Зафаниё 2 bob
1 Эсингни йиғиб олгин, Эй шарманда халқ!
2 Шамол учирадиган сомондай Йўқ бўлиб кетмасингдан олдин, Эгамизнинг алангали қаҳрига Учрамасингдан олдин, Эгамизнинг ғазаб куни Келмасдан олдин эсингни йиғиб олгин!
3 Эгамизнинг амрларига итоат қиладиган, Эй юртнинг камтарин одамлари, Эгамизга интилинглар. Тўғриликка боғланиб, Мўмин–қобиллик пайида бўлинглар. Шундагина Эгамизнинг ғазаб кунида Жазодан қутулиб қолишингиз мумкин.
4 Ғазо шаҳри ҳувиллаб қолади, Ашқалон шаҳри вайрон бўлади. Ашдод аҳолиси куннинг туш пайтигача ҳайдаб чиқарилади, Эхрон шаҳри таг–туги билан йўқ қилинади.
5 Эй денгиз қирғоғида яшаётган Филист халқи, Сенинг ҳолингга вой! Эй Канъондаги Филист юрти, Эгамиз сенга қарши шундай дейди: “Мен сени вайрон қиламан, Биронтангни ҳам тирик қолдирмайман.”
6 Эй денгиз қирғоғидаги ўлка, Сен даштга айланасан. У ерда чўпонлар чодирлар тикади,Улар қўй–эчкилари учун қўралар қуради.
7 Яҳудо халқининг омон қолганлари Юртингга эгалик қилади. Чўпонлари юртингда қўй–эчкиларини ўтлатишади, Улар Ашқалондаги ташландиқ уйларда тунашади. Ахир, Эгаси Худо уларга ғамхўрлик қилади, Уларни яна фаровонликка эриштиради.
8 Исроил халқининг Худоси — Сарвари Олам шундай демоқда: “Мўабликлар халқимни қанчалик таҳқирлаганини, Оммонликлар уларни қанчалик хўрлаганини, Халқимни ҳақоратлаб, юртига таҳдид солишганини эшитдим. Шундай экан, Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи айтаманки,
9 Мўаб юрти Садўм шаҳрининг ҳолига тушади, Оммон юрти Ғамўра шаҳрига ўхшаб қолади. Ўша юртлар шўр босган тиканзорларга айланади, То абад ташландиқ жойлар бўлиб қолади. Халқимнинг омон қолганлари уларни талон–тарож қилади. Юртларини ўзларига мулк қилиб олишади.”
10 Улар Сарвари Оламнинг халқини мазах қилганлари учун, Кеккайиб, мағрурланганлари учун Бу кўргиликлар бошларига тушади.
11 Эгамиз уларни ваҳимага солади, Ер юзидаги жамики худоларни йўқ қилади. Шунда денгиз қирғоғидаги эллар Эгамизга сажда қилишади. Ҳар бири ўз юртида Эгамизни мадҳ этади.
12 Эй Ҳабашистонликлар, Эгамиз сизларни ҳам қиличи билан ўлдиради.
13 Эгамиз шимолга қарши қўл кўтаради, У Оссурияни йўқ қилади. Найнаво шаҳрини вайрон қилади, Уни сувсиз саҳрога айлантиради.
14 У ерда чорва ўтлаб юрадиган бўлади, Ҳар хил ёввойи ҳайвонлар ором олади. Сарой вайроналарида бойўғли яшайди, Ойналаридан унинг товуши эшитилади. Остоналарида харобалар уюм–уюм бўлиб ётади. Биноларининг садр ёғочлари шилиб олинади.
15 Бехатар яшаётган манман шаҳар шу кўйга тушади! “Менга тенг келадигани йўқ”, деб айтаётган шаҳарнинг ҳоли шу бўлади! Хароб бўлган бу шаҳар Ёввойи ҳайвонларнинг маконига айланади. Вайроналар олдидан ўтган–кетганлар Ундан ҳазар қилиб, ерга тупуриб кетишади.
