Джош Макдауэлл. Мухаббат тилсими - (4 - Боб) Ўзбек тилида
Муҳаббат тилсими (Джош Макдауэлл) Ўзбек тилида Аудиокитоб
МУНОСАБАТ ПОК БЎЛСИН
Ўзаро муносабатга нима олиб келганингиз ҳақида ҳеч ўйлаб кўрганмисиз? Жуфтингиз нима келтирган?
Икки инсон ўзаро муносабат боғлаганида (айниқса, никоҳда), уларнинг иккиси ҳам ўзлари билан шахсий ўтмишини, маданиятини, мулоқот усулини олиб келади. Икки хил ҳаёт тарзи, икки хил ҳаётий тажриба ва икки тақдир бирлашади. Лекин жуфтликнинг ҳар бири муомала қилиш кўникмасига эга бўлмаса ҳамда жуфтини тушуна олмаса, хурсандчилик келтирадиган яқинлик бўлмайди. Жуфтининг хусусиятларини ҳисобга олган ҳолда муомала қилиш лаёқати “исталган” инсон бўлишнинг асосий талабларидан биридир.
Муомалага лаёқатсизлик - эр-хотинлар орасида энг кўп учрайдиган муаммо бўлиб, бугунги кунда руҳшунослар ва оилавий шифокорлар ҳам буни таъкидлашади. Сўров натижасига кўра, оилавий муаммолар бўйича 730 та моҳир маслаҳатчиларнинг аксарияти улар энг кўп дуч келадиган оилавий муаммолар муомалада хатога йўл қўйиш эканини таъкилашди.
“Аёллар учун оилавий журнал” 30000 аёллар ўртасида сўровнома ўтказди ва пул билан боғлиқ зиддиятлардан кўра, битта муаммо – қониқарсиз мулоқот энг юқори ўринни эгаллаганини аниқлашди. Тадқиқотчи Терри Шульцнинг ёзишича, “кўпгина аёллар ўз жуфтини жисмоний кўринишига қараб танласалар ҳам, уларнинг айримлари мулоқот қилиш лаёқати анча муҳим эканини айтишган”. Бундай ақлли аёллар учун ўзаро муносабатдаги мумулоқот жинсий истак, жисмоний маълумотлар ҳамда шахсиятдан устун туради.
Тадқиқотлар шуни кўрсатадики, ўз ҳисларини бир-бирлари билан баҳам кўрадиган ва турмуш ўртоғига самимий бўлган жуфтликлар ўртасида ҳаётий ва тўлақонли никоҳ ривожланади. Бузилаётган оилаларнинг асосий муаммоси жинсий муносабатларда эмас. Бу муаммо мулоқотдаги нуқсонларга боғлиқ.
Доктор Марк Ли ўн бир мамлакатда олиб борилган тадқиқотларни тахлил қилиб, “энг бахтли жуфликлар - бир-бирлари билан кўп гаплашадиган жуфтликлар эканини” айтган. Оилавий муносабатлар бўйича маслаҳатчи сифатида Ли шундай таъкидлаган: “бегоналашиш – никоҳдаги ўсиб бораётган муаммодир. Маълумки, тўйларига бир йил бўлган ўртача эр-хотинлар ҳафтасига ўттиз етти дақиқани мазмунли ва шахсий суҳбатлар учун сарфлашади – бу эса жуда кам”.
28 йиллик тажрибага эга, ажралиш ва оилавий қонунчилик бўйича таниқли мутахассис, адвокат А.Глиберман билан махсус суҳбатда, ундан эр-хотин ажралишининг энг асосий сабабларидан биттасини айтишни сўрашган. Глиберман шундай жавоб берган: “Энг биринчи ўринда бир-бирлари билан самимий гаплашишни билмасликлари – қалбини очиш ва жуфтига қадрдон дўстидек муомала қилишни билмасликдир. Жуда кўп одамлар бир-бирлари билан эмас, балки бир-бирлари орқали гаплашишади, деб ўйлайман.
Лео Баскалья 1000 та одамнинг никоҳдаги ҳаётга оид сўровномасини “USA Today” газетасига юборди ва “85 %га яқин иштирокчилар муносабатни сақлаб қолишдаги энг асосий фазилат, бу муомала – икки инсоннинг ўзаро самимий мулоқоти эканлиги ҳақида фикр билдиришган”ларини маълум қилди.
Сестон Холл Университети социологи Линн Атоутернинг айтишича, аёллар никоҳдан ташқари алоқаларни йўлга қўйишади, чунки улар янада чуқурроқ ҳиссий яқинликни хоҳлашади. У аёлларнинг жисмоний қониқиш ҳамда хилма-хилликни муҳим деб билишини, лекин эркаклардан фарқли равишда, жинсий алоқа қилиш учун имтиёз берадиган романтикага интилмасликларини кўрсатувчи янги тадқиқотга ишора қилади. “Рафиқалари шундай романтик алоқаларни йўлга қўймасликлари учун нима қилиш мумкинлиги ҳақида мендан эркаклар тез-тез сўрашади, дейди Атоутер. – Уларга: “Аёлингиз билан гаплашинг”, деб жавоб бераман”. Атоутернинг таъкидлашича, аёллар ҳиссий мулоқот ҳар қандай романтиканинг энг муҳим мукофоти, деб ҳисоблашади.
Мулоқот - бир-биримизни кўпроқ билиб олишимизга ёрдам берадиган усулдир. Одамда чинакам самимий мулоқот қилиш лаёқати қанчалик катта бўлса, жуфтликнинг иккаласи ҳам ўзаро мулоқотдан шунчалик кўпроқ қониқади. Ёнма-ён яшайдиган икки инсон ўртасида тез орада фарқлар пайдо бўлади. Агар бу фарқлар муҳокама қилинмаса, албатта, чалкашликлар ва зиддиятларга сабаб бўлади. Ҳатто ҳаворий Павлус ва унинг ҳамкори Барнабо ҳам буни ўз бошларидан ўтказишган. Ажабли томони, улар Марк тахаллусли Юҳаннонинг сафари борасида ўз ҳис-туйғуларини иккинчи саёҳат пайтигача бирон марта муҳокама қилишмаган. Иккинчи саёҳат пайтида ярашиш учун жуда кеч бўлгани маълум бўлди.
Оғзаки мулоқот
Мулоқот қилиш нима? “Рэндом Хаус” луғатига кўра, “ниманидир билдириш ёки фикрлар, ҳис-туйғулар, маълумотларни ёзма ёки оғзаки усулда алмашиш” деган маънони англатади. Оилавий масалалар бўйича маслаҳатчи ҳамда оилавий мулоқот ҳақидаги бир қатор китоблар муаллифи Норман Райт оддийроқ таърифни таклиф қилади: “Мулоқот – бошқа шахс билан у сизнинг сўзларингизни тушунадиган усулда маълумотлар алмашиш жараёнидир (оғзаки ёки оғзаки бўлмаган). “Гапириш”, “тинглаш” ва “тушуниш” – буларнинг бари мулоқот жараёнида содир бўлади”.
Мулоқот қилиш – ўзингизни бошқалар билан самимий бўлишиш демакдир. Бугунги кунда бундай суҳбатлар эр-хотинлар учун жуда муҳим ҳисобланади.
“Икки инсон бир-бирларига ўз ҳаётларининг тўлиқ маъносини маълум қилганида, бир-бирларининг ҳаётларида қўлларидан келганча эътибор билан иштирок этганларида суҳбат содир бўлади”, - деб ёзади Дуайт Смолл.
“Кам гапирадиган (зерикарли) шерикнинг хавфи” мақоласида Синтия Доич шундай дейди:
“Мулоқот қилиш учун иккита шерик зарур. Агар шериклардан бири буни истамаса, унда фақат гаплашиш мумкин, лекин мулоқот бўлмайди. Муаммолар бўйича мулоқот қилиш – мураккаб фаолият бўлиб, инсонни ўзини ҳимоясиз ҳис қилишга мажбур қилади. Лекин ўзаро муносабатлар муаммоларсиз бўлмайди, бу муаммоларни муҳокама қилиш эса уларни ҳал қилиш усулидир. Агар шериклардан биттаси муҳокамада иштирок этмаса, унда муаммо ҳал бўлмайди ва бу муаммо чуқурлашиб, ўзаро муносабатнинг бошқа соҳаларига ҳам таъсир кўрсатади. Агар турмуш ўртоқлардан бири қатъият билан мунтазам равишда маълум мавзуларни муҳокама қилишдан бош тортса, бу адолатдан бўлгандек туюларди.
Кимдир мулоқот қилишдан бош тортганда, никоҳдаги жуфтликнинг бирида ҳам мулоқотни тўхтатиш учун кучли истак пайдо бўлади. Маълум бир вақт ичида – одатда бу қисқа вақтда содир бўлади – жуфтликлар бир-бирларига нисбатан хафагарчиликни, ёқимсизликни ҳамда бегоналикни ҳис қилишади. Кўпинча, асосий муаммо ҳал қилингандан кейин ҳам муносабатларнинг бошқа соҳаларини ҳам қайта тиклашга тўғри келади. Инсонларни бир-бирларига нисбатан самимий қиладиган яхши муносабат жуда нозик бўлади ва агар бу муносабат бузилган бўлса, уни қайта тиклаш учун жуда эҳтиёткорлик ҳамда кўп меҳнат талаб этилади”.
Кўп одамлар ўз фикрларини тасдиқлаш учун гаплашишни мулоқот қилиш, деб ҳисоблашади. Лекин муҳим мулоқот икки қисмдан - гапира олиш ва эшита олишдан иборат бўлади. Бугунги кунда кўпгина эр-хотинлар эътиборга олмайдиган ҳолат – тинглаш лаёқатидир.
Худо бизга иккита қулоқ ва битта оғиз берганидан келиб чиқиб, Ирландияликлар гапирганимиздан икки баробар кўпроқ тинглашимиз керак, деган доно хулосага келишган. Ёқуб шундай ёзган: “Ҳар бир одам эшитишда чаққон, гапиришда вазмин бўлсин” (Ёқуб 1:19) ва бу сўзларнинг акс-садоси сифатида Шекспир шундай деган: “Ҳаммани эшит, лекин жуда кам одам билан суҳбатлаш”.
“Эшитишда чаққон” ибораси “эътиборли тингловчи бўлиш” деган маънони билдиради. Кўпчилик одамлар агар ўзлари гапирсалар мулоқотда ўзларини қулай ҳис қилишади. Улар айнан бир хил фикрни бошқалардан эшитишдан кўра, ўз ҳолатлари, ҳис-туйғулари, фикрлари ҳамда ғояларини таъкидлашганида ўзларини ишончли ҳис қилишади. Ҳеч қачон ўз-ўзидан пайдо бўлиб қолмайдиган эшита олиш маҳорати кўпчилик инсонлар учун мулоқотнинг энг мураккаб жиҳати ҳисобланади.
Вайсақилар, эҳтиёт бўлинглар!
Одамларнинг ўзаро муносабатларида кимдир тинглаш лаёқатига эга бўлмаса, норозилик ҳисси пайдо бўлади, агар бу муаммо ўз вақтида бартараф қилинмаса, шахслараро жиддий муаммолар келтириб чиқаради. Вайсақилар (менга ўхшаган) асосан жуда кўп гапиргани ҳамда етарли даржада тингламагани учун айбдор бўладилар. Мен оилавий ҳаётимда бу муаммо билан ҳалигача курашиб келаман.
Дотти билан турмуш қурганимиздан кейин етти ёки саккиз ой ўтиб, хотиним жаҳл билан олдимга келди. Мен ундан нима учун хафа бўлганини сўрадим. “Менимча, сиз мени севмайсиз”, - деди у.
“Нима? – дедим мен, - ҳазиллашяпсанми? Сени ер юзида ҳаммадан кўпроқ севаман”.
“Азизим, - деди у. – Ҳаётимда мен учун қизиқ бўлган айрим “арзимас” жиҳатлар сиз учун умуман аҳамиятсиз, деб ўйлайман”.
Эҳҳе! Юрагимга тиғ санчилгандек бўлди. Дарҳол шундай жавоб бердим: “Йўғ-э, ундай эмас!”
Дотти нима учун шундай хаёлга борганини тушунтирганда, ҳайрон қолдим. “Сиз ҳеч қачон мени эшитмайсиз. Мен нимадир айтишни бошлашим билан гапимни бўласиз ёки мавзуни ўзгартирасиз ёки бошқа нарсалар ҳақида ўйлайсиз. Кўпинча, ўзингизни мени эшитаётгандек кўрсатасиз, лекин хаёлингиз Боливия минбарларида бўлади”. Шундай қилиб, хотиним менга: “Азизим, мен сиз билан гаплашаётганимда хаёлингиз бошқа ёқда бўлади”, деди.
Фақат эр-хотин учун қандайдир маъно касб этувчи жуда кўплаб майда гапларнинг пайдо бўлиши ўзаро соғлом муносабатни ифодаловчи кўрсатгичлардан бири ҳисобланади. Дотти иккаламизда бўлган барча нарсаларни айтмайман, лекин унга қараб туриб ҳам хаёлим бошқа жойда эканини тушунишим учун у менга: Азизим, сиз Боливия минбарларидасиз!”, дейди. (Мен ўз фаолиятимни Лотин Америкасидаги марксистлар билан очиқ мунозарадан бошлаганман).
Бўлиб ўтган ишлардан нимани англаганимни биласизми? Ҳеч қачон одамларни тинглашни ўрганмаганим сабабли, беихтиёр рафиқамга буларнинг менга аҳамияти йўқлигини айтиб юбордим. Кейин у ҳаммасини ичига юта бошлади.
“Турмуш ўртоғимизнинг сўзларига эътибор беришимиз, - деб ёзади Ричард Остин, - унга ҳурмат кўрсатиш йўлларидан биридир. Жуда кўп марта суҳбат сўзларини эшитамиз, лекин аслида нима айтишаётганини эшитмаймиз. Сўзни эшитиш ва айтилган сўзнинг маъносини уқиш – умуман бошқа нарса”.
Доттини эшитишга онгли равишда уриниб кўрмаганим учун (баъзида умуман уринмасдим) у менга айтмоқчи бўлганлари мен учун муҳим эмаслигини билдириб қўйганман. Мана шундай йўл билан жуфтингизни шижоатини сўндириб қўйишингиз мумкин! Чин юракдан эшитиш – бошқа инсонга: “Сен менга кераксан! Сени қадрлайман!”, деган билан баробар. Ҳурмат – эшитишдан бошланади.
Эшитиш – кимгадир унга нисбатан муносабатингиз жиддий эканини, унга бефарқ эмаслигингизни, унинг фикрларини қадрлашингизни кўрсатишнинг энг яхши йўлларидан биридир. Доктор Огсбургер буни қуйидагича таъкидлайди: “Очиқ қулоқ – юракнинг очиқлигидан далолат берадиган ягона ишончли далилдир”. Огсбургер таъсирли эшитиш маҳоратини ўз қадрига етиш билан қуйидагича боғлайди:
“Агар сиз мени эшитаётган бўлсангиз, демак сўзларим эшитишга арзийди.
Агар мени рад қилаётган бўлсангиз, демак мен ярамас одамман.
Агар фикрларимни ва қадримни маъқуллаётган бўлсангиз, демак қандайдир қадрли нарсани таклиф қила оламан.
Агар менинг изоҳларимни ёки кузатишларимни маъқулламасангиз, унда ниманидир айтишга ҳожат йўқ.
Агар сиз учун қанчалик қадрли эканимни билиш учун изоҳларингиздан фойдаланмай туриб сиз билан бирга бўла олмасам, унда бир томонлама мулоқотда бўлишнинг иложи йўқ.
Агар мен ҳақимда нима ўйлаётганингиздан ташвишлансам, сиз билан алоқани узаман”.
Шунчаки эшитиш эмас
Бирон марта: “Йўқ, мен сени эшитяпман” деган жавобни эшитиш учун “Сен мени эшитмаяпсан” дейишингизга, кейин охирги гапингизни қайтириб айтишингизга тўғри келаганми? Агар шундай бўлган бўлса, қуйидагиларни албатта тушунасиз: “эшитиш” бошқа – уқиш эса мумуман бошқа. Доктор Норман Райт бунинг фарқини шундай изоҳлайди:
“Эшитиш – асосан ўз мақсадиларингиз учун таркиб ёки маълумотлар билан танишишни англатади.
Уқиш эса – сўзлаётган инсонга ҳамдардлик билдиришни англатади… Эшитиш – суҳбат жараёнида ичингизда содир бўлаётган ҳисларга эътибор бериш дегани. Уқиш – сўзлаётган инсоннинг ҳис-туйғуларини тушунишга ҳаракат қилиш ва унинг ҳурмати учун диққат билан тинглашни англатади”.
Каломга кўра, “эшитиш” нафақат овозларни қабул қилишни, балки “диққат қилишни” ҳам англатади. Тинглаётган қулоқнинг аҳамиятини Флорида Университетининг социологлари Жорж Ворхайт ва Чарльз Хольце III ҳам яна бир бор таъкидлашган.
“[Улар] ўтказган тадқиқотлар кўрсатадики, дўстлар ҳамда оила аъзолари билан мулоқот қила олмаслик туфайли тушкунликка тушиш хавфи ҳозир сиз бошингиздан ўтказаётган ташвишли ҳолатларнинг сонидан ёки туридан ҳам кўпроқ ортади. Кўплаб руҳий зарбаларни бошдан кечирган инсон агарда шахслараро қалин муносабатга эга бўлса, бу зарбаларни яхшироқ бартараф этишга қодир бўлади. Англаб етганингиздек, эри ёки хотини бўлмаган инсонлар руҳий тушкунликка кўпроқ мойил бўлиши тадқиқотлар мобайнида аниқланди”.
Эшита олиш қобилиятининг ҳар хил даражалари мавжуд. Доктор Огсбургер ўзининг “Эшитиш ва сизни эшитишлари учун етарли даражада ҳамдард бўлиш” китобида ҳар бир даражага шундай изоҳ берган:
“Инсон ўз манфаатлари йўлида фойдаланиши учун далиллар, маълумотлар ҳамда тафсилотларга эга бўлиш, иқтибос келтириш ёки бошқа мақсадлар учун сизни тинглаши, шу билан бирга ҳеч қандай ҳамдардлик билдирмаслиги ҳам мумкин.
Ёки сизга ачингани учун сизни тинглаши мумкин. Ўзига ачинишларидан завқланиш – бошқаларнинг ҳамдардлиги ҳисобига мағрурланиш демакдир. Ачинишдан ҳамдардликка ўтиш – умуман бошқа нарса. Оддий хушомад умуман ҳамдардлик бўлмаслиги мумкин.
Ёки кимнингдир йўқолиб қолгани ҳақидаги хабарни тарқатиб юрган одамнинг гапларини эшитиб, йўқолган одам ҳақида миш-миш тарқатиш суҳбат учун яхши мавзу, деб ўйлаб, бошқаларнинг азобини ва уларнинг орасидаги масофани кўпайтириши мумкин. Бу эса умуман ҳамдардлик эмас.
Ёки сизга нисбатан ҳеч қандай ҳамдарликни ҳис қилмасдан мажбурият, касбга оид одат ёки шунчаки яхши кўриниш учун сизни тинглаши мумкин. Ҳамдардлик – шунчаки қулоқ тутишдан афзалроқ. Хуллас, одатга кўра тинглаш умуман ҳамдардлик эмас.
Ёки қизиқувчанлигидан, бошқа инсоннинг ҳаётий сирларига қизиққанидан тинглаши мумкин. Ҳамдардлик – ҳайратдан кўзларни катта очишдан афзал. Ҳасис қулоқлар ёки кўзлар умуман ҳамдардликни ҳис қилмаслиги мумкин.
Ёки бўлмаса, қутқарувчи каби қўлида тиббий қутича билан “ёрдам” беришга тайёрдек эшитиши, ҳар гапда далда бериши, қўллаб-қувватлаши мумкин. Ҳамдардлик – ёрдам бериш ва қўллаб-қувватлаш дегани. Ёрдам бериш истагининг ўзи умуман ёрдам бермаслиги мумкин.
Сизнинг ҳамдардлигингиз юқорида айтиб ўтилганларининг барини ўз ичига олиши керак. Айтилаётган сўзларга диққат қилиш, самимий хайрихоҳлик, ўша инсон тушкунлик туфайли бўрттириб гапирганда ҳам мулоқотни давом эттиришга тайёр бўлиш, объективликка олиб келадиган шахсий манфаатнинг йўқлиги, ўша инсон қандай бўлса шундайлигича кўришга тайёр бўлиш, имконият туғилиши билан чин юракдан ёрдам беришга қарор қилиш – буларнинг бари самимий ҳамдардликни ўз ичига олади, бироқ буларнинг ҳаммаси ҳамдардликнинг марказий элементи орқали тушунилади ёки аниқланади. Шундай қилиб, агар инсон ўз жуфтини диққат билан тинглай олмаса, албатта сукут сақлаш билан тугамайди. Кўп ҳолларда бу нарса суҳбатнинг жонланишига олиб келиши мумкин. Жойс Лэндорф нима учун айрим инсонлар гапирмасдан тура олмасликларини изоҳлайди. Турмуш ўртоқлари жағи тинмай гапираверадиган эркакларга шундай савол берган:
“Турмуш қурмасдан аввал ҳам аёлингиз шундай эдими? Ёки вақт ўтиши билан шундай қолдими? Айрим аёллар туғилган ондан гапиришни бошлашади ва ҳаётининг ҳар бир лаҳзасида жуда кўп сўзлар уларга ҳамроҳлик қилади, лекин бошқаларда кўп гапириш одати бошқа сабабларга кўра ривожланади.
Одатда, кўп гапирадиган инсонлар бошқалар уни эшитишлари учун бақириб гапиради. Сиз қанчалик зерикарли кўринсангиз, қанчалик кўп эснасангиз, телевизор ёки кучукка қанчалик кўп қарасангиз, у шунчалик баланроқ гапиради. Компенсация сифатида янада кўпроқ гапиради. Эҳтимол, сиз аллақачон унга қулоқ солмай қўйгандирсиз, у эса буни бошқалардан яхшироқ билади.
Сиз билан шундай бўляптими? Қачон охирги марта аёлингиздан “Бу ҳақда нима деб ўйлайсан?” ёки “Бугун уйда аҳвол қандай?” деб сўрагансиз? “Эҳтимол, сен ҳақдирсан, азизам” каби сўзларни қўшасизми? Агар аёлингиз сиз уни эшитишни истамаётганингизни сезса, унда иккита имконият қолади: баландроқ ва кучлироқ гапириш ёки камроқ гапириш ва овозини ўчириш. Ҳар қандай ҳолатда ҳам никоҳда бундай бўлиши яхши эмас”.
Ҳар доим у ёки бу тарзда мулоқот қилишимизни тушунишимиз лозим. Бошқача айтганда, ҳатто сукут сақлаш ҳам мулоқот ҳисобланади. Янада яқинроқ ва ишончли муҳит яратишга эришиш ҳал қилувчи омил ҳисобланади. Лекин тинглаш маҳоратимизни оширувчи айрим усулларни кўриб чиқишдан олдин самарали мулоқотнинг яна бир томонига диққатимизни қаратсак.
Суҳбатлашиш – оз ёки кўп
Суҳбат – мулоқотнинг иккинчи элементи ҳисобланади. Кўпгина инсонлар униси ёки буниси – эшитиш ёки гапиришни ривожлантиришлари керак. Бироқ, менга ўхшаган инсонлар борки, шахсий хусусиятлари туфайли иккаласини ҳам ривожлантиришлари лозим.
Дотти тафсилотларни баҳам кўришни яхши кўради ва барча майда тафсилотларни ҳам эшитиши керак. Менга эса буни кераги йўқ. Менга умумий кўринишнинг ўзи етарли. Натижада, ўзаро муносабатларимизда узоқ вақт норозилик ҳукм сурди, чунки унга майда тафсилотларигача баён этишим кераклигини тушунмаганман.
Бир куни Дотти менга “Азизим, сиз нотўғри гаплашяпсиз”, деди. “Мен бир умр шундай гапирганман”, деб жавоб бердим. У эса: “Яхши, лекин биз гаплашмаяпмиз” деди. Бу билан нима бўлмоқчи эканини сўраганимда, мен ҳеч қандай тафсилотларни у билан баҳам кўрмаётганимни, аслида нималар бўлаётганини тушунтирмаётганимни айтди. Жуда муҳим конферециядан кейин у мендан учрашув қандай ўтганини сўради, мен эса” Жуда яхши ўтди” деб жавоб бердим ва бошқа ишга чалғидим. У эса яна нимадир борлигини биларди ва айни тафсилотларни эшитишни истарди.
Дўстларимиздан бири фарзандли бўлганини айтганим ҳам бунга яна бир мисол бўлади. “Қачон?” деб сўради аёлим. “Билмайман” – деб жавоб бердим. “Неча кило экан?” Албатта, буни ҳам билмайман. “Ўғилми, қизми?” “Хабарим йўқ”, - дедим. “Исмини нима қўйишибди?”, - сўради у. Мен учун уларнинг фарзандли бўлганини билишнинг ўзи етарли эди, лекин аёлим билан муносиб гаплашишни билмасдим.
“Тафсилотлар ҳақида ўйла!” – бу ибора менинг шиоримга айланди. Ўзим учун маълумотлар ёзишни бошладим: “Жош, аёлинг билан гаплашганда, майда тафсилотларигача айтишинг керак”. (Бу усул бошқа муносабатларда ҳам ижобий натижа берди). Ҳозир эса, дўстларимизнинг фарзанд кўргани ҳақида гаплашишни сабрсизлик билан кутаман. “Қачон?” “Сешанба куни”. “Вазни қанча?” “Саккиз фунт”. “Жим” ва ҳаказолар. Авваллари ҳеч ўйлаб кўрмаган нарсалар ҳақида эсладим ва бу менга оилавий муносабатларимизда катта ёрдам берди, чунки Доттига тафсилотларни ҳам айта оламан ва албатта, бу билан уни севишимни кўрсатаман.
Кимлар учундир булар арзимаган нарсалар. Кимлар учундир эса қалбида нималар кечаётганини ифода қилиш учун бошқа инсон билан ҳис-туйғуларини баҳам кўриш заруратидир. Бу жиҳат ҳам мени ўйлантириб қўйди. Ўзаро муносабатлар учун очиқ мавзуларнинг аҳамиятини тушунсам ҳам, ҳалигача бундай суҳбатларда қийналаман.
Мана шунинг учун ҳам аслида ҳеч қандай аҳамияти бўлмаган нарсалар - об-ҳаво, жисмоний аҳвол ва бошқа нарсалар ҳақида гапиришга интиламиз. Баъзиларимиз ички ҳиссиётлар ёки ички хаёллар билан боғлиқ бўлган ўз фикрларимиз ёки ғояларимиз билан бўлишамиз. Бироқ, муносабатнинг бундай усулига етакловчи яқинлик соғлом севги ва оилавий муносабатларни ҳис қилиш учун жуда муҳим ҳисобланади.
Эҳтимол, сиз шундай деб сўрарсиз: “Яхши мулоқот қилишни қандай ўрганса бўлади? Диққат билан қулоқ солишни, эътибор билан гапиришни қандай ўрганиш мумкин?”
Ўқишда давом этинг.
Книга на узбекском языке: Муҳаббат тилсими. Жош Макдауэлл
Вы можете добиться того, чтобы ваша любовь была самой плодотворной, и мне хотелось бы помочь вам в этом. Эта книга позволит вам, независимо от вашего семейного положения, по-новому взглянуть и улучшить свои любовные отношения.
Мои многочисленные поездки и общение с тысячами людей побудили меня поделиться с вами наиболее важными принципами этих взаимоотношений.
Если вы цените интимные взаимоотношения, основанные на взаимной любви, вам нужно прочитать книгу «Секрет любви». Если вас интересуют секреты плодотворной любви, брака и сексуальных отношений, эта книга — для вас.
Часто меня спрашивают: «Не вредит ли вашему браку то, что Джош так много путешествует?» Или: «Неужели ваши отношения не страдают из-за плотного графика лекций Джоша?»
