1 Ижрочилар раҳбарига. Натан пайғамбар келиб,
2 Довуднинг Ботшева билан қилган гуноҳини фош этгандан кейин, Довуднинг айтган саноси.
3 Раҳм қилгин менга, эй Худо, Содиқ севгинг, чексиз шафқатинг ила Итоатсизлигимни олиб ташлагин.
4 Ювиб ташла барча айбларимни, Поклагин гуноҳларимдан.
5 Ҳа, ўзимнинг итоатсизлигимни биламан, Гуноҳим турар кўз ўнгимда мудом.
6 Сенга, ёлғиз Сенга қарши гуноҳ қилганман, Сенинг олдингда қабиҳликларга қўл урганман, Шу боис ҳукм қилганингда Сен барҳақсан, Айбимни фош этганингда доимо тўғри бўлиб чиқасан.
7 Мана, гуноҳкор бўлиб туғилганман, Онам қорнидаёқ гуноҳкор эдим.
8 Бироқ Сен самимий, пок қалбни истайсан, Асл доноликни Ўзинг менга ўргатгин.
9 Покла мени иссоп ўти ила, тоза бўлайин, Ювгин мени, қордан ҳам оқ бўлайин.
10 Яна эшитай шодлик, қувонч хабарин, Сен эзган суякларим яна қувонсин.
11 Гуноҳларимдан четга ол кўзларингни, Олиб ташла айбларимни.
12 Эй Худо, менда тоза юрак яратгин, Содиқ қалбни менга яна бир бор бергин.
13 Ҳузурингдан мени улоқтириб ташлама, Муқаддас Руҳингни мендан олма.
14 Нажотинг шодлигини менга қайтаргин, Итоат этишга менда истак уйғотгин.
15 Шунда итоатсизларга Сенинг йўлларингни ўргатаман, Гуноҳкорлар қайтиб келадилар Сенга.
16 Қон тўкканим учун кечир мени, эй Худо, Нажот берганингни севинч ила куйлар тилим, Эй нажоткорим Худо!
17 Лабларимни очгин, эй Раббий, Оғзим Сени мадҳ айласин.
18 Қурбонликни Сен хоҳламайсан, Қурбонлик куйдирганимда ҳам Сен хуш кўрмаган бўлардинг.
19 Сенга маъқул қурбонлигим эзилган руҳдир, Эзилган, тавба қилган юракни Сен рад этмайсан, эй Худо.
20 Лутфу караминг билан Қуддусни яшнатгин, Сион шаҳри деворларини қайтадан қургин.
21 Шунда муносиб қурбонликлар келтирилади, Куйдириладиган қурбонликлар Сени мамнун қилади, Қурбонгоҳингда буқалар назр қилинади.