Сторми Омартиан. Ибодатгўй Аелнинг Кучи (10-боб) Ўзбек тилида 
МУНДАРИЖА
Ибодатнинг кучи
1-боб. Раббий, мени Ўзингга жалб эт, йўлларингдан юришни ўргат
2-боб. Раббий, мени покла, менда имонли юракни ярат
3-боб. Раббий, менга кечиришни ўргат
4-боб. Раббий, доимо Сенга итоатли бўлишимни ўргат
5-боб. Раббий, шайтон билан курашувимда иродамни мустаҳкамла
6-боб. Раббий, фикрларимни назорат қилишни ўргат
7-боб. Раббий, ҳаётимнинг барча жабҳаларида менга йўл кўрсат
8-боб. Раббий, Сенинг Каломингни чуқурроқ англашда менга ёрдам бер
9-боб. Раббий, ҳаётимда тартиб ўрнатишимга ёрдам бер
10-боб. Раббий, Сенинг ҳақиқий сажда қилувчинг бўлишимга ёрдам бер
11-боб. Раббий, меҳнатимни марҳаматла
12-боб. Раббий, Сенинг Руҳинг ҳосилини келтиришимга ёрдам бер
13-боб. Раббий, мени покликда ва ҳалолликда сақла
14-боб. Раббий, Ўзинг мени даъват қилган ишларга муносиб айла
15-боб. Раббий, одамлар билан тўғри мулоқот қилишимга ёрдам бер
16-боб. Раббий, доим Сени эшитишимга, Сенинг истагингни бажари шимга ёрдам бер
17-боб. Раббий, мени ва мен учун ардоқли бўлган нарсаларни сақла
18-боб. Раббий, тўғри йўл танлашда менга донолик ато эт
19-боб. Раббий, турли ёвузликлардан мени халос қил
20-боб. Раббий, мени салбий қарашлардан халос қил
21-боб. Раббий, ғам-ташвиш лаҳзаларида мени юпат
22-боб. Раббий, гуноҳга қарши туришим учун ёрдам бер
23-боб. Раббий, менга шифо бер, баданимни озода сақлашни ўргат
24-боб. Раббий, мени сохта қўрқувдан қутқар
25-боб. Раббий, Сенга қилган хизматим орқали одамларнинг меҳрини уйғотишимга ёрдам бер
26-боб. Раббий, менинг оғзимдан фақат ҳаётбахш сўзлар чиқсин
27-боб. Раббий, ишончим тоғларни суриб юборадиган аёл бўлишимга ёрдам бер
28-боб. Раббий, Масиҳга ўхшашим учун менга ёрдам бер
29-боб. Раббий, ўтмишимдан мени озод қил
30-боб. Раббий, ўзим учун тайёрлаган келажакка мени бошла
10-боб Раббий, Сенинг ҳақиқий сажда қилувчинг бўлишимга ёрдам бер
Мен телевидениеда қўшиқчи, раққоса ва актриса бўлиб ишлаганимда (ўшанда мюзикл айниқса жуда машҳур бўлганди) бир қўшиқни кунига бир неча бор куйлашимга, хореографлар билан репетиция қилишимга тўғри келарди. Сўнг кейинги кунга белгиланган шоуга фонограмма ёзиш учун ҳам кўп мароталаб куйлашим керак эди. Мен бир вақтнинг ўзида рақсга тушиб микрофонда қўшиқ айтишим лозим. Бу жуда қийин ва мураккаб бўлгани учун фонограмма ёзиш зарур эди. Уйга сўнгги репетициядан ёки навбатдаги концертдан қайтар эканман, калламда тўхтовсиз жаранглаётган қўшиқ ва мусиқадан қутулолмас эдим. Мен ҳатто бунинг дастидан ухлай олмай азоб чекардим.
Мен Исо Масиҳга имон келтирганимдан кейин, анча йиллар олдин шу ҳиссиётларни бошимдан кечирган эдим. Ўшанда мен руҳий ҳолатимдан азоб чекардим, кўпинча ярим кечаси туриб Парвардигорга ҳамду санолар айтиб, Уни улуғлар эдим. Нима учун? Фақат дилхасталик ва руҳий тушкунлик холатидан қутулиш учунгина, холос. Шу сабабдан мен кўплаб шифокорларга мурожаат қилдим, аммо улар ёзиб берган ва мен қабул қилган дори-дармонлар ҳеч қандай наф бермас эди. Дори-дармонларни қабул қилишни тўхтатишим биланоқ, муаммо яна юзага қалқиб чиқарди. Тўғри, мен дори-дармонларга қарши эмасман, аммо фақатгина дори-дармонлар ҳамма касалликларнинг ягона шифо воситаси деган одамларнинг фикрларига қаршиман. Руҳий тушкунлик ёшлигимдан — онам мени оғилга қамаган пайтдан бошлаб азоб берарди. Умидсизлик, ҳалокатга маҳкумлик, қайғу-ҳасрат ҳар куни мени хафа қиларди. Менга Раббийдан шодиёналик завқи керак эди, бу туйғу фақат Уни мақтаб кўкларга кўтарганимда мени чулғаб олар эди.
Мен Худони улуғлаб Унга итоат этганимда, қалбим шодланар эди. Ҳамду санолар айтиб Унга қараганимда, Раббийнинг шодлиги менинг жисмимни, онгимни, қалбимни ва руҳимни тўлдириб-тоширарди. Ҳар гал шундай бўларди.
Мен Худога сажда қилиш қўшиқлари ёзилган магнит тасмалари, сўнг компакт дискларни ҳарид қила бошладим. Мен уларни машинада, ванна хонасида, ошхонада овқат пишираётган вақтларимда, уй ишлари билан шуғулланаётганимда, ёзув столида ўтирганимда, газета варақлаётганимда тинмай эшитардим. Баъзида эса улуғлаш мадҳияларини ўзим куйлардим, лекин кўпинча уларни тасма орқали тинглаб, қалбимни туб-тубидан маъносини англаб етишга ҳаракат қилардим. Ўз отасини улуғлаётган Парвардигор фарзандининг юрагида номақул ҳиссиётларга — иккиланишга, дилхасталикка, қўрқув ёки даҳшатга ўрин йўқлиги мени таажжублантирар эди. Натижада мен руҳий тушкунликдан батамом қутилиб кетдим. Инсон ҳаётини ижобий томонга ўзгартириб юборадиган Худони улуғлашдан ўзга қудратлироқ ва самарали воситалар йўқ. Ҳар гал Худога ҳамду санолар айтиб Унга итоат этганимизда, У бизга намоён бўлиб юракларимизни ўзгартиради. Муқаддас Руҳ юракларимизни юмшатишга ва тубдан ўзгартиришга У имкон беради.
Худога итоат этиш жисмимизга жуда ҳам ёқавермаганини инобатга олиб, жисмимизни итоат эттириш учун мажбурлашга тўғри келади. Бу машғулотни биринчи ўринга қўймаганимиз учун, бизлар ўзимизда тартиб ўрнатишимиз, ҳеч қандай вазиятга қарамасдан ибодат учун вақт ажратишимиз лозим. Сен қатъиятлик билан шундай дейишинг керак: «Мен Раббийни мадҳ этаман». Албатта, биз Худо ҳақида қанчалик кўп билсак, шунчалик Уни улуғлашимиз осон бўлади. Агар биз шу даражага — Уни шарафлаш имкониятига етишсак, демак, биз лозим даражадаги руҳий тараққиётга эришганмиз ва шу босқичда туришимиз керак. Агар Худони шарафлашга хоҳиш-истагингиз йўқ бўлса, унда Забурнинг 102-саносини ўқинг, Худонинг раҳм-шафқатини куйлаш учун йигирмата сабабни топгайсиз. Улар менга доим ёрдам беради.
Худонинг раҳм-шафқатини куйлаш учун йигирмата асосли сабаб
1. У бутун айб-гуноҳларимни кечирар.
2. У барча хасталикларимга даво топар.
3. Ҳаётимни гўр азобидан қутқарар.
4. Бошимга инояту марҳамат тожин тақар.
5. Кўнглимни неъматлар билан қондирар.
6. У адолатли ҳукм чиқарар ва барча эзилганлар ҳуқуқини ҳимоя қилар.
7. У Ўз йўлларини намоён қилар.
8. У меҳрибондир.
9. У иноятлидир.
10. У охиригача аразлаб юрмас.
11. У раҳмондир.
12. У тоабад дарғазаб ҳам бўлмас.
13. У гуноҳларимизга яраша бизга жазо бермас.
14. Ундан қўрққанларга инояти шунчалик кўпдир.
15. У ёзиқларимизни биздан шу қадар узоқлаштирди.
16. У бизи кечирар.
17. У бизни тупроқ эканлигимизни ёдга олар.
18. Унинг инояти абадийдир.
19. Унинг буюрган аҳдига вафо қилган фарзандларимизни ва набираларимизни У марҳаматлайди.
20. У тахтини осмонга қурган, Унинг салтанати бутун коинотга хокимдир.
Унинг йўлларини улуғланг
Биз Худони биламиз, Уни яхши кўрамиз, деб ўйлаган тақдиримизда ҳам кунда Унга ҳамду санолар айтиб, Уни шарафлаймиз. Шунинг учун биз қоронғуликда яшаймиз, Унинг ҳақиқий юзини кўрмаймиз. «Улар Худони идрок этганлари ҳолда, Уни Худо сифатида улуғламадилар ва Унга шукрона айтмадилар. Бунинг ўрнига беъмани хаёлларга берилиб, уларнинг бефаросат диду дилига зулмат тушди» (Рим. 1:21). Худога лойиқ бўлган ҳамду санолар билан Уни улуғлаймиз, шу билан биз ўзимизни ўзимиз ниҳоятда ночор ахволга солиб қўямиз. Бизлар қоронғуликда адашиб юришни хоҳламаймиз, ҳаётимизнинг мазмунини билишга интиламиз, лекин натижасиз. Чунки бизлар ҳамма нарсага қодир Худонинг ҳақиқий топинувчиси эмасмиз.
Вафодор ва одил Хуудога ҳамду сано айтишнинг беш усули
Биз чин юракдан Худога итоат этишимиз кераклигини У хоҳлайди. Лекин бизлар буни Унинг истагига биноан амалга оширишимиз лозим.
1. Худонинг саноларини куйлашимизни Унинг Ўзи хоҳлайди. «Ҳамдлар бўлсин! Худойимизни тараннум этмоқ қандай яхши, қандай лаззатлидир! Мана, У кўп мақтовга муносибдир!» (Забур 146:1). «Худовандга хурсандчилик ила хизмат қилинг, ҳузурига ҳайқириқлар ила яқинлашинг!» (Забур 99:2).
2. Биз У томон қўлларимизни узатишимизни Худо хоҳлайди. «Унинг муқаддас маконига томон қўлларингизни юқорига чўзинг-да, ҳамду сано айтинглар Худовандга!» (Забур 133:2).
3. Биз Уни лабимизда табассум билан мақтаб кўкларга кўтаришимизни Ўзи хоҳлайди. «Шундай қилиб, Исо орқали Худога узлуксиз ҳамду сано қурбонларини бағишлайлик, яъни Унинг номи тилимиздан тушмасин» (Ибр. 13:15).
4. Биз Уни қўлимиздаги чолғу асбобларимизни чалиб, рақсга тушиб улуғлашимизни Худо хоҳлайди. «Рақс тушиб Унинг исмини мадҳ қилишсин, доира ва ғижжак ила Уни тараннум этишсин!» (Забур 149:3).
5. Биз Унга имонлилар жамоатида тоат-ибодат қилишимизни Ўзи хоҳлайди. «Сенинг исмингни биродарларимга эълон этгайман, жамоат ичра Сенга ҳамду санолар айтурман» (Ибр. 2:12).
Худони улуғлаш ва имонлилар жамоатларида Унга итоат қилиш — Раббийга хизмат қилишимизнинг муҳим воситаларидан бири. Биргаликда қилинган ибодатнинг кучи шайтон қурган мустаҳкам истеҳкомларни бузиб ташлайди ва бошқа холларда ҳеч иложсиз бўлган ҳаётимиздаги ажойиб ўзгаришларга йўл очиб беради.
Сизнинг жамоатингиздаги ҳозирги вазият қандай бўлишидан қатъий назар, сизни Ўзининг ҳақиқий топинувчиси қилишини, сиз қандай бўлишингиз кераклигини Ундан сўранг. Ўзингизни бутун борлиғингиз билан Унга бағишланг. Токи нафас олар экансиз, шуни билингки, сиз қуйидаги панд-насиҳатларни бажаришингиз керак: «Ҳамиша хурсанд бўлинглар, тинмай тоат-ибодат қилинглар, ҳар қандай шароитда ҳам Худога шукр қилинглар. Бу — Худонинг иродаси, чунки сизлар Исо Масиҳ умматисизлар» (1 Сал. 5:16-18). Юрагингиздан отилиб чиқаётган ҳамду санолар такрор-такрор сизнинг қалбингизни тун қоронғусида ҳам тўлдираверсин.
Ибодат
Эй, Раббий, Мен учун Сени улуғлашдан ўзга хурсандчилик йўқ. Сенинг мавжудлигингни мен миннатдорчилик билан қабул қиламан, Сенинг қаршингда тиз чўкаман. Мен Сенинг исмингни кўкларга кўтараман, зотан Сен улкан ва муқаддас, улуғлашга лойиқсан. «Сен менинг дилимни шодликка тўлдирганинг учун» (Забур 4:8) Сенга шукроналар айтаман. Раббим, Сен муқаддас ва ҳақсан, қудратли ва машҳурсан, буюк ва ҳалолсан!
Сен «раҳмону меҳрибонсан, ўта сабрли ва жуда иноятли бўлганинг» (Забур 144:8) учун, Сен «буюк, қуввати азимсан, донолигингни эса ўлчаб бўлмайдиган бўлгани…» (Забур 146:5) учун, Сенга шукроналар айтаман. Сен хокисорларни юқори кўтариб, бетавфиқларни эса ерга урганинг учун Сенга шукроналар айтаман (қаранг: Забур 146:6). Сен эзилганларни ҳимоя қилиб, очларга нон, асирларга озодлик берганинг учун, Сенга шукроналар айтаман. Сен кўрларнинг кўзини очиб, қадди букилганларни ростлаганинг учун, Сенга шукроналар айтаман (қаранг: 145:7-8).
Раббий, Сенинг мўъжизавий ўй-фикрларинг ва ишончга тўла менинг келажагим учун, Сенга шукроналар айтаман. Сен менинг ҳаёт йўлимни доимо ижобий, яхши томонга ўзгартираётганинг учун, Сенга шукроналар айтаман. Сен менинг — Шифокоримсан, Нажоткоримсан, Халоскоримсан, Отамсан ва Юпатгувчимсан. Шунинг учун Сени улуғлайман, Сенга шукроналар айтаман. Сен Ўзлигингни менга Ўз Каломингда, Ўз Ўғлингда, ердаги Ўз улуғ ишларингда ва менинг ҳаётимда очиб берганинг учун, Сенга шукроналар айтаман. Сенинг менга нисбатан бўлган севгинг, тинчлигинг, хурсандчилигинг, содиқлигинг, фаровонлигинг, марҳаматинг, эзгулигинг ва шифо бергувчилигинг учун, Сенга шукроналар айтаман. Мен Сенга тўлақонли ишонишим мумкинлиги учун, Сенга шукроналар айтаман. Чунки Сенинг Ўзинг ва Сенинг Каломинг нуқсонсиз ва бехатодир. Сени кеча, бугун ва тоабад шундайлигинг учун, Сенга шукроналар айтаман.
Эй Раббим, агар мен Сен хоҳлаганингдай, Сенга итоат этолмасам ва Сени улуғлай олмасам, мени кечир. Сенга лозим бўлганидай бутун юрагим ва қалбим билан Сени улуғлашни менга ўргат. Раббим, мени Ўзингнинг ҳақиқий топинувчинг қилишингни Сендан сўрайман. Менинг ҳаётимда юз бераётган барча ўзгаришлар учун Сенга шукроналар айтишни ўрганай.
Раббим, мен бугун Сенинг номингни ҳар доимгидай улуғлайман, зотан Сен олийжанобсан, Сенинг иноятинг абадийдир (қаранг: Забур 135:1). «Сенинг иноятинг ҳаётдан ҳам афзалдир, Сенинг мадҳингни тилдан қўймайман. Умрим бўйи Сенга санолар ўқиб, Сенинг номинг-ла кўкка чўзаман қўлларим» (Забур 62:4-5). Мен «(Сенинг) шон-шуҳратингни халқлар орасида хабарлайман, (Сенинг) мўъжизаларингни барча элларга билдираман…» (Забур 95:3). Мен Сенинг исми шарафингга тан бераман ва Муқаддас кўркда Сенинг номингга сажда қиламан (қаранг: Забур 28:2).
МУҚАДДАС КИТОБДАН
сизнинг ибодатларингизни таъсирчан қиладиган оятлар
Бироқ вақт-соати билан ҳақиқий топинувчилар Отага Руҳ ва ҳақиқат билан топинадилар, ана ўша вақт-соат келди! Ота шу йўсинда Ўзига топинувчиларни излайди. Худо — Руҳдир, Унга топинувчилар эса Руҳ ва ҳақиқат билан топинмоқлари лозим.
Юҳ. 4:23-24
Севинсин Сенда ҳамма паноҳ топганлар, Тоабад шодликдан улар куйласин. Уларни Сен ҳимоя қилганинг учун, Сени севганлар севинч-ла жўшсин. Солиҳга Сен марҳамат қиларсан, эй Эгам! Сенинг ҳимматинг қалқондай уларни ҳимоя қилар.
Забур 5:12-13
Мени мақтар қурбонлик ила шукрона айтган, Тўғри йўлдан юрганларга кўрсатурман Худо нажотин.
Забур 49:23
Чин дилдан Сенга, эй, Эгам, шукрона айтаман, Худоларнинг олдида Сенинг мадҳингни куйлайман. Муқаддас Маъбадинг олдида сажда қиларман, Содиқ севгинг, садоқатинг учун исмингга шукрона айтарман, Исмингни, сўзингни ҳар нарсадан юқори қўйгансан. Чақирганимда, менга жавоб бергансан, Қудратинг билан мени жасур қилгансан.
Забур 137:1-3
Книга на узбекском языке: Сила молящейся женщины (Сторми Омартиан)
