Абдулла Рашидов. Бахтли оила - (6-боб) Китоб Ўзбек тилида
Baxtli oila (Abdulla Rashidov) O‘zbek tilida Audiokitob
Мунжариж
Оила нима?
Танлов ва никоҳ
Севгининг беш хил тили
Оиладаги табиий эҳтиёжлар
Эрнинг оиладаги вазифалари
Хотиннинг оиладаги вазифалари
Фарзандлар
Фарзандларнинг мажбуриятлари
6 ХОТИННИНГ ОИЛАДАГИ ВАЗИФАЛАРИ
Аёл киши эрининг орзуларини рўёбга чиқишида кўмаклашиши керак
Хотиндан эрининг орзу-ниятларига ҳур- мат билан ёндашиши ва шу орзулар амалга ошишида кўмаклашиши талаб этилади. Эр ўзининг мақсадлари ҳақида хотинига айтгани- да, хотини бу мақсадлар учун ибодат қилиши зарур.
Муқаддас Ёзувда эрлари ўз даъватига кири- шида иштирок этган аёллар ҳақида ўқиймиз. Жумладан, Иброҳимнинг хотини Соро Худо Иброҳимга ваъда берган даъватга киришида иштирок этди.
«Имон билан Иброҳим ваъда қилинган ерда ўзга юртда яшагандек истиқомат қилди ва на- сиб бўладиган ўша ваъданинг ҳамворислари бўлган ўғиллари Исҳоқ ва Ёқуб билан бирга чо- дирда яшади. Чунки у янги шаҳарни кутаётган эди. Шу шаҳар асосининг яратувчиси ва қурув- чиси Худодир. Имон билан Соронинг ўзи ҳам ҳомиладор бўлишга қувват олди ва ёши ўтган бўлса-да чақалоқ туғди, чунки у ваъда Берган- нинг содиқ эканини билар эди. Шунинг учун деярли ўлик бўлган биттадан кўкдаги юлдуз- лар ва денгиз соҳилидаги қум каби сон-саноқ- сиз насл туғилди» (Ибр. 11:9–12).
Ўғил кўриш ҳақида Худо Иброҳимга айтди.
Кейин Соро Исҳоқни туғди.
Довуднинг хотини эса аксинча йўл тутди. Эрининг ниятини ва мақсадларини танқид қилди ва бутун умрга бепушт бўлиб қолди.
Албатта, мен тўғри орзулар ҳақида айтяп- ман. Тўғри орзулар одатда миядан эмас, юрак- дан келади. Фарзандингизнинг кийимига пул сарфлашни истамай, машина олишни орзу қилиш эса аҳмоқликка киради.
Хотин — эрнинг ҳаётдаги шеригидир
Хотин эрнинг ишларида ёрдам бериши ке- рак. Худо аёлни эркакнинг қовурғасидан ярат- ди. Нима учун қовурғадан? Менимча, қовурға юракка яқин аъзо бўлгани учун бўлса керак. Ҳа, Худо аёлни мияга яқин қилиб эмас, юракка яқин қилиб яратди. Шунинг учун хотин эри- нинг доим миясига ўйнамай, унинг юраги би- лан розиликда яшаши лозим.
Ҳақиқатан ҳам, эркакларнинг калласи доим жойида бўлади, аммо юраги кўпинча бўш бўлади. Хотиндан эса, эрнинг юрагига далда бўлиш талаб этилади. Хотин эрининг дардла- рини эшитиши, муваффақиятсизликларида қўллаб-қувватлаши керак.
Хотин эрига бўйсуниши шарт
Бўйсуниш — хотин ўзининг устидан эрининг ҳукмронлигини тўлиқ тан олишидир. «Хо- тинлар, ўз эрларингизга бўйсунинглар», дей- илган. «Эрлар, хотинларингни бўйсундирин- глар», дейилмаган. Аёл киши ўз ихтиёри би- лан эрига итоат қилиши керак.
«Хотинлар, Раббийга бўйсунгандек, эрла- рингизга ҳам бўйсунинглар» (Эф.5:18). Биз Раббийга қандай бўйсунамиз? Хурсандчилик билан. Эрингизнинг айтганини ҳам хурсан- дчилик билан бажаринг. «Жамоат Масиҳга бўйсунганидек, хотинлар ҳам эрларига ҳамма нарсада бўйсунсинлар» (Эф. 5:24). Хотинлар эрларига ҳамма ахлоқ чегарасидаги нарсалар- да бўйсунишлари лозим.
Камтарлик билан сўзсиз хизмат қилиш
«Хотинлар, сизлар ҳам ўз эрларингизга бўйсунинглар, токи улардан Сўзга итоат қил- маётган баъзилари сизларнинг Худодан қўр- қиб кечираётган пок ҳаётингизни кўриб, юриш- туришингиз туфайли сўзсиз имонга келсин- лар» (1 Бут.3:1).
Катта уйда жанжалкаш хотин билан яша- гандан кўра, тинчлик билан кичик уйда яшаш яхшироқ. Жанжалкаш аёллар ўз аёллик назо- катини йўқотгандирлар. Улар уйда эри билан, кўчада қўшнилари билан жанжаллашадилар. Аёлларга камтарлик ва одоблилик яраша- ди. «Сизларнинг безакларингиз ўрилган соч, олтин тақинчоқ ва чиройли кийимлардан, яъни, ташқи зеб-зийнатдан иборат бўлма- син. Аммо сизларнинг безакларингиз ювош ва сокин руҳдаги чиримас гўзалликда бўлган қалбдаги яширин инсон бўлсин. Худо ҳузу- рида мана шу қимматбаҳодир» (1 Бут. 3:3–4). Худо безанишни таъқиқлаётгани йўқ. Лекин эрингизни ўзингизга ром қилишнинг йўли фақат ташқи гўзалликдан иборат эмас. Аёл- лик назокати — бу тақинчоқлар, атир-упа ҳи- собланмайди. Аёл гўзал, аммо аҳмоқ бўлиши мумкин. Ички ва ташқи гўзаллик — икки хил тушунча ҳисобланади. Ички гўзаллик ташқи гўзалликдан устун туради. Аёллар одоб билан гапириши, юриб-туриши лозим.
Худонинг бир буюк хизматкори ўзининг хо- тини ҳақида сўзлаб берган эди. У хотинини Исо Масиҳга ишониши учун қаттиқ қувғин қилган. Бир куни у, хотини жамоатга хизматга кетган- да, хотини уйга кира олмаслиги учун эшикни қулфлаб қўйган. Хотини уйига келганда, эшик ёпиқлигини кўриб, тун бўйи эшикнинг тагида ўтириб ибодат қилиб чиққан. Эрталаб эри ишга бориш учун чиқиб кетаётганда, хотини унга: «Нонушта қилмагунингча ишга кетмай- сан», — деб айтган. Хотинининг бундай му- носабатини кўрган эри, ўша заҳоти йиғлаб, Исо Масиҳга имон келтирган. Келажакда бу инсон минглаб одамларга Исо Масиҳ учун хиз- мат қилди. У хотинининг гаплари ёки воизли- клари билан имонга келгани йўқ. Эри унинг имонини — эрига бўлган тўғри муносабати, камтаринлиги ва эрига нисбатан эзгу юракка эга бўлгани учун кўра олди.
«Эзгу хотин — эрининг бошидаги тожи; шарманда хотин эса — эрининг суякларидаги чириндидир» (Ҳик. 12:4).
Агар оилада тўғри тартиб ва қоида бўлса — бу механизм кучли ишлайди. Фақат Худонинг Сўзида бахтли оиланинг қоидалари ёзилган.
Книга на Узбекском языке: Счастливая семья (Абдулла Рашидов)
