Еремия 20 bob
1 Жаратқан Ийениң Ибадатханасының бас хызметкери руўханий Иммер улы Пашхур Еремияның пайғамбаршылық етип усы сөзлерди айтып атырғанын еситти.
2 Пашхур Еремия пайғамбарды урып, Жаратқан Ийениң Ибадатханасының Жоқарғы Бенямин дәрўазасы жанында буғаўлатып қойды.
3 Ертеңине, Пашхур оны буғаўдан босатқан ўақтында, Еремия оған былай деди: – Жаратқан Ийе сени Пашхур деп емес, ал Магор-Миссабиб деп атады.
4 Себеби Жаратқан Ийе былай дейди: «Басыңа түсетуғын ислер арқалы Мен сени ҳәм ҳәмме досларыңды қорқынышқа саламан. Олардың душпан қылышынан қалай қулағанын өз көзлериң менен көресең. Мен пүткил Яҳуданы Бабилония патшасының қолына беремен. Бул патша оларды Бабилонға сүргин қылады ямаса қылыштан өткереди.
5 Мен бул қаланың пүткил байлығын, малмүлкин, қымбатбаҳа затларын, Яҳуда патшаларының барлық ғәзийнелерин душпанларының қолына беремен. Оларды талантараж етип, Бабилонға алып кетеди.
6 Ал Пашхур, сен ҳәм үйиңде жасайтуғынлардың ҳәммеси Бабилонияға сүргин қылынасыз. Сен де, өзиң пайғамбаршылық еткен досларың да сол жерде өлип, сол жерде жерленесиз».
7 Жаратқан Ийе, Сен мени алдадың, Мен де алдандым. Сен меннен күшлисең, мени жеңдиң. Ҳәр бир адам үстимнен күлип, Күни бойы мени мазақлап жүр.
8 Қашан сөйлей басласам, пәрияд етемен, «Зорлық ҳәм қырғын болады», – деп бақыраман. Жаратқан Ийе, Сениң сөзиң себепли, Күн бойы аяқ асты болып, күлкиге қаламан.
9 Егер ишимнен: «Енди Сен туўралы ойламайман, Сениң атыңнан сөйлемеймен», – десем де, Сөзлериң жүрегимди от киби, Сүйеклеримди шоқ киби өртейди, Оны ишимде сақлаўдан шаршадым, Артық шыдай алмайман.
10 Көплердиң: «Жән-жақты қорқыныш қаплаған, Үстинен шағым қылың! Бизлер де шағым қылайық!» – деген сыбырлысын еситемен. Сырлас досларымның ҳәммеси, Қулаўымды күтип, көз тигип: «Бәлким ол алданар, қолға түсер, Сонда өшимизди алармыз», – дейди.
11 Бирақ Жаратқан Ийе, Сен батыр жаўынгер киби, Мениң менен биргесең, Сонлықтан мени қуўғын қылыўшылар сүрнигип, Мени жеңе алмайды. Табысқа ерисе алмай, Олар қатты уятқа қалады, Олардың аяқ асты болғаны, Ҳеш қашан умытылмайды.
12 Әлемниң Жаратқан Ийеси, әдиллерди сынайтуғын, Жүрек-қәлибти анық көре алатуғын Сенсең! Даўамды исенип Саған тапсыраман, Олардан қалай өш алғаныңды көрсет маған.
13 Жаратқан Ийеге алғыс айтың! Жаратқан Ийеге қосық айтың! Жаратқан Ийени алғыслаң! Себеби жарлының жанын, Залымлардың қолынан Ол қутқарады.
14 Мен туўылған күнге нәлет жаўсын! Анам мени туўған күн қутлы болмасын!
15 «Уллы болдың», – деп әкеме хабар берген, Оны қуўандырған адамға нәлет жаўсын!
16 Сол адам Жаратқан Ийе аяўсыз қырған, Қалаларға уқсасын. Ол таң азанда аҳыў-нала, Түсте урыс сүренин еситсин.
17 Өйткени ол анамның қурсағында мени өлтирмеди. Сонда анам мениң қәбирим болар еди, Оның қурсағы мәңгиге ҳәмиле менен қалар еди.
18 Мен не ушын қурсақтан шыққан екенмен? Азап ҳәм қайғыны бастан кеширип, Шерменделик пенен өмир сүриў ушын ба?
