Сторми Омартиан ва Хейфорд Джек. Бирга қилинган ибодатнинг қудрати - (7-боб) Китоб Ўзбек тилида 

Birga qilingan ibodatning qudrati (Stormi Omartian va Xeyford Djek) O‘zbek tilida Audiokitob

Мундарижа

Миннатдорчилик

Замондошларимизга мактуб

1–боб. Ибодатнинг қудрати нимада ва уни қандай олиш мумкин?

2–боб. Ибодатингиз қудрати

3–боб. Ибодатгўй шерикни топинг

4–боб. Гуруҳга қўшилинг

5–боб. Ибодатгўй жамоатнинг қудрати

6–боб. Миллатни қутқариш учун ибодатда бирлашув

7–боб. Шахсан мен нима қила оламан?

Еттинчи боб

Шахсан мен нима қила оламан?

    1970–йилларнинг охирида бўлган кечки ибодат йиғинларидан бирини яхши эслайман. Биз кичик гуруҳларга бўлиниб, бир–биримизнинг қўлларимизни ушлаб турардик. Ибодат мавзуси учун ҳар биримизга биронта дунёвий муаммо таклиф қилинган эди. Мен ибодатнинг катта қудратини тушунганимни ҳис қилган бўлсам ҳам, бошқа мамлакатлардаги зиддиятларни ҳал қилиш тўғрисида ибодат қилиш таклифларини эшитиб, бир оз хижолат бўлдим. Ўша куни кечқурун ибодат қилишим кераклиги тўғрисида қилган қарорим мени айниқса хижолатга солди. 
    “Берлин деворининг қулаши ва Шарқий Германия халқининг халос бўлиши” – менинг ибодатим мавзуи ана шундай ифодаланган эди. “Ажойиб нарса, – деб ўйладим мен, –  ана шундай муваффақият билан Худодан Марсдан кўчмас мулкни ёки Элвиснинг ўликдан тирилишини сўраш мумкин”.
    Айнан нимани гапириш кераклигим тўғрисида тасаввурга эга эмас эдим. Қийинчилик билан нимлардир деб ғўлдирадим: “Худойим, Сенинг қудратинг билан Шарқий ва Ғарбий Германия ўртасидаги девор қуласин, деб ибодат қиламан. Берлиннинг бўлинишига чек қўй, Шарқий Германияни ғирром раҳбарлар ҳукмронлигидан халос қил”. 
    Менинг ибодатим ўзимга бемаънидай туюлди, чунки ўзим сўраган нарсани амалга ошириш имкониятига ўзим унчалик ишонмас эдим. Қалбимнинг тўрида мен шундай мулоҳаза қилдим: “Агар девор қулаганда эди, зўр иш бўлар эди. Худойим, бу ишнинг қанчалар мураккаблигини яхши тушунаман”.
    Кейинги йилларда биз бу муаммонинг ҳал қилиниши учун тўхтовсиз ибодат қилдик. 1987 йили Президент Рейган Михаил Горбачевга “деворни олиб ташлаш” учун астойдил даъват билан мурожаат этгандан сўнг, биз янада тиришиб ибодат қила бошладик. Менда шундай туйғу пайдо бўлдики, биз ибодат қилганимиз сари, Шарқий Германия ва СССР халқлари тақдири учун масъулият зиммамни босиб турарди. Юрагим шунинг учун ғамга тўлган эдики, улар ҳатто Худога сажда қилиш имкониятига эга эмас эдилар. Мен гўё ўша одамларни кўргандай бўлавердим, шунинг учун бу ҳиссиётлар мени тарк этмади. Шунга ишонч ҳосил қилдимки, одамлар учун ибодат қилганинг сари, уларни яхши кўриб қолар экансан.
    Берлин деворининг йиқилиши шунчалик аниқ бўлиб қолдики, орадан икки йил ўтгач, бу воқеа юз бергандаги ҳайратимни яшира олмайман. Бунинг устига, осонлик билан – бомба портлашларисиз, ҳарбий ҳужумларсиз, оммавий равишда қурбонларсиз, урушларсиз. Чинакамига мўъжиза! Ички жараёнлар ўз ишини қилди. “Темир парда” ва уни қўллаб–қувватловчи одамларнинг ҳокимияти, азизларнинг ибодатлари туфайли шунчалик обрўсини тўкиб заифлашдики, у озгинагина босим туфайли ўша зоҳоти қулаб тушди.
    Бу воқеа менинг ибодат ҳаётимга сезиларли даражада таъсир қилди ва ибодатнинг кучига, оламни ўзгартириш лаёқатига ишончимни мустаҳкамлади. Яна бир марта таъкидлайман: биз ёлғиз эмаслигимизни билардик, Худо ибодатга кўплаб бошқа васийларни ҳам қўзғаяпти. Яна шуни билардим: бизнинг кичкиинагина ибодат гуруҳимиз шунчалик тиришиб ибодат қилардики, гўё биздан бошқа ҳеч ким ибодат қилмагандай. Бизнинг ибодатларимиз беҳуда эмаслигига ишончни Худо мустаҳкамлади.  Ибодат қиладиган одамлар ва вазият биздан узоқ бўлганда ҳам, ибодатларимиз кучини йўқотмаслиги менга аён бўлди. Худо доимо ёнимизда ва бизни эшитади, биз учун энг муҳим ана шу.

            Худо бизга ибодат қилишга амр этганда
    
    Худо бизни атроф олам учун ибодат қилишга ҳам даъват этади. Ҳа, шундай. У шунингдек, ҳар биримизга “шипшитиш” деган нарсани ҳам юборади, биз эса бунга қулоқ солишимиз керак. Худо бизнинг калламизга маълум вазият, одамлар, жойлар тўғрисидаги фикрни ҳам солади. Агар биз Унинг амрига диққат билан қулоқ солсак, улар учун маълум тарзда ибодат қилишга даъват қилади. Одатда У ёнимиздаги одамларда, бизнинг уйимиздан бошлайди, бу эса ўзига хос машқ майдончасини эслатади. Бир воқеа юз берган эди, ўшанда Худонинг шундай “шипшитув”ини назарга илмаганим учун менинг ҳаётимда шунчалик ўчмас из ва аччиқ надомат қолдирдики, ўшандан буён ҳеч қачон Худодан келган даъватни эътиборсиз қолдирмайман.
    Воқеа мана бундай бўлган эди. 
    Эрим Майкл кўпинча ўз асари ёзувида иштирок этиш учун мусиқачиларни таклиф қиларди. Бир куни у Лос–Анжелосдаги Пол деган энг яхши трубачилардан бири билан  шартнома тузди. Трубачи альбом ёзувида иштирок этиши керак эди, мусиқа продюссери Майклнинг ўзи эди. Альбом устидаги иш бошлангандан кейин бир неча ҳафта ўтгач, Пол ва унинг хотини бизни уйларига кечки овқатга таклиф қилди. Зиёфат давомида биз улар билан яқиндан танишганимиздан кейин мен шуни сездимки, улар Раббийга муҳтож эканлар. Аммо ўша пайтда ўзим ҳам Раббий ҳақида оз билардим, Майкл билан оила қурганимизга эндигина бир йил бўлган эди. Бундан ташқари, улар менинг эмас, Майклнинг дўстлари эди, улар билан эрим ўртасидаги муносабатлар мутлақо иш юзасидан эди. Ўйлаб, ўйлаб, бир–биримизни яхши билмагунимизча Раббий ҳақидаги суҳбатни кейинга суришга қарор қилдим. 
    Кейинги кунлари ҳам бу эр–хотинлар хаёлимдан кетмай қолди. “Мен улар билан Раббий ҳақида гаплашишим керак, уларни жамоатимизга таклиф қилишим керак” деган фикрга келдим. Кун бўйи бу тўғридаги фикр мени тарк этмади, лекин биз яхши таниш бўлмаганимиз учун телефон гўшагини олиб уларга қўнғироқи қилишимга имкон бўлмади. Худо йўлларидан юра бошлаган дастлабки даврда, мен Худонинг овозини эшитишга қодир эмасман, деган ишонч менда жуда кучсиз эди. 
    Мен жамоатимизда биздан узоқ бўлган одамлар учун васийлик қилиб, биргаликдаги ибодатда бир неча марта иштирок этган эдим, лекин шунга қарамай, бу сафар бу ишни мустақил қилишга журъат этмадим. Шунинг учун Пол ва унинг хотини билан суҳбатлашиш истаги менда кучайиб бораверди, “келгуси сафар учрашувимизда улар билан албатта гаплашаман” деб қарор қилдим. Аммо бу учрашув бўлмади.
    Кейинги кун эрталаб, бизнинг умумий дўстимиз: “Шу кеча Пол юрак хасталигидан вафот этди”, деб қўнғироқ қилиб қолди. У ҳали қирқ ёшга ҳам кирмаган эди, ҳеч қачон юрак хасталигидан шикоят ҳам қилмаган экан. Юз берган воқеадан карахт бўлиб қолган эдик, бунинг устига, биз у билан бор–йўғи бир неча кун олдин учрашган эдик, унинг соғлиғи жойида туюлган эди менга. Унинг қиёфаси ҳар доим ортимдан қолмай эргашиб юрганини, аммо мен унга қўнғироқ қилмаганимни  эслаганимда, қалбимда оғриқ пайдо бўларди. 
    Ўшандан буён Худонинг овозига, унинг “шипшитув”ларига диққат билан қулоқ соламан. Ўтган йиллар давомида мен кўп марта ўша “шипшитув”ларни олдим, ҳар доим уларнинг ҳар бирига муносабатимни билдиришга ҳаракат қилдим. Бирон одам тўғрисида эслашим биланоқ, дарров у учун ибодат қилиш ҳаракат қиламан: Худодан, уни марҳаматлагин, ҳимоя қилгин, деб сўрайман. Кўпинча ибодат пайтида Муқаддас Руҳ менга бу одамнинг эҳтиёжларини очиб беради. Ярим тунда биронтаси ёки нимадир учун хавотирланиб уйғонганимда, Худодан, менинг васийлигимдаги одамнинг муҳтожлиги муаммосини кўрсатишини сўрайман. Баъзан У менга воқеаларнинг манзарасини бутун тафсилоти билан менга кўрсатади, баъзида тафсилотларни билолмайман. Мен ҳар доим ҳам ибодатларимнинг жавобини кўравермайман. Аммо ҳаммаси жойида. Менга бу керак ҳам эмас. Худога итоаткор эканимни билишим кифоя. 
    Кейинги сафар Муқаддас Руҳ эрталабки ибодатларимдан бирида мени васийликка чорлади. Ўша куни эрталаб қавмбоши Джек ва унинг хотини Ханна ҳақида эслаган эдим, бундан бир неча ой олдин Худодан, бу ажойиб одамлар менга қилган яхшиликлари учун қандай миннатдорчилик билдирай, деб сўраган эдим. Ўшанда Худо улар учун ҳар куни васийлик қилишимни амр этди. Аммо ўша куни ибодат пайтида қавмбоши Джек учун мен бирдан йиғлаб юбордим. 
    Мен Худодан, айнан нима учун ибодат қилишим керак деб сўраганимда, У менга аниқ қилиб айтди:
–    Иблис қавмбоши Джекнинг юрагига пичоқ урмоқчи.
– Қандай ибодат қилишимни менга айт. Бу – қавмбоши  Джекда юрак хуружи юз бериши мумкинлигини англатадими? Тушунишимга ёрдам бер.
    Мен, қавмбоши Джекнинг юраги соғлом бўлсин, деб ибодат қила бошладим. Аммо ибодатим кетмади, мен тушундимки, Худо менга қавмбошининг жисмоний соғлиғи тўғрисида айтган экан. Мен Худога мурожаат қилдим:
—Иблис қандай қилиб қавмбоши Джекнинг қалбини шикастламоқчи?
Бу сафар Худо менга жавоб берди: 
–    Иблис қавмбоши Джекнинг юрагини унинг набиралари орқали шикастламоқчи.
– Уларнинг қайси бири орқали, Худойим? – деб сўрадим, ўша зоҳоти қавмбоши Джекнинг уч ёшли набираси Линдси қиёфаси кўз олдимда гавдаланди.
Яхши эсимда: бир куни қавмбоши Джекнинг уйига бордим, мен унинг хотини Ханна билан гаплашмоқчи эдим. Ханна гўдак Линдси билан бирга экан. Ханна мени ошхонага таклиф қилди, биз гапга тушиб кетдик. Ханна билан суҳбатлашарканман, унинг қўлидаги Линдси шодиёна табассумдан ёришиб кетганини кўрдим –унинг кўзлари қарида худди ёп–ёруғ лампочка ёниб тургандай эди. Мен ҳайрат билан унга қараб турар эканман, қайрилиб, қараб қизчанинг бобоси қавмбоши Джекни кўрдим. Джек уйга келиб, бизнинг ортимиздан билдирмай уйга кирган эди. Ханна Линдсини полга қўйган эди, қизча оёғида туриб, бутун вужуди билан бобосининг қучоғига интилди. Қавмбоши Джек Линдсини кўтариб, хурсандликдан кулиб, уни боши узра кўтарди. Унинг биронтаси набираси билан юз берадиган ҳар қандай бахтсизлик ҳақиқатан ҳам унинг қалбини яралашига бу воқеа мени ишонтирди.  Бироқ менга келган “шипшитув” айнан Линдсига тегишли эканига ишонқирамай, қавмбоши Джекнинг ҳамма набиралари учун ибодат қилишга қарор бердим.
    Шу ибодатдан кейин хавотирланиб, ҳаммаси тўғрисида эримга айтдим. 
–    Қандай ўйлайсан, бу тўғрида қавмбоши Джекка хабар берайми? – деб сўрадим.
–    Ҳозироқ қўнғироқ қил, – деди эрим.
Мен қавмбоши Джекнинг жамоатхонадаги кабинетига қўнғироқ қилмоқчи бўлдим, чунки Ханнани безовта қилмоқчи эмас эдим (ахир, мен адашишим мумкин). Менинг ибодат тажрибамда бунга ўхшагани ҳали юз бермаган эди, лекин ҳар ҳолда ўзимнинг тахминларимга бу сафаргидай ишончни сезмаган эдим. Мен, Худонинг ҳар қандай топшириғини бажараман, деб қарор қилдим.
“Гап Линдси ҳақида кетаётганига ишнмайман. Эҳтимол, у тўғрида ўйлаётган учун шу хаёлга бораётгандирман, чунки уни яқинда кўрган эдим, – деб тушунтирдим қавмбоши Джекка. – Аммо ибодат пайтида кўз ёшларимни тийиб тура олмадим. Агар бу ҳақда айтмасам, Худо менга тинчлик бермаган бўларди”.
Телефондаги шу суҳбатдан кейин мен хотиржам бўлиб, ўз ишларим билан шуғулланишда давом этдим. Бир неча ҳафта ўтди, мен бу воқеа тўғрида тамоман унутиб юбордим. Аммо бир куни қавмбоши Джек менга юз берган воқеани айтиб берди.
“Сизнинг қўнғироғингиздан кейин набираларим учун, жумладан, Линдси учун ибодат қилгани бутун оиламни тўпладим. Набираларимиз учун бутун оиламиз билан ибодат қилганимиздан кейин орадан бир неча ҳафта ўтди. Лекин ҳар доим уларнинг хавфсизлиги учун ибодат қилишда давом этдик, унчалик қаттиқ хавотир бўладиган жойи ҳам йўқ эди, – деб ҳикоя қилди қавмбоши Джек. – Бу ноябрь ойида юз берган эди. Рождество яқинлашиб келарди, мен гаражни тартибга келтирмоқчи бўлдим. Уйимизга Скотт ва Бекки (Линдсининг ота–оналари) учала болаларини олиб келганларида, мен ишимни деярли тугатиб бўлган эдим. Скотт менга ёрдам бериш учун гаражда ушланиб қолди, Бекки эса Ханна билан кўришиш учун болаларини олиб уйга кириб кетди. Шундай бўлдики, Линдси қандайдир тарзда улардан ажралиб, кўчада қолди. 
Гаражнинг катта, кенглиги автомобиль корпусига икки ярим марта келадиган дарвозаси пружинаси бузилган эди, шунинг учун дарвозани қозиқ билан тираб қўйган эдик, – деб гапини давом эттирди қавмбоши  Джек. – Мен гаражни йиғиштириб бўлдим. Эшикни беркитишдан олдин ҳаммаси жойида эканига ишонч ҳосил қилиш учун ичкарига кўз ташладим, кейин гараж эшигини тираб турган қозиқни суғурдим. Бу баҳайбат эшик шарақ–шуруқ қилиб беркилишга тайёр бўлган лаҳзада қаёқдандир Линдси пайдо бўлиб қолди. У бурчакдан чиқиб, баҳайбат дарвоза остида пайдо бўлиб қолди, агар бошига тушса мажақлаб ташлайди”.
Қавмбоши Джек бир лаҳзада ёпилаётган дарвоза томонга ўзини ташлабди ва дарров қозиқни жойига қўйишга улгурибди, Линдсига ўзини отиб, қўлидан ушлаб тортиб олибди. Қавмбоши Джек титраб–қақшаб, кўзларига ёш тўлибди.
“Қандайдир мўъжиза билан дарвозани қулашдан ушлаб қолдим, – деб ҳикоя қилди у. – Бир лаҳзада юз берган воқеани англаб етдим. Қўрқиб кетган Скоттга қараб, шундай дедим: “Мана, Худо бизни нима учун огоҳлантирган экан!” Тасаввур қиласанми, кейин биз Худога қанчалар ҳамду сано қўшиқларини айтдик! Ибодатга илҳомлантириш учун Худо бизга Муқаддас Руҳни юборган экан. Баъзан бундай огоҳлантиришлар одамларни ниҳоятда қўрқитади, лекин Худо қилаётган ишлардан биз қўрқмаслигимиз керак. Унинг “шипшитув”лари – лаънат ёки юз берадиган кулфатлар тўғрисида огоҳлантирмоқчи бўлган хабарлар аломати эмас. Самовий Ота бизнинг ҳаётимизда қандайдир бахтсизликларни режалаштирмайди, лекин Унинг Муқаддас Руҳи душман тайёрлаётган ҳужумлар тўғрисида огоҳлантиради. Шуни тушуниб, Худонинг ҳузур–ҳаловати, донолиги набирамни қутқариб қолишим учун ҳамма шароитларни тайёрлаганига заррача шубҳаланмайман”. 
Агар ўша куни эрталаб Муқаддас Руҳ менга амр этганидай, қавмбоши Джек ва унинг оиласи учун ибодат қилмаганимда, ўшанда қавмбошига қўнғироқ қилмаганимда ва булар ҳақида айтмаганимда, агар унинг бутун оила аъзолари ибодат қилмаганларида, Худо билади – нималар бўлиши мумкин эди. Бошқа одамларнинг бахтсизлиги учун биз айбдормиз деб айтмоқчи эмасман, чунки биз улар учун ибодат қилмаймиз, аммо шунга ишончим комилки, баъзан Худо маълум нарсалар тўғрисида ибодат қилишимиз учун астойдил бизга даъват қилади. Афсуски, айримларимизгина Худони эшитиш мумкинлигига ишонамиз, Унинг даъватига хайрихоҳлик билдирмаймиз. 
“Исо, осмондаги бутун ҳокимият Меникидир, деб айтган эди. У хочда ўлим ва тана устидан ғолиб келди, – деб тушунтирди қавмбоши Джек. – У зулмат кучларини оёқлари остига ташлади, аммо Унинг айтишича, агар биз ёвузликни Унинг оёқлари остида тўхтатиб қолишни истасак, биз курашга киришувимиз ва ибодат қилишимиз керак. Зулмат ғалаба қилаётганини, инсон умидсиз аҳволда қолганини кўрганимизда, Худо, сизлар ибодат орқали вазиятга аралашувларингиз керак, деб айтади. Бундай вазиятда васийга алоҳида вазифа юкланади – у шундай қилиши керакки, Исо Масиҳнинг хочдаги жасорати самараси бу вазиятга таъсир кўрсатсин. Ибодатда васийлик қилиш – Муқаддас Руҳнинг раҳнамолиги остида бошқалар учун ибодат қилиш ва уларнинг келажаги бу ибодатга боғлиқлигини англаш демакдир”. 
Ибодат – бу фол очиш, диний хурофот ва куч–қудратимизни такаббурлик билан намойиш қилиш эмас. Ҳақиқатан, одамлар ибодат қилганларида, нимадир юз беради, аммо ўша нимадир фақат Худонинг қудрати орқали юз беради. Одамлар ҳатто олдиндан огоҳлантирилган бўлсалар ҳам ибодат қилмаганлари туфайли ҳам уларнинг ҳаётида кўпинча ёмон ҳодисалар юз беради. Биз ибодат қилишимиз учун Худо диққатимизни тортади.
 Худо сизга “шипшитганда”, уни эътиборсиз қолдирманг: балки У ибодат қилинглар, деб буюраётгандир. Муқаддас Руҳдан, нима қилишим керак, шуни кўрсат, деб сўранг.

Муаммолар катта, биз эса кичик бўлганимизда…

    Қачонлардир сиз ҳам, мен ҳам шундай ўйласак керак: “Бу оламнинг муаммолари шунчалик каттаки, мен бор–йўғи кичкина одамман. Худодан бундай нарсаларни сўрашга мен ким бўлибман? Мен ким бўлибманки, дунё кризисини ҳал қилишда менинг ибодатим нимани ҳам ўзгартира оларди?”
    Агар қачонлардир шундай фикр каллангизга келган бўлса, мен сизни руҳлантириб қўяй. Сиз буюк Худога хизмат қиляпсиз. Сизни ибодат қилиб ҳал қилишингиз лозим бўлган муаммонинг ҳажми қўрқитмаслиги керак. Майли, улар сиздан катта бўлсин, аммо Худодан катта эмас. 
    “Ибодат васийлигининг имкониятлари қанчалар кенглигини кўпчилик одамлар ҳатто тасаввур ҳам қила олмайдилар, – деб тушунтиради қавмбоши Джек. – Сиз оддий одамга, бошқа мамлакатларнинг одамлари учун ибодат қилишинг мумкин, деб айтсангиз, бу ғоя унга кулгили бўлиб туюлади, унинг ибодати бирон нарсани ўзгартиришига ўзи ишонмайди. Кўпчилик одамлар ибодатнинг қудратини ва аҳамиятини тасаввур қила олмайдилар. Улар ибодатда аллақандай мистик, самовий, қандайдир кўринмас кучни чақирадиган ва озод қиладиган нарсаларни кўрадилар, бу кучлар ҳавода истиқомат қилади, одамни ўраб олиб, унга қандайдир “позитив таъсир” кўрсатади, деб ўйлайдилар.
    Аммо Муқаддас Китобда айтилган ва Исо бизни бошқа имонлилар билан бирга айтишга даъват қиладиган ибодат – Худо инъом қилган воситадир. Бу ибодат ёрдамида Худо ниятининг туб моҳиятига кириб борамиз, бу кириб ёриб кириш бошқа одамларнинг ҳаётига таъсир кўрсатади. Худо бизни даъват қилмайди, балки Ўзи қўйган мақсадларга эришувимизда Унинг шериги бўлишимиз учун даъват қилади. Соддароқ қилиб айтганда, инсон ибодатисиз ҳеч қачон амалга ошмайдиган маълум нарсалар бор”. 
    Биз учун катта далда бизнинг ёлғиз эмаслигимиздир. Мен ҳал бўлиши учун ўзим ибодат қиладиган улкан муаммолар олдида қанчалик кичикина бўлмайин, ўзимга зарур бўлган энергияни оламан, мен билан бирга минглаб, ҳатто миллионлаб масиҳийлар ибодат қиляптилар деган фикр мени мустаҳкамлайди.
    Кичкинадан бошлаш мумкин деган нарса ҳам менга дадиллик бахш этади. Бугуннинг ўзида бутун олам учун ибодат қилишга киришув шарт эмас. Бутун Ғарбий ёки Шарқий ярим шар учун ибодат қилиш асло талаб этилмайди. Ўзингизга яқин бўлган нарсадан ибодатни бошлашингиз мумкин: биронта мамлакат, шаҳар ёки бир гуруҳ одамлар учун ибодат қилишдан бошлаш маъқул. Бевосита ўша одамлар, шаҳар ёки мамлакат билан боғлиқ нарсалар учун ибодат қилинг. Муқаддас Руҳдан, менга ёрдам беринг, деб сўранг, чунки “Илоҳий Руҳ бизнинг заифлигимизга мадад бериб туради. Чунки биз қандай ибодат қилмоқ кераклигини билмаймиз. Лекин Илоҳий Руҳнинг Ўзи ифода қилиб бўлмас оҳ-нолалар билан биз учун Худо олдида шафоат қилади” (Рим. 8:26).
    Қавмбоши Джек бизга бир воқеани ҳикоя қилиб берган эди. У қавмбошилик хизматини бошлаганига биринчи ҳафта бўлганда, чоршанба кунги ибодат йиғинида бор–йўғи олтита одам иштирок этди. Ибодат вақти келганда, қавмбоши Джек бу кичик гуруҳ аъзоларидан, илтимосларингизни айтинг, деб таклиф қилди.
–Келинглар, Гватемала халқи учун ибодат қиламиз, у ерда зилзила бўлиб ўтди–ку, – деб таклиф қилди бир эркак.
–Бўпти, лекин конкрет нима тўғрисида ибодат қиламиз? – деб сўради қавмбоши Джек.
Ўртага жимлик чўкди. Ҳамма унинг саволи устида ўйланиб қолди. 
–“Худойим, Гавтемала халқига ёрдам бер” деган гапдан бошқа Худога яна нима деб айтишимиз мумкин? – деб мурожаат қилди қавмбоши Джек йиғилганларга.
    Бир одам шундай деди:
– Келинглар, ўз яқинлари ўлимидан азоб чекаётганлар учун ибодат қиламиз. 
–Ҳамма жабр кўрганларга тиббий ёрдам кўрсатилиши учун ибодат қиламиз, – деди бошқаси.
–Барча зарур нарсалар (дори–дармонлар, кўрпа, озиқ–овқат) у ерга вақтида етиб бориши учун ибодат қиламиз, – деди учинчиси. 
–Худодан, ўша одамларга ёрдам беришимиз учун нима қилишимизни бизга кўрсат, деб Худодан сўраймиз, – деди кимдир.
– Шу зилзила туфайли одамлар Худога қарши исёнкор бўлиб қолмасликлари, аксинча, Унга ёрдам сўраб мурожаат қилишлари учун ибодат қилайлик, – деди яна кимдир.
Гуруҳ ҳамма таклифларни муҳокама қилиб,бу мамлакат учун бир неча ибодат кечиримини ишлаб чиқди. Шундан кейин янгиликлар дастурида зилзиладан зарар кўрган районда врачлар қилаётган ишлар тўғрисида хабар бердилар. Бундан ташқари, мамлакат ҳукуматининг фаол ишлаши сабабли тартиб ўрнатилди ва табиий офатнинг фожиали оқибатлари анчагина камайтирилди. Вақт ўтиши билан ибодат гуруҳи раҳмдилликни ўрганди: ҳар ким Гватемала халқи учун шахсан нима қилиб бера олиши тўғрисида фикр юрита бошлади. Кўпчилик пул берди, хайрия ташкилотларига озиқ овқат маҳсулотлари юбордилар. Қавмбоши Джек ўз жамоасининг аъзоларини рағбатлантириб, Гватемалага ёрдам  сифатида Қизил Хоч жамияти сўраган буюмларни – консерва, кўрпа–тўшак, кийим–кечакларни олиб келишга даъват қилди. Одамлар зудлик билан ёрдам тўғрисидаги даъватга “лаббай” деб жавоб бердилар.
Қавмбоши Джек ўз қавмини катта муаммоларни ҳал қилиш тўғрисида ибодат қилишга ўргатганда, уларни муҳим бир нарсани тушунишга – шунчаки “Худойим, Гватемалага ёрдам бер”, деб айтиш оз эканига, конкрет ибодат кечиримини ифода этишга ва ўз ибодатларининг мавзусини аниқлашга ўргатди. Қавм ўз ибодатларига жавобни кўриб, имонда мустаҳкамланди.
“Ишончим комилки, Худониг мақсади тўғрисида ибодат қилишга тайёр одамлар пайдо бўлганда, У кутади. – дейди қавмбоши Джек. – Сиз: “Ахир, ибодат қилишнинг ўзигини етарли эмас”, деб айтасиз. Бу тўғри. Мен ҳеч қачон фақат ибодат қилган чинакам ибодат жангчиларини учратмадим. Аммо шундай одамларни ҳам кўрдимки, улар кўп нарсага эришишга ҳаракат қилдилар, аммо ибодат қилмадилар. Уларнинг муваффақиятлари васийлик ибодатлари билан тайёр бўлмагани учун улар кўпинча мағлубиятга учрадилар”. 
Агар Масиҳдаги имонлилар ўзларини заифман деб ҳисоблашни бас қилиб, ҳар куни бир неча дақиқа ибодатда васийлик қиладиганларнинг қаторига қўшилсалар эди, тасаввур қилинг: қанчалар кўз кўриб, қулоқ эшитмаган кучлар озод бўларди, қанчалар қудратли тўлқин ер юзи бўйлаб оққан бўларди, бугун етиб бормаган жойларга етган бўларди!
Сизни ҳеч қачон муаммонинг ҳажми безовта қилмасин, Худо сизни шу муаммолар учун ибодат қилишга даъват этяпти. Худо сиз томонингизда бўлгани учун биронта душман сизнинг ибодатингиз олдида бардош бера олмайди.

    Ҳаракатларимиз беҳуда туюлганда
Ўйинчи тўпни олиб, гол уришга тайёргарлик кўраётган вазият футбол ишқибозларига* таниш. Лекин бирдан унинг олдида рақиб команданинг ўйинчиси пайдо бўлади ва ундан тўпни тортиб олиб, ҳамма режаларини йўққа чиқаради. Тўп эгалланди, тўпни эгаллаган футболчи тўпни ўз дарвозасидан қарама–қарши томонга жўнатади. Натижада ўйин стратегияси нафақат кескин ўзгаради, балки матч давомида ҳатто рақиблар ютиши учун шароит яратилади.
Васийлик ибодатининг ҳаракат механизми ҳам шундай. Ҳар қандай одам – у сизми ёки менми – ўйинга киришиб, унинг боришини 
* Гап Америка футболи ҳақида бормоқда – Ред. изоҳи

ўзгартиришимиз мумкин. Сиз билан биз ташаббусни қўлга олиб, ибодат туфайли ғалаба қилишимиз мумкин.
    Бир воқеа эсимда. Қавмбоши Джек бизга, Колумбиянинг Богота шаҳридаги миссионерлар ниҳоятда оғир вазиятга тушиб қолганлар, улар бизнинг ибодатимизга муҳтождирлар, деб қолди. Гап шундаки, Боготада афсунгарларнинг Бутунжаҳон съезди ўтказилиши режалаштирилган экан. Миссионерлар, Худо бунга йўл қўймасин, деб ибодат қилинглар, дея илтимос қилдилар. Ўша куни кечқурун қудратли ҳарбий кампания бошланди. Дастлаб ибодат қийин борди, чунки руҳий оламда бизнинг ибодатимизга кучли қаршилик сезилиб турарди. Аммо биз Худони шарафлаганимиз сари, зулмат чекинаверди.
    Бир неча кундан кейин миссионерлар бизга қўнғироқ қилиб, юз берган воқеани айтиб бердилар: афсунгарлар белгиланган вақтда йиғилишибди, кутилмаганда қаёқдандир отелда асаларилар – асаларилар тўдаси пайдо бўлибди. Улар шунчалик тезлик билан ва катта миқдорда бутун отелга тўлиб кетибди, уларни бартараф қилиш имконини топа олмабдилар. Қанчалик ҳаракат қилсалар ҳам, улар ҳеч нарса қила олмабдилар. Эҳтирослар жўшга келибди, аммо съездни бекор қилишга тўғри келибди. Бу воқеани қавмбоши Джек шарҳлар экан, Муқаддас Китобдан қуйидаги оятни келтирди: “Икки Амор шоҳини ваҳимага солиб, арилар галаси сингари қувдим. Буни сизлар қиличу камонларингиз билан қилмадингиз” (Ёшуа 24:12). Илгари у бу оят устида ўйлаб ҳам кўрмаган экан, бу вазиятда эса Худо ибодатга худди ўшандай мўъжизани кўрсатди. 
Мана шу оддий, аммо чуқур мазмунга йўғрилган мўъжиза бизнинг ишончимизни мустаҳкамлаганини унутмаймиз. Бу мўъжиза яна бир марта шуни исботладики, Худо учун имконсиз нарса йўқ. Биз ҳар доим ҳам ибодатларимизга жавобларни кўра олмаймиз, чунки муаммоларни ҳал қилиш учун Худонинг кўп вариантлари бор, биз эса буни тасаввур ҳам қила олмаймиз.
Худо, ҳамма халқлар  Менга ишониб, нажот топсин, дея ҳамма халқларга Ўз Руҳини қуйишни истайди. У, сизлар Мендан сўраган халқларни ўзларингизга бераман, деб ваъда қилади (қаранг: Забур 2:8), токи бизнинг ибодатларимиз Исо Масиҳ тўғрисидаги ҳақиқатни етказиш имкони бўлмаганларга ҳам таъсир кўрсатсин. Худо ер юзидаги халқлардан юз ўгирмади, аксинча Унинг, ибодат қилинглар деган даъватини эшитишни рад қиламиз. Агар биз Худонинг даъватига жавоб берсак, У бизга кўрсатганлар учун ибодат қилсак, ундай ҳолатда Худонинг имкониятларига чегара йўқ, ҳатто биз умид қилмаган нарсалар борасида ҳам. 
    Ўзингизни вазият қурбони деб ҳисобламанг
Қавмбоши Джек бизга, васийлик қилиш – “биронтасини ҳимоя қилишни, тасодифан биронтаси билан учрашганини ва тўқнашиб қолганини” бмлдиради, деб айтарди. Унинг таъкидлашича, қадимги яҳудий тилида (pabgah), грек тилида (entuncbano) бу сўзнинг маъно нозиклигига урғу қаратилади, яъни айнан режалаштирилмаган ёки гўё нима биландир тасодифий тўқнаш келиб қолган ҳодисани англатади. Сиз қачонлардир мураккаб, кўзда тутилмаган вазиятга тушиб қолиб, бу вазиятга қандай тушиб қолдим экан, деб гаранг бўлиб қолганмисиз? Бу вазиятни ибодатга даъват сифатида қабул қилганмисиз? Сиз васий сифатида вазиятнинг қурбони бўлишингиз мумкин эмас. Сиз билан ҳеч нарса тасодифан юз берган эмас. Худо ҳаётингизнинг ҳар бир лаҳзасини олдиндан кўрди. Сизга хавотирлик ва безовталик олиб келадиган вазият билан учрашувда Худодан, мен Сенинг васийинг сифатида иш қилишим керак бўлганидай кўрсат, деб сўранг. 
“Дунёда кўп воқеалар юз беради, аммо Худо буларни режалаштирмаган, – деди қавмбоши Джек. – Буларнинг ҳаммаси инсоният гуноҳкорлигининг оқибатидир. Мен Худонинг режасига азалдан кирмаган гуноҳ сингари фалокат тўғрисида айтмаяпман. Аммо буларнинг ҳаммасини атрофимизда кўрамиз, ўзимиз ҳам бизга боғлиқ бўлмаган, шунга қарамасдан ҳаётимизга салбий таъсир этадиган вазият ҳукмронлиги остидамиз. Аммо юз берган вазиятдан чиқиб кетишга уринсангиз, Худо сизни тасодифан танламаганини тушуниб  оласиз. Сиз ибодат қилишни бошлаб, Худонинг қуроли бўласиз, унинг ёрдамида сиз тушиб қолган вазият ўзгариши мумкин”.
Мен бир кичкина мисол келтирмоқчиман, бу мисол ёрдамида биз ўзимизни воқеаларнинг тасодифий гувоҳлари  эмас, балки Худонинг шериги деб ҳисоблашимиз кераклигини билиб оламиз. Мен шу бобни ёзаётганимда, деразам ортида – уйимдан тахминан 20 метр нарида қўшнимнинг участкасида қуйидаги воқеа юз бермоқда. Қўшним баланд дарахт устида ўтириб, қуруқ шохларни арралаяпти, унинг арраси ҳаддан ташқари қаттиқ ғинғиллаяпти.
Бугун эрталабки куним тинч бўлди, энди мен хотиржам, ғалвасиз ўз хаёлларимга чўмишим мумкин. Аммо энди иш столимга ўтириб, ёза бошлаганимда, арра овози мени сескантирди. Жаҳлим чиқаётганини сездим. Жаҳлим чиққани қўшнимдан эмас эди, у шунчаки ўз ишини қилди, холос. Лекин мен шундай ўйладим: “Нега у мен уйда йўқ пайтимда қилмайди? Нима учун бу ишни айнан эрталабда – мен ишлашни режалаштирган пайтимда қилади? Ахир, мен беҳуда кетган вақтимни қоплаб, нашриёт билан белгиланган шартномани муддатида бажариш учун ҳаракат қиляпман!”
Юз берган вазиятдан, аниқроғи, Худодан норози бўлиб, ғазабланиб, оҳ–воҳ қилдим. Шу пайт Муқаддас Руҳ юрагимни тақиллатди. Бошқалар учун қандай ибодат қилиш кераклиги тўғрисида ёзаётганим учун васийнинг ҳаётида бирон нарса тасодифан юз бермаслигини эслашим керак эди. Чамаси, ўша лаҳзада Худо ёзаётган бобимга айнан мос келадиган синовни менга юборган, шекилли.
“Бўпти, Худойим, Сен менга айтмоқчи бўлганларингни тушунман”, деб ўйладим ва дарахт устида ўтирган одам учун ибодат қила бошладим. Мен Худодан, бу одамнинг арраси синиб қолмасин, у дарахтдан йиқилиб тушмасин, деб сўрадим. Мен унинг ҳаёти ва нажот топиши учун ибодат қилдим. Мен у учун ибодат қилганим сари, арранинг ғинғиллашидан пайдо бўлган ғазабим йўқола борди. Кейин мен шундай ўйладим: “Балки, бу одам китобимни ёзишим учун асло ҳалақит бермаслиги мумкин, эҳтимол, мен у учун ибодат қилгани тургандирман”.
Худо Ўз васийлари сифатида бизни турли вазиятга солади ёки ҳаётимизга қандайдир нарсаларни қўяди, токи биз улар учун ибодат қилайлик. Вазиятга ибодатимиз орқали аралашувимиз кераклигини вақтида тушунишимиз учун эътиборли бўлайлик.

        Алоҳида тиришқоқлик билан ибодат қилишни
            ўрганганимизда

1990–йилларнинг охирида 2000 йилда дунёда юз бериши кутилаётган фалокат тахминлари тўғрисида китоблар пайдо бўлди. Бу китобларда айтилишича, инсоният бошига ақл бовар қилмайдиган кулфатлар тушади. Нима учун? Бу одамлар нима ҳақда гапирганларини билмаганлари учунми? Мен бундай ўйламайман. Менимча, муаллифлардан баъзилари ҳақиқатан, воқеаларнинг бориш эҳтимоли тўғрисида ваҳий олганлар, бу китобларни ўқиган ёки шунга ўхшаш башоратларни эшитган кўпчилигимиз, Худо бундай даҳшатли фожиаларга йўл қўймасин, деб ибодат қилганмиз.
1999 йил давомида ҳар ҳафта бизнинг ибодат гуруҳимиз яқинлашиб келаётган кулфатлардан қутулиш учун тўхтовсиз ибодат қилди. Менга таниш кўп имонлилар ҳам бу тўғрида ибодат қилдилар. Кўп жамоатлар ҳам ибодат қилдилар. Албатта, бу ҳақда ишонч билан гапириш қийин, аммо мен, ўшанда одамлар юз бериши мумкин бўлган ҳодисаларни англаб, алоҳида тиришқоқлик билан ибодат қилганлари учун ҳеч нарса юз бермади, деб ҳисоблайман.
Одамлар ибодат қилганлари сабабли илгари башорат қилинган қанча фожиалар юз бермади?  Биз сон–саноқсиз марҳаматларга эгамиз, имонлиларнинг васийлиги туфайлигина ўзимиз миқдорини билмайдиган сон–саноқсиз кулфатлардан ҳимоя қилинганмиз. 
“Ибодат Худога етиб боради ва ўзгаришлар юз бера бошлайди, – тушунтиради қавмбоши Джек. – Муқаддас Китобда айтилган: “Солиҳ одамнинг зўр бериб қилган илтижоси кучли таъсирга эгадир” (Ёқуб 5:16). “Зўр бериб қилинган” “алоҳида тиришқоқлик билан айтилган” деган маънони англатади. “Зўр бериб қилинган” илтижо инсон қалбининг эҳтиросли шижоатини тақозо қилади, бу қалб ўз вазифасини англайди ва шундай дейди: “Ер юзида менинг маълум мақсадим бор!” Шундай қилиб, Худо мен орқали нимадир қилмоқчи эканини эътироф этаман. Мен шундай фикр юритаман: “Ҳа, бу менинг қўлимдан келмайди, лекин вазият ва уларга қобилиятим таъсири менинг имкониятларим билан чекланмаган, чунки мен тиршқоқлик билан ибодат қила оламан. Агар мен буни қандай қилишни ҳақиқатан билсам, Худо менинг таъсир доирамдан ташқаридаги вазиятни ўзгартираётганини кўраман”. Васийлик ибодатининг мазмуни ана шундан иборат”.
Қавмбоши Джек бизни дунё халқлари учун тиришқоқлик билан ибодат қилишга ўргатган эди. Исо айтган эди: “Менинг уйим ҳамма халқлар ибодат қиладиган уй деб аталгай” (Марк 11:17). Шу боис қавмбоши Джекнинг орзуси жамоатимизнинг бутун дунё халқлари учун ибодат қилганларини кўриш эди. Бошида бу топшириқ қўлимиздан келмайдигандай туюлди. Аммо у, ҳар бирингиз биттадан мамлакатни танланг, деб маслаҳат берганда, энди уддасидан чиқамиз, деб қарор қилдик.
Менинг хаёлимга Жанубий Африка Республикаси (ЖАР) келди, мен шу мамлакатда тўхтадим. 1968 йили мен бу мамлакатда ўша пайтда машҳур бўлган вокал группада таркибида уч ҳафта бўлиб, Дурбанда, Кейптаунда, Йоханнесбургда концерт берган эдик. Ўша пайтда бу республикада ирқий  камситиш сиёсати авжига чиққан эди. Бу шунда кўринардики, ҳамма одамлар икки гуруҳга – “оқлар” ва “оқ эмас”ларга бўлинган, бу иккала ирқ бир–биридан дистанцияни сақлашлари шарт эди. Бизни, “оқлар” ва “оқ эмас”ларни битта бинога тўплаб концерт бериш тавсия этилмайди, қотиллик юз бериши, катта хавф–хатар бўлиши мумкин, деб огоҳлантирганлари учун ҳар бири гуруҳ учун турли жойларда концерт беришга рози бўлган эдик. 
Кейптаунда бизнинг шарафимизга уюштирилган тантанали нонушта пайтида мен доктор Кристиан Барнард билан учрашиш бахтига муяссар бўлдим. У яқинда дунё бўйича биринчи марта юракни кўчириши операциясини муваффақиятли ўтказган эди. Ана шу ажойиб ва инқилобий воқеа муносабати билан юрак хасталиги туфайли ўлимга маҳкум бўлган кўп одамлар тирик қолиш имкониятига эга бўлдилар.
Ўртамиздаги суҳбат қисқа, норасмий вазиятда бўлиб ўтди. У, гуруҳингиз яна қаерларда концерт беради, деб қизиқди, шаҳарлар номини аниқлаб олди. Мен унга, ирқчилик қоидаларига кўра турли жойларда концерт беришимизга тўғри келади, дедим унга. У АҚШда ўқиганини ва у ерда яшаганини билардим, бу одам бизнинг концертларда одамларни ажратиш фактларини муносабати билан менинг афсус чекаётганимни тушунади, деб умид қилдим. У ҳақиқатан ҳам ҳаммасини тушунди ва бу мамлакатдаги вазиятнинг хусусиятларини тушунтириб берди.
“Оқ эмас”лар мамлакатдаги аҳолининг 75 фоизини ташкил қилади, – деди у. – “Оқлар” эса озчиликни – 25 фоизни ташкил қилади. Ирқчиликни бир зарб билан йўқотиш мумкин эмас, чунки бундай ҳолатда дарё–дарё қон оқади. Буни фақат тинч йўл билан йўқотиш мумкин, аммо унгача жуда узоқ”.
Унинг сўзлари ҳақлигини бир ҳафтадан кейин билдим, ўшанда биз турган шаҳарда фожиа юз берибди. Биз бу фожиага гувоҳ бўлмадик, лекин маълум вақтдан кейин батафсил тафсилотини эшитдик.
Бу шаҳарда “оқ эмас”ларни иш жойига олиб борадиган поездларни “оқлар” бошқарар экан. Ўша куни платформада, одатдагидай навбатдаги поездни кутиб бир талай одам турган экан. Локомотив станцияга яқинлашиб келаётиб, “оқ эмас”лардан бирини тасодифан босиб кетибди ва у ўша зоҳоти жон берибди. Бир зумда “оқ эмас”лар оломони “оқ” машинистни кабинадан тортиб чиқариб, тилка–пора қилиб ташлабди. Манзара ниҳоятда қўрқинчлик бўлибди. Паровоз қозони портлаб кетиши учун бир томчи кифоя эканини ҳамма тушуниб турарди. 
Ўша воқеа мени қаттиқ ҳаяжонга солди, ҳатто йиллар ўтгандан кейин ҳам ЖАРда ирқчилик муаммосини тинч йўл билан ҳал қилиш учун ибодат қилиш истаги менда пайдо бўлди. Ҳаётимда ташриф буюрган энг чиройли мамлакатлардан бири ҳам ана шу ЖАР эди. У ердаги одамлар, тери рангидан қатъий назар, олийжаноб, хушмуомала эдилар, аммо ўзлари яшашлари мажбур бўлган  вазиятдан азоб чекардилар, айни пайтда Худонинг марҳаматига эҳтиёж сезардилар, фақат Худонинг марҳамати уларга эркинлик олиб келиши мумкин эди. 
Мен бу муаммони ҳал қилиш учун доимо ибодат қилишни бошлашим билан, ЖАРга келган пайтларимда яна бир хотира хаёлимда аниқ гавдаланди. Гарчи бу лавҳани илгари ҳам тез–тез эслаган бўлсам–да, бу сафар менга алоҳида аҳамиятга эга бўлиб кўринди. Бу воқеа мен билан яна гуруҳимизнинг икки аъзоси Яхши Ният бурнига экскурсияга йўл борганимизда юз берган эди. Бу жой Кейптаундан унча узоқ бўлмаган жойда – Африка қитъасининг энг жанубий нуқтасидаги жойлашган экан. Биз денгиз қирғоғидаги қояга тирмашиб чиқдик, қаршимизда ажойиб манзара гавдаланди. Кун ажойиб, тип–тиниқ, куёшли эди.Сув тепасида турар эканман, икки океан – Атлантика ва Ҳинд океани туташган жойни кўрдим. Бир томондаги сув кўм–кўк, иккинчи томондаги сув эса зангори. Икки рангдаги сувнинг ажралиб турган линияси аниқ кўриниб турарди. Манзара мафтункор эди. Сувнинг улуғворлигидан руҳ кўтаринки. Мен иккала томондан бирига ўз хайрихоҳлигимни билдиришим қийин эди: иккала томон ҳам ажойиб!
Мен бу мамлакат учун ибодат қилганимда, яна фикран ўша манзарани кўрдим, фақат энди янгича манзарада – икки океаннинг қўшничилигида кескин ирқий фарқлар рамзи ифодаланарди. Сув рангига кўра ажралиб турган иккала океан ҳам тинчгина яшаяпти. “Худойим, шундай қилгинки, бу икки гуруҳ одамлар ана шу икки улуғвор океан сингари тинч, ажойиб равишда яшайверсин”, – деб ибодат қилдим мен. 
Бу ҳақда миллионлаб бошқа масиҳийлар ҳам, жумладан, ЖАРнинг руҳан кучли имонлилари ҳам ибодат қилганларини биламан. Шунинг учун бир неча йилдан кейин ирқчилик системаси қулагандан кейин, масиҳийларнинг тиришиб қилган ибодатларига жавобан мўъжиза юз берганини биламан.  Мен ҳам ниҳоятда хурсанд эдим, чунки қилган ибодатларимга кўра, Худо қилган буюк ишда менинг ҳам ҳиссам борлигини ҳис қилиб турардим. 
Сиз ҳам шунга ўхшаш ҳиссиётни бошингиздан кечиришингизни истайман. Худо дунёвий муаммоларни ҳал қилиши учун қилган ибодатларингизга жавобан фаолият кўрсатишини сиз ҳам шодлик ва ҳаяжон билан ҳис қилишингизни истайман. Сиз қаерда яшаманг, Худо ер юзида қиладиган ишларда иштирок эта олишингизни тушунишингизни истайман. 
Ҳозирги олам бизнинг ибодатларимизга ниҳоятда муҳтож. Руҳий жанг тўхтамаяпти, балки аксинча, аланга олиб, қизиб кетяпти.  Худо, жангчиларимнинг биргаликдаги ибодати бу оламга ҳозир келаётган кризисга жавоб бўлсин, деб Ўз армиясини жангга кўтаришни истайди. Албатта, бизнинг ибодатларимиз Худонинг ражаларини ўзгартира олмайди ёки олдиндан белгиланган режаларни барбод қилмайди, аммо олдиндан белгиланган бу ҳодисаларни амалга ошириш вақтини билиш ҳеч кимга берилмаган. Бордию бу яна юз йил амалга ошмай тураверса–чи? Вақти–вақти билан шундай туюлади: олам қияликдан шунчалик тезлик билан юмалайдики, биз бирон нарсани ўзгартиришга ожизмиз, бизга ҳеч нарса қолмаяпти, Раббийнинг қайтишини кутиб, ёмон кунларга тайёрланяпмиз. Агар заминдаги ҳаётимиз давомида  Раббий келмаса–чи? Агар бугун ибодат қилишни бас қилсак, йигирма йилдан кейин оламнинг аҳволи қандай бўлади? Бирон нарсани ўзгартириш ҳокимияти бизда бўлганда, одамларнинг азобларини кузата оламизми? Биз шуни ёдда тутишимиз керакки, оламда кўрқинчли ҳолатлар пайдо бўлмасин, бу тўғрида ҳеч ким ибодат қилмаса, бу ҳолатлар янада даҳшатли бўларди.
Шунинг учун бугунги кунда қавмбоши Джек ва мен Бутунжаҳон ибодат гуруҳининг аъзолари ҳисобланамиз (www.worldprayerteam.org),сиз ҳам шу гуруҳнинг аъзоси бўлинг, деб таклиф қиламиз. Мен илгари эслатган Президент ҳузуридаги Ибодат гуруҳидаги сингари, бизнинг гуруҳимизга кириш бирон нарса билан чегараланмаган. Ҳар бир қўшилган одам ҳафта давомида конкрет ибодат эҳтиёжлари тўғрисида хабардор қилинади. Бу айниқса дунё аҳамиятига эга бўлган кризис даврида муҳим. Кейинги пайтларда кундалик реалликка айланган. Бугун Интернет – оммавий ибодат йиғинини ташкил қилишда ягона усул. Буни бир лаҳзада қилиш мумкин. Шундай қилиб, биз Бутунжаҳон ибодат йиғинини фаоллаштириш имкониятига эгамиз.
“Худо доимо Ўз хоҳиш–иродасига мувофиқ фаолият кўрсатади, – дейди қавмбоши Джек. – У қудратли Эгамиз, У маъқул келган нарсани қила олади. Аммо У қудратини Ўз Ўғлининг гуноҳ ювиш миссияси ва Муқаддас Руҳ хизмати билан чеклади, Муқаддас Руҳ хизмати Ўз Ўғли орқали нажот топган Жамоат орқали амалга ошади. Адашмайлик: Худо бизга Ўзининг хоҳиш–иродасини очяпти, бунга мувофиқ, У бу оламда қилишни истайдиган нарсаларни биз қувонч билан қабул қилишимиз керак. У бизни ибодатга даъват қилмаслиги мумкин эди, агар ибодат Унинг режасига кирмаган бўлса ва Унинг мақсадига мос бўлмаса. Муқаддас Руҳ томонидан илҳомлантирилган васийлик ибодатлари одамларга янги ҳаётга умид инъом қилади. Бизнинг васийлигимиз одамларга эртага кун албатта келишини, чунки бугун биз Муқаддас Руҳга итоат этиб фаолият кўрсатаётганимизни кафолатлайди”.
Биз йиғинларимизда ибодат қилган мамлакатлардан бири Уганда эди. Бу мамлакат тепасида шафқатсиз диктатор Иди Амин турганда, у ватандошларидан ярим миллионини қириб ташлади. Бу мамлакатда шафқатсиз террор ҳақидаги хабарлар бизни Худога қизғин ибодат қилишга, Худодан, Аминни Сен ҳокимиятдан четлаштиргин, Уганда халқига Муқаддас Руҳингни ёғдиргин, деб илтижо қилишимизга мажбур этди. Бу мамлакатнинг масиҳийси ҳаёти қимматга тушди. Бугунги кунда Уганданинг 90 фоиз аҳолиси, яъни 24 миллион одам масиҳийдир. Бу мўъжиза! Бизнинг тинимсиз ибодатимиз беқиёс самара келтирди.
Ўзимиз яшаётган олам учун ибодатга якдил бўлиб турганимизда, биз бу лаҳзада ибодат қилишни билмайдиган одамлар билан бирга иблисга қарши турамиз. Бизга ёвузлик пойдеворини таг–томири билан бузиш куч–қудрати берилган. Биз яқинларимизни севамиз, йиғлаётганлар билан бирга йиғлаймиз, одамларни Исо Масиҳга олиб келамиз. Одамларни нажотга эриштириш, шифо бериш, умид бағишлаш, тинчлик ва шодлик ато қилиш қўлимиздан келади. Биз Худонинг қўлидаги қурол бўламиз, бу қурол билан у одамларнинг қалбини чертади, биз учун имконсиз вазиятни ўзгартиради. Агар биз биргаликдаги ибодатимизнинг чинакам маъносини тўғри тушунсак, ҳар биримиз бу ишга ўз ҳиссамизни қўшувимиз мумкин. 
Шундай экан, биз нимани кутяпмиз?

Книга на Узбекском языке: - Сила совместной молитвы (Сторми Омартиан и Хейфорд Джек)

Христианам хорошо знакомы слова Иисуса Христа, сказавшего: "…где двое или трое собраны во имя Мое, там Я посреди них" (Мф. 18:20). Бог обещал нам Свое могущественное присутствие там, где мы собираемся вместе для молитвы. Эта книга предлагает вам провести некоторое время в обществе Сторми Омартиан и пастора Джека Хейфорда, ее авторов, и вместе с ними увидеть реальные результаты объединенных молитв, которые исполнены силы, способной изменять жизнь людей и окружающий их мир. Эта книга поможет вам сделать свою молитвенную жизнь более яркой и насыщенной, научиться находить новых партнеров для молитвы, понять, на что способна объединенная молитва всей церкви, изменять к лучшему мир вокруг себя.