Амос 2 bob
1 Эгамиз шундай демоқда: “Мўаб халқи гуноҳ устига гуноҳ қилди! Мен уларни жазосиз қолдирмайман. Ахир, улар Эдом шоҳининг қабрини булғадилар, Суякларини куйдириб оҳак қилдилар.
2 Шундай экан, Мен Мўаб устига олов ёғдираман, Олов Харийўт қалъаларини куйдириб ташлайди. Шовқин–сурон остида, босқинчиларнинг ҳайқириқларию Бурғу садолари остида Мўаб халқи ҳалок бўлади.
3 Мен Мўаб ҳукмдорини йўқ қиламан, У билан бирга мулозимларини қириб ташлайман.” Эгамизнинг каломи шудир.
4 Эгамиз шундай демоқда: “Яҳудо халқи гуноҳ устига гуноҳ қилди! Мен уларни жазосиз қолдирмайман, Ахир, улар қонунларимдан юз ўгирдилар. Қоидаларимни бажармадилар. Ота–боболари сингари, сохта худоларга сиғиниб, Ҳақ йўлдан оздилар.
5 Шундай экан, Мен Яҳудо юртига олов ёғдираман, Олов Қуддус қалъаларини куйдириб ташлайди.”
6 Эгамиз шундай демоқда: “Исроил халқи гуноҳ устига гуноҳ қилди! Мен уларни жазосиз қолдирмайман, Ахир, улар айбсизларни пулга сотяптилар. Камбағалларни бир жуфт чориққа алмаштиряптилар.
7 Йўқсилнинг бошини тупроққа қориб, оёқ ости қиляптилар, Мазлумни йўлдан четга итариб чиқаряптилар. Ота ва ўғил битта жувон билан ётиб, Мени бадном қиляптилар.
8 Улар ҳар бир қурбонгоҳ олдида Ўзлари гаровга олган либослар устида ётибдилар. Ўз Худосининг уйида, Жарима эвазига олган шаробни ичяптилар.
9 Эй Исроил халқи, Мен сизни деб, Амор халқларини йўқ қилган эдим. Уларнинг бўй–басти садр дарахтидай баланд, Эман дарахтидай бақувват бўлган бўлса–да, Мен уларнинг мевасини қовжиратган эдим, Илдизини қуритган эдим.
10 Амор халқининг юртини сизларга мулк қилиб бераман деб, Сизларни Миср юртидан олиб чиққандим. Қирқ йил саҳрода сизларга йўл кўрсатиб юргандим.
11 Фарзандларингиздан пайғамбарлар тайинладим, Баъзи йигитларингизни, Менга бағишланинглар, деб чорладим. Шундай эмасми, эй Исроил халқи?! — деб айтмоқда Эгамиз. —
12 Сизлар эса Менга бағишланганларга шароб ичирдингиз, Пайғамбарларимга: «Башорат қилманглар!» деб буюрдингиз.
13 Мана энди сизларни шу қадар эзаманки, Сизлар оғир юк остида ғирчиллаган аравадай бўласиз.
14 Ўшанда чаққонлар ҳам қочиб қутулолмайди, Паҳлавонлар ҳам кучдан қолади, Ҳатто жангчилар ҳам жонини сақлай олмайди.
15 Камонкаш дош беролмайди, Чопарлар қутқара олмайди ўзини, Отлиқлар сақлай олмайди жонини.
16 Ўша куни жасурларнинг энг довюраги ҳам Қурол–аслаҳаларини ташлаб қочади.” Эгамизнинг каломи шудир.
