Рой Б
рэкин. Қувғинлар лаззати - (24-кун) Ўзбек тилида
Қувғинлар лаззати (Рой Брэкин) Ўзбек тилида Аудиокитоб
Бир ойлик ибодат қилиш учун қувғин қилинаётган жамоатга оид қўлланма
МУНДАРИЖА
Бағишлов
Муқаддима
Кириш
Бу қўлланмадан қандай фойдаланиш лозим?
1–кун. Қувғинлар бошланади
2–кун. Яҳё пайғамбар
3–кун. Яқинлар томонидан рад қилиниш
4–кун. Ёмон кўрувчи шогирдлар
5–кун. Бутрус билан Юҳанно
6–кун. Таъқиблар лаззати
7–кун. Имонлининг сиймоси
8–кун. Худога шукур
9–кун. Масиҳийларнинг жароҳатлари
10–кун. Кўз илғамайдиган душман
11–кун. Бахт-саодатли ишонч
12–кун. «Қамоқда ётганимни эсдан чиқарманглар»
13–кун. Матонатли бўлинглар
14–кун. Ибодат қилинглар
15–кун. Раббий, Ўз чўпонларингни юбор!
16–кун. У мени қутқарди
17–кун. Ҳокимиятга бўйсунинглар
18–кун. Қувғинларнинг самараси
19–кун. Сабр-тоқатга даъват этилганлар
20–кун. Сабр-тоқатнинг самараси
21–кун. Ажратиб олинганлар
22–кун. Сохта устозлар
23–кун. Дажжол
24–кун. Эҳтиёт бўлинг!
25–кун. Нопок раҳнамолар
26–кун. Имонингни ибрат қил!
27–кун. Ҳақоратланганларга мукофот
28–кун. Улуғ обрў-эътибор
29–кун. Ваъда қилинган қувғинлар
30–кун. Раббий Исо
24 — кун
ЭҲТИЁТ БЎЛИНГ!
“Ваҳоланки, инсон вужудига кирган Исо Масиҳни тан олмовчи кўп алдамчилар жаҳоннинг ҳар тарафига ёйилиб кетганлар. Энг катта алдамчи — дажжол ҳам булар қаторида туради. Қилган меҳнатимизнинг маҳсулини йўқотмаслик ва ҳамма мукофотни олиш учун ўзингизга эҳтиёт бўлингиз. Ҳаддидан ошган, Масиҳ таълимотидан узоқлашган ҳар қандай одамда Худо йўқ. Бу таълимотга амал қилган киши эса Отага ҳам, Ўғилга ҳам эга бўлади. Агар бирор киши олдингизга келиб бу таълимотни ўргатмаса, уни уйингизга киритманглар, унга салом ҳам берманглар. Чунки унга салом берган киши унинг ёмон ишларида иштирок этган ҳисобланади”.
2 Юҳанно 7–11
Хитойдаги хонаки жамоатлар аъзоларидан бири “Очиқ эшиклар” халқаро ташкилоти ишчиси Алекс Баканга қуйидаги ҳикояни сўзлаб берибди.
«Чжен Цзун билан биз танишганимизда, Исо Масиҳ кетидан юраётганимизга беш йил бўлган эди. Асосан қишлоқ хўжалиги билан шуғулланадиган Хубэй вилоятига қарашли бўлган қишлоғимизда йигирма бешта имонли бор эди. Биз масиҳийлик радиосини тинглар эдик. Шундай тарзда бизнинг жамоатимиз юзага келди. Менинг онам аппендицитдан шифо топганда эса, бутун бошли икки оила Масиҳ эътиқодига юз тутишди.
Баҳор кунларининг бирида бизникига биродар Чжен ташриф буюрди, ўшанда баъзиларнинг айтишига қараганда, у “Худо томонидан юборилган” эмиш. Унинг ўзи ҳам худди шундай дер эди. Мана энди бир йил ўтганидан сўнг, менинг ўйлашимча, бу одамни иблис юборган. Яна ким билсин, эҳтимол, мен шундай ўйлаб, қаттиқ хато қилаётгандирман.
Ушбу кеча менинг хотирамда муҳрланиб қолди. Ҳамма менинг отамнинг уйида йиғилди. Шамнинг шуъласи оппоқ қилиб оқланган деворда қандайдир ғаройиб сояларни акс эттирарди. Деворда шундай сўзларни ўқиш мумкин эди: “ИСО — ЙЎЛ, ҲАҚИҚАТ ВА ҲАЁТ”.
Биродар Чжень ўттиз ёшларда эди. Унинг кўриниши салобатли эди. Унинг сўзларига қараганда, у машҳур Ванг Минь Даони билар экан, биз эса шундай одам борлигини ҳам билмасдик. Бизни кимдир Шанхайдан кўргани келганининг ўзи ниҳоятда қизиқ эди — ўшангача бизнинг қишлоғимизга ҳеч ким ташриф буюрмаган эди.
Унинг овози осуда жимжитликда қаттиқ ва ишончли янграр эди. Унинг қўл ва гавдани қимирлатиб сўзлашидан бутун бадани титрарди, унинг юзида икки катта кўзи ажралиб турарди.
Ростини айтсам, ўша кеча у бизга нималар дегани эсимда йўқ. Унинг нотиқлик таланти бизга катта таъсир кўрсатди. У Муқаддас Ёзувдан кўплаб парчаларни ёддан айтиб берарди ва ҳар бир парчани тарихдан олинган мисоллар билан асослаб берарди. Унинг айтиши бўйича, биз кўплаб марҳаматлардан маҳрум бўлган эканмиз, у бизни Масиҳга олиб бориш учун келган экан. Шу ерда у бизни ҳайратда қолдирди, биз таажжубланганимизча, ҳайрон бўлиб бир-биримизга қараб турар эдик. Бу қандай ҳол? Наҳотки биз бошқа йўлдан бораётган бўлсак?
Биродар Чжень бизга ҳақиқат йўлини кўрсатиш учун қолди.
Ўша пайтдан бошлаб бизнинг жамоат йиғилишларимиз ҳам тубдан ўзгарди. Биродар Чжень бизнинг раҳбаримиз бўлди. Биз у келгунча Муқаддас Китобни ўқирдик, ўқилган парчани таҳлил қилардик, сўнгра юзага келган саволлар билан Пекиндан келган устозга биз мурожаат этардик.
Муқаддас Китоб биз учун мураккаб туюлди, кўплаб оятлари нималарни англатишини ҳеч ким билмасди. Бизлардан кўпчилик қийин ва тушунарсиз сўзларни ҳаттоки ўқий ҳам олмасди, бундай сўзлар эса жуда ҳам кўп эди. Биз ибодат қилишни яхши кўрардик, шунинг учун ҳам баъзида ибодат ярим кечагача давом этиши мумкин эди. Кўпинча ибодат пайтида биз хурсандчиликдан ҳайқирадик, баъзида эҳтиромда сукут сақлардик. Биз Худонинг шу ерда, биз билан бирга эканлигини ҳис қилардик.
Биродар Чжень бизни кўплаб янгиликларга ўргата бошлади. “Исони чиндан англашимиз учун, биз учта эшикдан ўтишимиз лозим”, — дейди у.
Биринчи эшик — бу кўз ёшлари, деб тушунтирди у. Чжень бизга Исонинг “йиғлаётганлар бахтлидир” деган сўзларини тушунтириб берди. Шунинг учун ҳам у бизни йиғлашга ўргатди. Олдинига бу жуда ажойиб эди. Биз нола чекардик, ўкириб йиғлар эдик. Бир неча ой ўтди ва Чжень бас, етарли деди. Биз энди иккинчи эшикдан ўтишимиз керак эди.
Бироқ бизнинг орамиздан икки киши, энди ҳадеб бошқалар каби йиғлай олмасликларини айтишди, биз биринчи бор Чжень ғазабланганлигини кўрдик.
“Худонинг иродасига қарши чиқмаслик керак, — деди Чжень ва ўша икки биродаримизга танбеҳ берди. — Иблисга мурожаат қилманглар”.
Шу икки биродаримиз қолганлар каби назоратсиз ва тинмай йиғламагунларича, жамоат йиғилишига келишларини Чжень уларга ман этди. Бу икки дўст жамоат йиғилишларига келмай қўйишди, бироқ улар қишлоқ аҳолиси орасида биз ҳақимизда турли-туман нохуш миш-мишларни тарқата бошлашди.
Кейинроқ биз болаларча эътиқод ҳақида билиб олдик. “Исо ҳузурига биз кичкина болалар каби келишимиз лозимлигини амр қилган, — деди бизга биродар Чжень. — Болалар ишонувчан, соддадил ва кўнгилчан бўладилар. Улар ота-оналарига қулоқ соладилар, агар бу уларнинг фойдасига эканлигини билсалар”.
Ушбу мавзуда Чжень жуда ҳам кўп гапирмасди, аммо бир неча ой ўтганидан кейин у ўзини ота, бизни — ўзининг болалари сифатида қабул қилишини англаб етдик.
Нима учун бизни кутган нарсаларни биз кўра олмас эдик?
Бу одам гўёки Худонинг сўзларини гапирарди, Муқаддас Китобни биларди. Ҳамма нарсага у жавоб тариқасида оятга эга эди, бироқ бу шундай ёки ундай эмаслигига биз ўзимиз ишонишимиз қийин эди, чунки бизнинг орамиздан жуда камчилик одам яхши ўқишни биларди.
Орадан олти ой ўтиб жамоатимиз аъзолари тобора камайиб борарди. Лекин Чжень бизни ишонтиришича, унинг оёқлари олдида ўтириб, Масиҳ ҳақидаги гапларни эшитиш жуда маъқул иш эмиш.
Учинчи эшикни у олтин эшиклар, ёки олтиндан ясалган эшиклар деб айтарди. Менга шуниси маълумки, бу учун ҳам унинг қандайдир Муқаддас Китобга асосланган ояти мавжуд эди. Тўғриси, қандай оятлиги ҳозир эсимда йўқ. Ўйлашимча, у ерда олтиндан ясалган қандайдир самовий шаҳар ҳақида гап борарди. Бу шаҳарга кириш учун биз заминдаги ҳаётимизда бутун олтинларимизни ҳозирдан Исога берганлигимизни исботлашимиз керак эди.
“Осмонда бизга қаср куриши учун Исога бизнинг олтинларимиз керак бўлади, - деган эди биродаримиз Чжень, — бугунги кунда Унга қанчалик кўп олтин берсак, келажакда осмондаги уйимиз шунчалик катта бўлади”.
Бизнинг ҳаммамиз эса ниҳоятда камбағал эдик. Қашшоқликдан қутулиб, биз келажакда ўлганимиздан кейин албатта олтиндан қурилган уйда яшашни орзу қилардик. Шундай қилиб, биз бор-бутимизни унга йиғиштириб бердик: оилавий нарсаларимизни, пулларни, ота-боболаримиздан мерос бўлиб қолган қимматбаҳо матоларни. Ҳаттоки жамоат аъзоларидан кимдир узоқ йиллар мобайнида пул тўплаб, сотиб олган мотоциклини биродар Чженьга келтириб берди.
Ўшанда юз берган ҳолатни зудлик билан ҳал қилиш керак эканлигини биз билмаганмиз. Аммо биз унга ишонар эдик, шунинг учун ҳам унинг таълимотини шубҳа остига олишга ҳеч қандай сабаб йўқ эди. Биродар Чжень андишали, камтар, илтифотли одам эди. Бизнинг қандай эҳтиёжларимиз бўлса, ҳеч қачон “йўқ” демас эди. Биз унинг қандай одам эканлигини ҳеч қачон суриштириб кўрмаган эдик. Чженьнинг ўзи эса ҳеч қачон ўзи ҳақида, нима билан шуғулланиши тўғрида ҳеч кимга айтмаган эди — мана шунинг ўзи бизни огоҳ бўлишимизга ундаши керак эди.
Барча “олтинлар” тўплаб бўлингандан кейин биродар Чжень “биз учун олтин эшиклар очиши кераклигини, шунинг учун кетиши кераклигини айтди. Биздан тўплаб олинган барча нарсаларни у мотоциклга юклаб олиб кетди. Шундан кейин биз уни ҳеч кўрганимиз йўқ.
Бизнинг жамоатимиз инқирозга учради. Кимлардир ҳалигача биродар Чженьнинг қайтиб келишига ишонади, ахир, бизни Масиҳга олиб келиш учун уни Худо юборган деб ҳисоблашади. Бошқалар эса мен сингари уни ёлғончи, фирибгар деб ўйламиз. Унинг таълимоти эса бошидан бизнинг “олтинларимизга” эга бўлишга атайлаб уюштирилган деб ҳисоблаймиз.
Менинг оилам ҳам барбод бўлди. Отамнинг айтишича, биродар Чжень яхши одам эмиш. Гарчанд биз отамизга очиқдан-очиқ эътироз билдира олмасак-да, оиламизнинг бошқа аъзолари ўзгача фикрдамиз.
Биз ҳалигача керакли даражада Муқаддас Китобни ўқий олмаймиз. Ростини айтганда, биз ҳозирга қадар Исо Масиҳни яхши билмаймиз. Бизга шуниси маълумки, У бизни қутқарган ва бизнинг қариндошимизга шифо берган. Булардан бошқа биз учун ҳеч нарса қилмаган».
Қўшимча мулоҳазалар
Дажжол деб таржима қилинган сўз Муқаддас Ёзувда атиги тўрт марта — фақат Юҳаннонинг биринчи ва иккинчи Мактубларида учрайди. Юнончадан таржима қилинганда, бу сўз Мессия ўрнига деган маънони англатади. Бу тушунча конкрет шахсдан кўра, руҳга тааллуқлидир. Масалан, Ваҳий Китобида “ҳайвон”ни дажжол деб аташ мумкин. Ушбу руҳ Худо Исо Масиҳнинг ягона моҳиятини инкор қиладиган ёки камситадиганларнинг ҳар бирида учрайди.
Ҳар қандай масиҳийнинг, айниқса, қувғинга учраганнинг ишонч-эътиқоди, тирик Худо — Исо Масиҳ билан доимий ёки шахсий мулоқотида асос топган бўлиши керак. Агар биз ишончсиз, ёки ўйлаб топилган персонажга суянадиган бўлсак, унда бизни васваса енгади ва биз қувғинлардан чекинамиз. Агар одам Масиҳни қабул қилса, Уни пайғамбар ёки воиз, ҳаттоки халқ ва даврларнинг энг зўр воизи деб билса-да, бироқ Масиҳ — бу Худонинг зоҳирий кўриниши эканлигини рад қилса, унда бундай одам дажжол руҳига эга бўлади ва фақат Масиҳни эмас, бошқа ҳар қандай одамнинг келишини башорат қилади. Гўёки йўлдан озиш мумкин эмас, деб ўйламаслик учун Матто баён этган Хушхабарнинг 24-боб, 11-оятидаги Масиҳнинг огоҳлантиришини ўқинг: “Кўпдан-кўп сохта пайғамбарлар пайдо бўлиб, кўпларни йўлдан уради”. Шунингдек, 23, 24-оятлар: “Агар ўшанда кимдир сизга: “Масиҳ мана бу ерда”, ёки “У ерда”, — деб айтса, ишонманглар. Чунки сохта масиҳлар ва сохта пайғамбарлар пайдо бўлиб, иложини топсалар, ҳатто танланган кишиларни ҳам йўлдан оздириш учун ғаройибот ва мўъжизалар кўрсатадилар”.
Қувғинга учраган жамоат ёвуз руҳни била олиши учун, қаерда пайдо бўлишидан қатъий назар, биродар ва сингилларимиз дажжолни ажрата олишлари учун ва турли сохта таълимотлар, эътирозлар билан жамоат аъзоларини йўлдан уришга дажжолга имкон бермасликлари учун ибодат қилинглар.
Ақл учун озуқа
Сиз нима деб ўйлайсиз, дажжол руҳи сизнинг мамлакатингизда ҳаракат қиладими? Конкрет тарзда у қандай ҳаракат қилишини айтинг. Бугунги кунда қандай маккорликлар орқали дажжол имонлиларни Масиҳдан олиб қочади? Масиҳийлар қандай қилиб дажжолни ажратиб олишлари ва уни фош қилишни ўрганишлари мумкин?
Келажакдаги тадқиқотлар
• Муқаддас Китоб башоратларига кўра, сўнгги кунларда кўплаб ҳодисалар юз бериши керак. Бу ҳодисаларнинг ортида дажжол руҳи ҳаракат қилмоқда. Ишаё пайғамбар Китобининг 2-бобини ўқиб чиқинг.
• Шунингдек, Дониёр Китобининг 12-бобини ўқинг.
• Михо Китобининг 4-бобида ўша даврлар башорати ҳақида ҳикоя қилинади.
• 2 Тимўтийга Мактубнинг 3-боб, 1–9-оятларида дажжол руҳининг самараси тасвирланади. Худди шу ҳақда Бутруснинг иккинчи Мактубидаги 3-бобни қаранг.
• Матто баён этган Хушхабарнинг 24-бобини ва Марк Хушхабарининг 13-бобини ўқинг.
Амалий машғулотлар
Қуръонда Исо Масиҳ ҳақида нималар ёзилганига қаранг ва Муқаддас Китобда У ҳақда ёзилган ҳақиқат билан уларни солиштиринг. Мачитга ташриф буюринг ва у ердаги имом билан суҳбатлашинг. Сиз масиҳий эканлигингизни имомга айтинг. Бизнинг эътиқодимизни фарқлаб турадиган хусусиятларга эътибор қилган ҳолда, исломни яхшироқ тушунишга ҳаракат қилинг. Раббий сизга мусулмонлар учун ибодат қилишга ижозат берганда — У эса албатта ижозат беради — бу маълумотлар фойдали бўлади. Фақат бу ҳақда Ундан илтижо қилиб сўраш лозим.
Книга на узбекском языке: Сладость гонений. Рой Брэкин
Рон Брэкин много путешествовал по Ближнему Востоку как журналист-расследователь. Он был в Вифлееме, Рамаллахе, Газе и Иерусалиме во время Интифады Аль-Акса. Он был назначен на должность в Багдаде и Мосуле после падения Ирака и совсем недавно с повстанцами и беженцами Южного Судана и Дарфура. Он внес статьи и колонки во многие публикации, включая USA Today и Washington Times. Рон был широковещательным журналистом. И он служил в качестве пресс-секретаря Конгресса под руководством Рейгана.
