1 Ҳа, махлуқ Левитанни ушламоқчи бўлганлар ўзини ўзи алдайди, Унинг кўриниши одамни даҳшатга туширади.
2 Уни қўзғатишга ҳеч кимнинг юраги дов бермайди. Шундай экан, ким Менга қарши чиқа олади?!
3 Хўш, кимдан қарзим борки, ҳисобини талаб қилса?! Ахир, фалак остидаги ҳамма нарса Меники–ку!
4 Мен Левитаннинг қўлу оёқлари, Беқиёс кучи ва ажойиб танаси ҳақида айтиб берай.
5 Ким унинг терисини шила олади? Зирҳга ўхшаган терисини ким тешиши мумкин?
6 Унинг оғзини ким очиб кўра олади? Ахир, унинг тишлари қўрқинчли–ку!
7 Унинг бели қатор тизилган қалқонлардайдир, Улар бир–бирига ёпиштириб маҳкамланган.
8 Бир–бирига шунчалик яқинки, Ҳатто орасидан ҳаво ҳам ўтолмайди.
9 Улар бир–бирига ёпишган, Бирга маҳкамланган, ажратиб бўлмайди.
10 Левитан аксирганда учқун чиқади, Кўзлари тонг нурига ўхшаб чақнайди.
11 Оғзидан аланга чиқади, Олов учқунлари отилади.
12 Ёнаётган қамиш устида қайнаётган қозондан буғ чиққандай, Унинг ҳам бурнидан тутун чиқади.
13 Унинг нафаси кўмирни ёндиради, Оғзидан аланга чиқади.
14 Бўйни шу қадар бақувватки, Кўрганлар ваҳимага тушади.
15 Эти қатлам–қатлам бўлиб, бир–бирига ёпишиб кетган, Улар шунчалик қаттиқки, қимирлатиб бўлмайди.
16 Юраги тошдай қаттиқ, Ҳа, тегирмон тошидай қаттиқ.
17 Левитан қўзғалганда, кучлилар ҳам қўрқади, Левитан ташланганда, улар ғужанак бўлади.
18 Унга теккан қилич, найза, ёй ўқию Ханжар ҳеч таъсир қилмайди.
