Аюп 22 bob
1 Сонда теманлы Элифаз былай деди:
2 – Адам Қудайға пайда келтире ала ма? Ҳәтте, ең ақыллы адам да Оған пайда келтире алар ма еди?
3 Сениң әдиллигиңнен Қүдирети күшли Қудай не ләззет алады? Пәк өмир тәрзиңнен Оған не пайда?
4 Қудайдың сени жазалаўы, ҳүким етиўи, Оннан қорққаның ушын ба?
5 Керисинше, сениң жаўызлығың уллы, Қылмысларың шексиз болғанлықтан емес пе?
6 Сен туўысқанларыңнан жөнсиз кепиллик алдың, Кийимлерин шешип алып, жалаңаш қалдырдың.
7 Шөллегенге суў бермедиң, Аш болғанға нан бермедиң.
8 Билегиңниң күши менен үлкеге ийелик еттиң, Ҳүрметли адам болып жасадың.
9 Бирақ жесир ҳаялларды қуры қол қайтардың, Жетимлердиң қол-қанатын қайырдың.
10 Сонлықтан әтирапыңды дузақлар орап алған, Тосаттан сени қорқыныш баспақта.
11 Қараңғылық ишиндесең, көре алмайсаң, Селлер сени ғарқ қылмақта.
12 Қудай көклерден де жоқарыда емес пе? Жулдызларға қара, олар қаншелли бийикте!
13 Бирақ сен: «Қудай не биледи? Терең қараңғылық ишинен ҳүким ете ала ма?
14 Қойыў бултлар Оны жасырып тур, Ол бизлерди көрмейди, Ол аспан гүмбезинде айланып жүр», – дейсең.
15 Сен не, залымлар жүрген, Ески жолды тутпақшымысаң?
16 Олар ўақтынан бурын жоқ қылынды, Тийкарларын сел ағызып кетти.
17 Олар Қудайға: «Бизлерди тыныш қой! Қүдирети күшли Қудай бизлерге не қыла алар еди?» – деди.
18 Бирақ олардың үйлерин берекетке толтырған Қудай еди ғой! Ал мен болсам, залымлардың нийетинен аўлақ боламан.
19 Әдиллер олардың қулағанын көрип, қуўанар, Айыпсызлар олардың үстинен күлип, былай дер:
20 «Душпанларымыз жоқ қылынды, Мал-мүлки жанып, күл болды».
21 Қудай менен жарас, тынышлықта бол, Сонда берекет табарсаң.
22 Қудайдың аўзынан шыққан көрсетпелерин қабыл етип, Сөзлерин жүрегиңде сақла.
23 Егер сен Қүдирети күшли Қудайға қайта жүз бурсаң, Ески ҳалыңа қайтарсаң. Шатырыңды наҳақлықтан тазаласаң,
24 Алтынды жердеги топырақтай, Офир алтынын сайдағы таслардай көрсең,
25 Онда Қүдирети күшли Қудайдың Өзи сениң алтының, Қымбатбаҳа гүмисиң болады.
26 Сонда Қүдирети күшли Қудайдан заўық аларсаң, Қудайға басыңды көтерип қарай аларсаң.
27 Оған дуўа ет, Ол сени еситеди, Сен де өзиң ўәде етип атағанларыңды бересең.
28 Сонда нени нийет етсең, орынланар, Жолларыңа нур төгилер.
29 Егер биреў аяқ-асты болса, сен: «Оны қоллай гөр», – деп айтасаң, Сонда Қудай кемкеўиллилерди қутқарады.
30 Ол, ҳәтте, айыплыларды да қутқарады, Олар сениң қолларыңның пәклиги себепли қутқарылар.
