Марк Урусла. Қароқчиларникидай эмас - (4 - саргузашт) Китоб Ўзбек тилида
Qaroqchilarnikiday emas (Urusla Mark) O‘zbek tilida Audiokitob
Катталар ва болалар учун ўн тўрт саргузашт
МУНДАРИЖА
Биринчи саргузашт
Ғаройиб ўзгариш
Иккинчи саргузашт
Биринчи шоҳлик
Учинчи саргузашт
Ўғил билан танишув
Тўртинчи саргузашт
Нотабиий жанг сабоқлари
Бешинчи саргузашт
Зулмат шоҳлигига биринчи ташриф
Олтинчи саргузашт
Том учун сурприз
Еттинчи саргузашт
Сотувчининг кутилмаган таклифи
Саккизинчи саргузашт
Юқори талаб
Тўққизинчи саргузашт
Кечирим қувончи
Ўнинчи саргузашт
Биринчи вазифа
Ўни биринчи саргузашт
Фақат ўз кучи билан эмас
Ўн иккинчи саргузашт
Ўз устида ишлаш
Ўн учинчи саргузашт
Сирли топшириқ
Ўн тўртинчи саргузашт
Озодлик
Тўртинчи саргузашт: Нотабиий жанг сабоқлари
Кечаси у туш кўрди. Тушда унинг атрофини даҳшатли кўринишдаги ўткир тишли ёқимсиз мавжудотлар ўраб олган эди. Улар унга пўписа қилар ва бўлакларга бўлиб ташлашни хоҳлардилар. У кўзининг олдида камайиб бораётган охирги кучлари билан ўзини улардан ҳимоя қиларди. Шу пайтда бир баҳайбат тирноқ унга яқинлашганда, Том бор кучи билан бақириб юборди. У фақат биргина сўз айтди холос, аммо ўша заҳотиёқ бу даҳшатли ҳайвонлар момақалдироқ таъсиридан енгилкандек, ерга йиқилдилар. Ҳеч нарсани тушунмаган Том уларнинг танаси устидан ошиб ўтдида, узоққа қочиб кетди. Шундан сўнг Том уйғонди. У ҳали ҳам унинг тана аъзоларини сиқаётган даҳшатни ҳис қиларди. У бу хавфли мавжудотларни ерга йиқитган бунчалик кучли сўз қандай сўз эканлигини тушунмас эди.
Эрталаб бўлгани қандай яхши, Том дарҳол отасининг олдига бориши мумкин эди. Бўлиб ўтган тушдан кейин ҳали ҳам ўзига келмаган Том, отага жуда қаттиқ ёпишди-да, ҳамма нарсани унга айтиб берди.
Ота унга жиддий қараб:
–Ҳа, бу туш душмандан эди! У сени қўрқитмоқчи - деди.
Том унга хавотирланиб қараб : Наҳотки душман шунчалик баҳайбат бўлса? – деди. Қароқчилардан ҳам баттарку! Наҳотки у бундай хавфли мавжудотлар билан курашиши керак бўлса? Улар кўпчилик, Том эса бир ўзику! Йўқ, қандай қилиб у бундай мушкул ишга қўл урар экан?!
Ота турдида болани ўзининг олдига қўйиб деди:
Том, сен менинг шоҳлигимни биласан-а? Бутун ҳокимият ҳам Менга тегишли эканини биласанми?
Бола чуқур ишонч билан буни тасдиқлай олди, чунки кечаги кунни эсга олди. У тожли зал, шунингдек ёруғлик ҳақида ва шоҳнинг буюклиги олдида жудаям ҳайратда қолганини эслади. Энди эса Том унинг олдида турарди!
Ота қўлини чўзиб атрофидаги барча нарсаларни кўрсатар эди ва унинг овози момақалдироқ гумбурлашига ўхшарди. Ота унга деди:
–Қара, буларнинг ҳаммаси менга тегишли! Мен буларни яратдим ва ҳар куни янги нарсаларни яратаман.
Шунда Том бир дақиқага чексиз кенгликларга, ерга, юлдузларга ва чексиз коинотга тикилиб қолди. У ўзини шунчалик майда ҳис қилдики, қодир шоҳ қаршисида муқаддас қўрқувни ҳис қилди. Бироқ, ота уни яна улкан севгиси билан тиззасига кўтариб олдида юпатиб деди:
–Том, нима бўлган тақдирда ҳам, сен менинг фарзандимсан, мен эса сенинг отангман! Менга суянгин. Ҳеч ким сени мендан тортиб ололмайди! Менинг севгимга кийим каби ўрангин. У сени иситади ва ҳимоя қилади.
Шунда барча қўрқувлар болани тарк этди ва у бир оз завқланишни хоҳлади, аммо ота деди: Энди ўғлимнинг ёнига бор. Ахир сен жанг қилишни ўрганишни жуда хоҳлаган эдинг-ку! Сен унинг барча айтадиган сўзларини аниқ-аниқ бажаргин. Шунда сен буюк бир иш қила оласан. Ўғлим, мен сен билан фахрланаман!
Бу сўзлардан кейин Том ўз кўзлари олдида салкам бир каллага ўсди. У ичида ўйлади: “Во ажабо! Жанг қилишни ўрганиш. Бу ажойиб-ку!”. Том бу ишни дарҳол бошлаш учун хонадан учиб чиқишни хоҳлади. Аммо у ўзининг фахрини эслади ва идам қадамлар ила чиқиш томон йўл олди. Ота жилмайиб кетидан қичқириб деди:
- Фақат эсингдан чиқарма мен сени ҳар куни кутаман!
Залда аллақачон бошқалар ўтирарди, улар ҳам кеча биргаликда жанг қилишга тайёр бўлганлар эди. Том ўзича: “Қизиқ, улар бу ерда нима қиляпти экан?” деб, ўйлади. Уларнинг орасида ҳеч ким Томнинг тасаввури бўйича қаҳрамонга ўхшамас эди. Баъзилари ундан кичикроқ эди, бошқалари эса унга касал ёки ақли заиф туюларди ва айримлари бехуш кўринар эди. У учун энг ғазаблинарлиси шундаки, бу ерда қизлар ҳам бор эди! У ичида:
–булар ўзларини ким деб, ўйлаяптилар? - деди. Тушунмаган ҳолда Том улардан узоқроқ ўтирди.
Том шоҳ ўғли бу йиғилганларга нима ҳам дейиши мумкин деб, сабрсизлик билан унинг келишини кутар ва ҳаттоки ўзининг ўриндиғида бир мунча қалтираб ўтирарди.
Ниҳоят ўғил залга кирди. У чин юракдан ҳаммани қутлаб деди:
–Мен ҳар бирингизни бу ерда кўрганимдан ва менинг шоҳлигим учун курашишга тайёр эканингиздан хурсандман. Мен ҳар бирингиз учун бир пойдан оёқ кийими олиб келдим. У сизларни жангга тайёр бўлишингиз учун муҳимдир.
Сизлар унда тез ва моҳирлик билан ҳаракат қилишингиз мумкин, аммо ҳозир булар билан ҳар қандай тўсқинликдан ўтишни ўрганишингиз керак. Бу бугун учун сизларнинг биринчи машқларингиз бўлади.
Бу Том учун ҳудди қаттиқ қишдан кейин бирданига баҳор кириб келгандек эди. Унинг барча фиклари шамол олиб кетгандек тарқалиб кетди. Том яна ўғил олдига боришни истаётганини ҳис қилди. Бироқ, у ўзининг ўрнида қолди ва буюк шоҳнинг ўғли ҳар бир бола олдига эгилиб янги оёқ кийимини кийишларига ёрдам бераётганини кузатарди.
Сўнгра шоҳ ўғли ҳар бир болани юпатиб сўзларди ва далда бериб мулойимлик билан тегарди. Бу Томнинг ҳам юрагига таъсир қилди ва у бошқа болалар ҳақида паст фикрда бўлганлиги учун жуда уялди. Ўғил уни бу иши учун кечирармикан? У Томга эътибор берармикан, ахир Том болалардан узоқда ўтирибди-ку? Қани эди у бирданига улар билан бирга ўтирганида эди!
Том уялганидан юзлари қизариб, ўрнидан олдинга ва орқага қимирларди, тугмаларини ўйнаб, сабрсизликдан ёнарди! Ниҳоят ўғил унинг олдига келди. Том унинг кўзларига қарашга журъат этмади. Бирданига у илиқ қўллар унинг иягига текканини ва унинг юзини тепага кўтарганини сезди. Ўғил унга:
–Ҳа, Том. Сенинг фикрларинг менга озор етказди. Ахир булар менинг ва сенинг опа-сингилларимиз ва ака-укаларимиз, сен ўзингни улардан юксалтирдинг. Аммо сен бундан афсусдалигингни кўряпман, шунинг учун мен сени кечирдим! – деди. Фақатгина шу сўзлардан сўнг, Том унинг кўзларига қарай олди ва унинг кўзларида ҳудди чексиз денгиздагидек севгини кўрди.
Шоҳнинг ўғли Томни ўз қучоғига олди, бола бундан уялмасдан бахтиёрликдан йиғлаб юборди! Том тинчиланганидан сўнг, ўғил давом этиб деди:
–Бизда бу ерда мушаклар ёки ташқи кўриниш эмас, балки асосийси юракдир! Бу ерда асосийси юракнинг ёняшидир! Сенинг юрагинг эса жуда кучли ёняпти! Мен биламан қароқчиларда бошқача эди, бу ерда сен умуман бошқача ўйлашни ўрганасан. Том пешонасини тириштирди ва фикрларини жамлади. Шунда ўғил жилмайиб:
–Қўрқма, бунда мен сенга ёрдам бераман - деди ва унинг сочларини силаб қўйди.
Шунда собиқ қароқчи болага кўп нарса тушунарли бўлди: қароқчиларда фақатгина кучлилари ва катталари жангга боришлари мумкин эди, яъни қароқчиларнинг талон-тарожларида иштирок эта оларди. Қизлар ҳеч қачон бундай маросимларда иштирок эта олмас эдилар. Улар фақатгина тозалаш ишлари ва овқат тайёрлаш учун яроқли эдилар, шу билан бирга бир-бирлари билан уришиб, сочларидан тортишарди ва озгина оғриққа ҳам қичқиришарди. Бу ерда эса аксинча, ҳар бири бундай ишда хизмат қилиши мумкин эди.
Ҳар бири! Ҳа, ўғил айтганидек: “мен учун ёнаётган!” юракнинг ҳар бири. Қароқчилар билан яшаб Том ҳеч қачон уларнинг ишларида иштирок этмаган, чунки жуда ҳам ёш ва заиф эди. У узоқдан хавфсиз масофада туриб, “жангчилар” машқ қилаётганини тез-тез кузатиб турарди. Улар оёқларида тик тура олгунча югуришарди, бокс тушишарди, курашишарди ва қиличларда машқ қилишарди... Қари ва тажрибали жангчилар шавқатсизлик ва қўполлик билан ёшларни қўл билан жанг қилишга ўргатишарди. Баъзида улар ҳатто ҳамманинг олдида кўргазма курашлар ўтказишардики, Том қўллари билан кўзларини ёпишга мажбур бўларди, чунки кураш қатнашчилари бир-бирларини ерга ётқизиб, ҳайвонларча дўппослашарди. Жанг қароқчилар атамани жангни тўхтатинглар деб, буюрмагунча давом этарди. Бу ерда жанг қилишни қандай ўргатишар экан? Том қандай қилиб ўзининг жанговор билимларини машқ қилар экан?
Шу пайтда шоҳ ўғли Томнинг фикрларини ўқиганидек, деди:
–Дўстлар! Албатта сизлар мен томонда қандай қуролларни ишлатиб курашишга қизиқаётган бўлсангиз керак. Мен сизларга ушбу сирни очиб бермоқчиман. Менда бу дунёнинг барча ёвузликларини енга оладиган ягона қурол бор. Бу севгидир. Одамлар уларнинг қутқарилиши учун мен ҳамма нарсани қилиб бўлганимни билмайдилар, улар буни совғадек қабул қилиб олишлари қолди холос. Мен аллақачон ёвузликнинг ҳокимияти устидан ғалаба қозондим, бироқ жуда камчилик ушбу хабарни қабул қилдилар, чунки бунга ишона олмаяпдилар. Менинг уларга нисбатан бўлган севгимга уларни ишонтириш учун сизлар кераксиз. Сизлар уларга менинг севгимни кўрсатишингиз лозим. Бунга эса сизлар бу ерда бир-бирларингиз билан ҳар куни машқ қилишингиз мумкин. Сизлар бир-бирларингизни қанчалик кўпроқ ҳурмат қилсангизлар ва бир-бирларингизга хайрли ишлар қилсангизлар, шунчалик кўроқ менга ўхшаб борасизлар. Менга ўхшаб бориш... мана шу бизнинг машқ жадвалимиздир... Фақатгина шу тарзда сизлар улғаясизлар, кучли бўласизлар ва ғалаба қиласизлар.
Том учун буларни тушуниш қийин эди, аммо бир нарса унга жуда муҳим эди: Унга ўхшаб бориш! Оҳ, Том буни жуда истарди! Унга ўхшаш! Ўзининг аввалги ҳаётига қараб, қароқчилар атаманидан барчани қанчалик қўрққанини эслади. Қароқчилар ҳаттоки унинг кўзига кўринмасликни афзал кўришарди, чунки у мағрур ва қасоскор эди. Унга маъқул келмаган одамлар билан ўйнашиб ўтирмас эди. У қаерда пайдо бўлмасин қўрқув ва даҳшат босарди.
Бироқ энди Томнинг янги “бошлиғи” умуман бошқача эди. Шоҳ ўғли келганда ҳамма қувонарди ва унга яқинроқ келарди. У умуман ким бўлганки, ҳаммани ҳайратга соларди? Том буни сўз билан тасвирлаб бера олмасди, аммо буни аниқлаб олишни истарди. Бунинг учун Том шунчаки Шоҳ ўғли билан яқинроқ танишиши керак эди. Агар Том унга ўхшашни истаётган бўлса, буни зудлик билан қилиши керак эди! Унга ўхшашни истаса?! Наҳотки бунга эришиб бўлса???
Книга на Узбекском языке: - Не так, как у разбойников (Марк Урусла)
Юный разбойник Том едва ли мог себе представить, что однажды утром проснется в замке царя. Кто-то день назад освободил его из темной пещеры, куда его в очередной раз посадили разбойники. Это был сам царь, который привез его в свой замок. Теперь Тому пришлось многому учиться заново, ведь он отныне стал усыновленным ребенком царя. То, что в замке все устроено совершенно не так, как у разбойников, разумеется, не менее увлекательно. Новая жизнь Тома полна приключений, и с замечательным сыном царя он переживает захватывающие и грандиозные события. История мальчика-разбойника Тома – это красочный рассказ для подростков и молодежи, в котором таким же людям, как ты и я, удается владеть собой во многих сложных ситуациях. Тот, кто читает эти истории – озадачен, удивлен, вдохновлен. Он начинает сознавать, что значит быть христианином. Потому что царь действительно есть. Это достойный усвоения урок веры, в котором самое важное очень доступно вкладывается в сердце. Автору, члену общества «Эммануил Равенсбург», удалось с помощью этой книги передать тысячам людей радость о живом, проявляющем отцовскую заботу Боге.
