Сторми Омартиан. Ибодатгўй Аелнинг Кучи (13-боб) Ўзбек тилида 
МУНДАРИЖА
Ибодатнинг кучи
1-боб. Раббий, мени Ўзингга жалб эт, йўлларингдан юришни ўргат
2-боб. Раббий, мени покла, менда имонли юракни ярат
3-боб. Раббий, менга кечиришни ўргат
4-боб. Раббий, доимо Сенга итоатли бўлишимни ўргат
5-боб. Раббий, шайтон билан курашувимда иродамни мустаҳкамла
6-боб. Раббий, фикрларимни назорат қилишни ўргат
7-боб. Раббий, ҳаётимнинг барча жабҳаларида менга йўл кўрсат
8-боб. Раббий, Сенинг Каломингни чуқурроқ англашда менга ёрдам бер
9-боб. Раббий, ҳаётимда тартиб ўрнатишимга ёрдам бер
10-боб. Раббий, Сенинг ҳақиқий сажда қилувчинг бўлишимга ёрдам бер
11-боб. Раббий, меҳнатимни марҳаматла
12-боб. Раббий, Сенинг Руҳинг ҳосилини келтиришимга ёрдам бер
13-боб. Раббий, мени покликда ва ҳалолликда сақла
14-боб. Раббий, Ўзинг мени даъват қилган ишларга муносиб айла
15-боб. Раббий, одамлар билан тўғри мулоқот қилишимга ёрдам бер
16-боб. Раббий, доим Сени эшитишимга, Сенинг истагингни бажари шимга ёрдам бер
17-боб. Раббий, мени ва мен учун ардоқли бўлган нарсаларни сақла
18-боб. Раббий, тўғри йўл танлашда менга донолик ато эт
19-боб. Раббий, турли ёвузликлардан мени халос қил
20-боб. Раббий, мени салбий қарашлардан халос қил
21-боб. Раббий, ғам-ташвиш лаҳзаларида мени юпат
22-боб. Раббий, гуноҳга қарши туришим учун ёрдам бер
23-боб. Раббий, менга шифо бер, баданимни озода сақлашни ўргат
24-боб. Раббий, мени сохта қўрқувдан қутқар
25-боб. Раббий, Сенга қилган хизматим орқали одамларнинг меҳрини уйғотишимга ёрдам бер
26-боб. Раббий, менинг оғзимдан фақат ҳаётбахш сўзлар чиқсин
27-боб. Раббий, ишончим тоғларни суриб юборадиган аёл бўлишимга ёрдам бер
28-боб. Раббий, Масиҳга ўхшашим учун менга ёрдам бер
29-боб. Раббий, ўтмишимдан мени озод қил
30-боб. Раббий, ўзим учун тайёрлаган келажакка мени бошла
13-боб Раббий, мени покликда ва ҳалолликда сақла
Бу бобнинг сарлавҳаси сизларни уялтирмасин: ҳалолликда бўлиш — бу баркамол бўлиш дегани эмас. Демак, Ўша муқаддас хисобланган сенда намоён бўлишига имкон туғдириш деганидир. Биз ўзимиз ҳалолликда яшашга мустақил ўргана олмаймиз. Аммо биз танлаш имкониятига эгамиз ва Раббийнинг муқаддаслиги бизда намоён бўлади. Диёнатимизни бўш қиладиган барча нарсалардан биз ўзимизни узоқлаштиришга ва эҳтиросларимизни, нафсимизни деб, ўлиб кетишимизга ҳам қарор қилишимиз мумкин. Бу ҳақиқатдан ҳам қўлимиздан келади, чунки Муқаддас Китобда шундай дейилган: «Исо Масиҳга тегишли бўлганлар ўз табиатини, ҳирсу эҳтирослари билан бирга, хочга михлаб қўйганлар» (Гал. 5:24). Биз энди ўз нафсимизнинг қули эмасмиз, Раббийга бағишланган покиза ҳаёт кечиришимиз мумкин.
Баъзида одамлардан шундай гаплар эшитиш мумкин: «Шарм-ҳаёсизликка аниқ таъриф беролмайман, агарда кўрсам, уни ажратишим мумкин». Ҳалоллик ва поклик эса бунинг акси: том маънода муқаддасликка таъриф беришга қийналишингиз мумкин; агарда бирор бир одамнинг ҳаётида муқаддаслик аломатларини кўрмасангиз, илоҳий бўлиш қандай эканлигини сиз албатта тушунасиз. Қуйида ҳалолликда юришнинг ўзига хос еттита аломати, яъни белгиси санаб ўтилган. Уларни ўқиб чиқинг, қай бири сизнинг ҳаётингизда йўқлигини тушуниб оласиз.
Ҳалолликда юришнинг ўзига хос еттита белгиси
1. Ҳалолликда юриш деганда, ўзлигингизни дунёдан, яшаб турган муҳитдан ажратиш назарда тутилади. Бу — ҳаммадан узоқлашиб, масалан, барча имонсизлардан қочиб тоққа беркиниб олиш дегани эмас. Бу дегани: сиз бу дунёнинг моддий бойликларидан воз кечиб, унинг ўрнига Худо эъзозлаган, илоҳий нарсаларни қабул қилинг, Унга итоат этинг, деганидир. Акс ҳолда бу жуда ёмон оқибатларга олиб келади. «Эй, вафосизлар, дунё билан дўстлик Худога душманлик эканлигини билмайсизларми? Ким дунё билан дўст бўлишни истаса, Худога душман бўлади» (Ёқуб. 4:4). Ким ҳам Худонинг душмани бўлишни хоҳлайди?!
2. Ҳалолликда юриш деганда, юрагингизни поклаш назарда тутилади. Юракни поклаш — оппоқ кийимларни кийиб, барча айб-гуноҳларни беркитиш дегани эмас. Аслида эса, беайб Парвардигордан юрагингизни поклашини ибодат қилиб сўрашингиздир. Олдинига юрагингизда гуноҳ яшайди. Покланиш моҳияти нимадан иборат? Бу — ўз ҳаётингизни, ўй-фикрларингизни, муомалангизни, ишдаги алоқангизни таҳлил қилиб чиқиб, барча ёмон иллатлардан ўзингизни поклашингиз керак деганидир. Бизлар маънавий ва ахлоқий жиҳатдан покланишга қарор қилгач, фаол ҳаракатланишимиз керак. «Масиҳга бундай умид боғлаган ҳар бир киши ўзини поклайди, чунки Масиҳ покдир» (1 Юҳ. 3:3).
3. Ҳалолликда юриш деганда, башарий эмас, балки илоҳий ҳаёт назарда тутилади. Бизнинг башарий ўй-фикрларимиз муомала ва хатти-ҳаракатимиз билан солиштирилганда ҳақиқий моҳиятимизни намоён қилади. Биз бирор кимсага ҳасад қиламизми? Бирор кимсага душманлик қиламизми? Онгли равишда ҳаётимизда гуноҳга йўл қўямизми? Агар шундай бўлса, бизлар нафсимиз учун ҳаёт кечираётган бўламиз. Ва бундай ҳаёт бизни фалокатга олиб келади. «Башарий табиат амри билан яшайдиганлар башарий фикр қиладилар. Илоҳий Руҳ амри билан яшайдиганлар илоҳий фикр қиладилар. Башарий табиатнинг мурод-мақсади — ўлимдир. Илоҳий Руҳнинг мурод-мақсади — ҳаёт ва тинчликдир. Башарий табиатнинг мурод-мақсади — Худога душманликдир; чунки бундай табиат Худонинг Қонунига итоат қилмайди ҳамда қила олмайди. Ўз табиати амри билан яшайдиган одамлар Худога манзур бўла олмайдилар» (Рим. 8:5-8).
Агарда сиз ўз ҳаётингизга холис баҳо беришни билсангиз, унда йиғиб олаётган ҳосилингизга қараб, қаерга ва қандай уруғ сочганингиз — илоҳийми ёки башарийми — яққол намоён бўлади. «Адашманглар, Худо ҳақоратланмайди. Инсон нима экса, шуни ўради. Ўз нафси даласига уруғ экса, нафсдан завол ўриб олади. Руҳ даласига уруғ экса, Руҳдан абадий ҳаёт ўриб олади» (Гал. 6:7-8).
4. Ҳалолликда юриш деганда, жинсий гуноҳдан покланиш назарда тутилади. Бизнинг жамиятимизнинг жинсий гуноҳга енгил муносабатда бўлиши — бу жуда катта хато. Аёллар шайтоннинг алдовига учиб ўз танларини сотадилар, бундай қабиҳлик билан Муқаддас Руҳни ранжитадилар. Шу аёллар Парвардигорнинг марҳаматидан ўзларини ўзлари маҳрум қилишаётганини кўз олдингизга келтиринг. Яна бир мисол: ўзини ўзи алдаш йўлини танлаган ҳозирги ёшларнинг таъкидлашича, агар аёл ўз эри қолиб бошқа эркак билан шаҳвоний алоқада бўлса, гўё бу зино хисобланмас эмиш. Демак, бундай ёшлар охирини ўйламай, ўз хирсларини қондириб юришаверар экан-да. «Кўз ўнгингда сенинг наслинг гўёки тоза, гарчи у палид ишлардан покланмаса ҳам» (Ҳикмат. 30:12). Ҳомила бўлиб қолишдан чўчиган қиз-аёллар ўзларининг қалбларига жароҳат етказадилар, никоҳдан кейин эса жуфти ҳалоли билан бўлган жинсий алоқадан ҳеч қандай қониқиш ҳосил қилмаганларидан ҳайрон бўладилар. Муқаддас бўлиш ёки зинодан ўзини сақлаш — бу янгича замонавий назария ёки концепция эмас. Ўз ақлингизни, қалбингизни ва танангизни покликда сақлашни Худодан сўранг.
5. Ҳалолликда юриш деганда, Исо номи билан муқаддасланиш назарда тутилади. Исони ўз ҳаётимизга чорлаганимиздан кейин, бизлар олдингидай гуноҳга ботиб ҳаёт кечиролмаймиз. Эндиям, У бизда яшаётган ва Муқаддас Руҳ қалбларимизни тўлдириб бизни ўзгартираётган бир пайтда, номуносиб ҳаракатларимизни биз энди оқлай олмаймиз. «Худонинг хоҳиши билан Исо Масиҳ Ўз танасини бир марта қурбонликка бағишлади ва шу йўл билан бизни муқаддас қилди» (Ибр. 10:10). «У биттагина қурбонлик келтириб, ишонувчиларни муқаддас қилди ва абадий камолга эриштирди» (Ибр. 10:14). Бу — ана энди биз гуноҳ қилишдан сақландик, хоҳлаган ишимизни қиламиз, чунки Раббий ҳамманинг ғамини ейди, дегани эмас. Асло бундай эмас. Бу — биз Исода юришни давом эттиришимиз ва бизни нопокликлардан сақлашни Худодан сўраш деганидир.
6. Ҳалолликда юриш деганда, Исога яқинлашиш назарда тутилади. Агарда бизлар Парвардигорнинг йўлидан юришга, Худога яқинлашишга, покликда ва ҳузур-ҳаловатда яшашга ҳаракат қилмасак, ҳеч қачон Раббийни кўра олмаймиз. «Ҳамма билан тинч-тотув яшаш ва муқаддас бўлишга ғайрат қилинглар. Муқаддасликка эга бўлмасдан ҳеч ким Раббимизни кўролмайди» (Ибр. 12:14). Худованднинг муқаддаслигини англаш ва покликда яшаш — Унга яқинлашишнинг ягона усули (қаранг: Забур 23:3-4). Ёнимда бўлганлар орқали Мен муқаддаслигимни кўрсатаман, барча одамлар олдида улуғланаман» (Лев. 10:3). Худога яқинлашишдан ўзга муҳимроқ чора йўқ.
Ҳар биримизнинг ҳаётимизда шундай пайт келадики, бизлар Худонинг ёнидалигимизни, у бизнинг ибодатларимизни эшитаётганлигини англаймиз. Худо билан келишиб олишга вақтимиз бўлмайди, аммо бизлар Унинг қаршисида жавоб беришимизга тўғри келади. «Бироқ билингизким, Худованд Ўз азизини ажратиб олган. Худованд менинг илтижоимни эшитар» (Забур 4:4). Ҳозир тақводорлик ҳаётини бошлаш, ҳаётимизни поклаб муқаддаслаш вақти келди, зеро келажакда ўз ибодатларимизга жавоб олмоқчимиз.
7. Ҳалолликда юриш деганда, Худога тўлақонли ишониш назарда тутилади. Муқаддаслик — бу хоҳлаганда кийиб оладиган ёки ечиб ташлайдиган кийим эмас. Биз муқаддасликда яшашимиз керак. Азалдан Парвардигорнинг истаги шундай. «Ўз ҳузурида муқаддас ва бенуқсон бўлишимиз учун, У Масиҳ ҳақи бизга муҳаббат кўрсатиб, бизни дунё яратилишидан аввал танлади. Бизни мурувватига сазовор билиб, Исо Масиҳ орқали Ўзига ўғил қилиб олишга азалдан қарор қилди» (Ефес. 1:4-5). Худо бизга муқаддас ҳаётга йўл кўрсатади, У бизни покликда сақлайди. Агар бизнинг юракларимиз тақводор ҳаётни истаса, Худо бизни гуноҳ қилишдан асрайди.
Иброҳим шоҳ Абумаликка хотини Сорани «синглим» деб айтгандан кейин, шоҳ уйига киритди. Бир куни Худо Абумаликнинг тушига кириб, бировнинг хотинини олгани учун яқинда ўлажаклигини айтди. Абумалик шундай жавоб берди: «Мен бу ишни соддадиллик билан, ҳалол қўлим билан қилдим» (Ибт. 20:5).
Худо Абумаликка деди: «Сен бу ишни соддадиллик билан қилганингни Мен ҳам билар эдим. Шнинг учун сени Менга қарши гуноҳ қилишдан сақладим, сени Сорага тегишга қўймадим» (Ибт. 20:6).
Агар биз муқаддасликда яшасак, гуноҳ қилишимизга Худо йўл қўймайди.
Биз ўз ҳаёт йўлимизни ҳалолликда ўтказамиз деганимизда ҳам, бу йўлни Раббийнинг ёрдамисиз босиб ўтолмаймиз. Бунинг сабаби шундаки, Худо бизни чорлаган ишларни бажаришга фақат Унинг Ўзи куч ато этади. Аммо биз доимо Раббийдан куч сўрашимиз керак, чунки биз Унинг муқаддаслигини қадрлашимизни ва излашимизни У билишни хоҳлайди. Ҳалолликда яшаш одамлар учун кўркам ва жозибадор кўринади, аммо баъзида бунга қарамай улар ҳаётнинг бундай тарзини рад этишади. Сизнинг ҳаётингизни поклашни, Ўз муқаддаслигига сизни жалб этишини Худодан сўранг.
Ибодат
Эй, Раббий, Сен Ўз Каломингда мени нопокликка эмас, балки муқаддасликка чорлашингни айтгансан (қаранг: 1 Сал. 4:7). Сен мени Ўз юзинг олдида муқаддас ва ҳалол кўришни истайсан. Мен Исо номи билан покландим ва оқландим (қаранг: 1 Кор. 6:11). Сен мени Ўзингга муносиб суратда «ҳақиқий солиҳлик ва муқаддаслик билан яратилган янги табиатли» одамга айлантирдинг (қаранг: Ефес. 4:24). Муқаддас Руҳ кучи билан мени поклайвер, «яхшиликка чирмашиб олишга» (қаранг: Рим. 12:9) ва ўзимни пок сақлашимга (қаранг: 1 Тим. 5:22) менга ёрдам бер.
Эй Раббий, менга ҳамма нопокликлардан узоқлашишга ёрдам бер; бекорчи ишларга ўз ҳаётимни сарфлашни истамайман. Маъносиз ва беҳуда нарсаларни фарқлашни менга ўргат, уларни мендан йироқлаштир. Ҳамма ахлоқсизликларни ўзимдан узоқлаштиришга ёрдам бер. Сенинг ўй-фикрларингни амалга ошириш истагини топишни ҳадя эт. Менинг қўлимдан келганини амалга оширишимга ёрдам бер: ҳаётимдаги Сенинг ибратли фикрларингга қаршилик қиладиган зиддиятларни йўқ қилиб, Сенинг хоҳишингга муносиб ҳаёт кечиришни ўргат. Барча бутларни йўқ қилишга ёрдам бер, Сени улуғламайдиган телекўрсатувларни, кино ва видеофильмларни кўришдан, китоб ва журналларни ўқишдан мени сақлагин. Ҳеч қандай ёвуз ниятлар мени жиловлаб олмасин. Агарда мен тўғри йўлдан адашгидай бўлсам, тўғри йўлни топишни ўргат, токи мен очиқ юз билан орқага назар ташлай олайин. Сенинг олдингга покланиш учун зарур бўлган нарсаларни қилишга менга ёрдам бер.
Раббий, мен Сенинг муқаддаслигингда яшамоқчиман, зеро Сен муқаддассан. «Менга Сенинг муқаддаслигингдан баҳраманд бўлишимга» (қаранг: Ибр. 12:10) ижозат бер, менинг руҳим, жоним ва таним бенуқсон сақлансин (қаранг: 1 Сал. 5:23). Сен мени муқаддасликка чорлаб шундай деганингни биламан: «Сизларни даъват этган Худо Ўз сўзига содиқдир, У айтганини бажаради» (1 Сал. 5:24). Мени покликда ва муқаддасликда сақлашинг учун берган ваъданг туфайли Сенга шукроналар айтаман, токи мен Сенинг тўлақонли меросингга эга бўлай.
МУҚАДДАС КИТОБДАН
сизнинг ибодатларингизни таъсирчан қиладиган оятлар
Ўз ҳузурида муқаддас ва бенуқсон бўлишимиз учун, У Масиҳ ҳақи бизга муҳаббат кўрсатиб, бизни дунё яратилишидан аввал танлади.
Ефес. 1:4
Покдил бўлганлар бахтлидир, чунки улар Худони кўрур.
Матто 5:8
Катта бир уйда нафақат олтин ва кумуш идишлар, балки ёғоч ва сопол идишлар ҳам бор; уларнинг баъзиси шарафли, баъзиси эса шарафсиз иш учун қўлланади. Кимки бу ёмонликлардан ўзини покласа, Эгаси учун фойдали, ҳар бир яхши ишга яроқли, шарафли ва муқаддас идиш бўлади.
2 Тим. 2:20-21
Эй севикли биродарларим, Худо бизга бундай улуғ ваъдаларни берган экан, бадан ва руҳимизни булғовчи ҳар қандай мурдорликдан ўзимизни тозалаб, Худодан қўрқиб яшаб, бутунлай муқаддас бўлайлик.
2 Кор. 7:1
Ўша ердан катта йўл ўтади, Муқаддас Йўл деб аталган йўл бўлади. Нопоклар у йўлдан ўтмайди, Бу йўл уларникидир. Бу йўлдан юрадиганлар, ҳатто нодонлар ҳам адашмайди. Ўша ерда шер бўлмайди. Йиртқич ҳайвон юрмайди. Уларнинг биронтаси у ерда топилмайди, Ҳа, фақат нажот топганлар ўша ерда юради.
Ишаё 35:8-10
Книга на узбекском языке: Сила молящейся женщины (Сторми Омартиан)
