, илтижо қиламан, гуноҳимиздан ўтгин! Ёқуб насли бунга бардош бера олармикин?! Ўзи кичкина бир халқ бўлса!”
3 Шунда Эгамиз шахтидан қайтди: “Бундай қилмайман”, деб менга айтди.
4 Эгамиз менга яна бир ваҳий кўрсатди: Эгамиз Раббий халқини олов биланжазоламоқчи бўлибди. Олов буюк денгизниямлабди, кейин юртни ёндира бошлабди.
5 Шунда мен ёлвордим: “Эй Эгам Раббий, ўтинаман, бас қилгин! Ёқуб насли бунга бардош бера олармикин?! Ўзи кичкина бир халқ бўлса!”
6 Шунда Эгамиз шахтидан қайтди. Эгамиз Раббий: “Хўп, бундай ҳам қилмайман”, деб менга айтди.
7 Мен яна бир ваҳий кўрдим: шоқул ёрдамида қурилган деворнинг олдида Раббий турган экан. У деворнинг тўғри ёки қийшиқлигини шоқул билан текшираётган эди.
8 Эгамиз мендан: — Нимани кўряпсан, Амос? — деб сўради. — Шоқулни, — деб жавоб бердим мен. Сўнг Раббий шундай деди: “Қара, Мен шоқул ёрдамида Халқим Исроилни текшираман. Энди уларга шафқат қилмайман.
9 Исҳоқ наслининг саждагоҳлари вайрон бўлади, Ҳа, Исроилнинг қадамжолари йўқ қилинади, Мен шоҳ Ёрубом хонадонига қилич билан ҳужум қиламан.”
10 Байтилдаги руҳоний Эмозиё Исроил шоҳи Ёрубомга хабар юбориб, шундай деди: — Амос Исроил халқи орасида сизга қарши фитна уюштирмоқда. Унинг бу сўзларини халқимиз кўтара олмайди.
11 Амос шундай деб айтиб юрибди: “Ёрубом қиличдан ҳалок бўлади, Исроил халқи ўз юртидан албатта сургун қилинади.”
12 Эмозиё Амоснинг ўзига эса шундай деди: — Эй валий, бу ердан чиқиб кет! Яҳудо юртига бор. Нонингни ўша ердан топиб егин. Башоратларингни ҳам ўша ерда айт.
13 Аммо Байтилда қайта башорат қила кўрма, чунки бу шоҳнинг қутлуқ жойидир, шоҳлигимизнинг саждагоҳидир.
14 Амос эса Эмозиёга шундай жавоб берди: — Менинг машғулотим пайғамбарлик эмас, пайғамбарларга шогирд ҳам тушмаганман. Мен бир чорвадор эдим, шикамора–анжир дарахтларини ҳам парвариш қилардим.
15 Бир куни сурувни ҳайдаб кетаётганимда Эгамиз мени чақириб: “Бор, халқим Исроилга башорат қил”, деб айтди.
16 Эй Эмозиё, энди Эгамизнинг сўзларини эшит! Сен менга: “Исроил ҳақида башорат қилма, Исҳоқ хонадонига қарши гап гапирма”, деб айтяпсан.
17 Шу сабабдан Эгамиз шундай демоқда: “Сенинг хотининг шаҳарда фоҳишалик қилади, Ўғил–қизларинг қиличдан ҳалок бўлади. Еринг бошқаларга бўлиб берилади. Ўзинг эса ҳаром бир юртда ўласан. Исроил халқи ўз юртидан албатта сургун қилинади.”
