1 Dovud Ommon va Oram xalqlarini bo‘ysundiradi.
Shohlar (ikkinchi kitob) 10 bob
1 Oradan bir qancha vaqt o‘tgach, Ommon shohi Naxosh olamdan o‘tib, o‘rniga o‘g‘li Xanun shoh bo‘ldi.
2 Dovud: “Naxosh menga sodiq edi, men ham uning o‘g‘li Xanunga sodiq bo‘layin”, deb ko‘nglidan o‘tkazdi. Shunday qilib, otasi vafoti munosabati bilan tasalli berish uchun Dovud o‘z elchilarini uning huzuriga jo‘natdi. Dovudning elchilari Ommon yurtiga borgach,
3 Ommon beklari o‘zlarining shohi Xanunga shunday deb o‘rgatishdi: “Dovud bu odamlarini otangiz hurmati uchun jo‘natgan, deb o‘ylaysizmi? Yo‘q, Dovud elchilarini sizning huzuringizga yomon niyat bilan yuborgan, u shaharni kuzatib, tekshirib, keyin qo‘lga kiritmoqchi.”
4 Shu gapdan so‘ng Xanun Dovudning elchilarini ushladi, ularning soqollarining yarmini qirqib, kiyimlarini sonlarigacha kestirib, orqaga qaytarib yubordi.
5 Dovud bu voqeani eshitdi–yu, elchilarini kutib olish uchun odamlar jo‘natdi. Elchilar juda sharmandali ahvolda qolgan edilar. Shoh o‘sha elchilariga: “Soqolingiz o‘sguncha Yerixoda qolinglar, keyin mening oldimga qaytib kelinglar”, deb ayttirib yubordi.
6 Ommon xalqi “Endi Dovudning g‘azabiga duchor bo‘ldik”, deb o‘yladi. Ular har tomonga xabar jo‘natib, Bayt–Rexob va Zo‘vo shaharlaridan Oram xalqining yigirma ming piyoda sipohini, Maxo shahri shohidan mingta sipohni va Tov xalqidan o‘n ikki ming sipohni yolladilar.
7 Dovud bu xabarni eshitdi–yu, lashkarboshi Yo‘ab boshchiligida qo‘riqchilarining hammasini urushga safarbar qildi.
8 Ommon lashkari shahar darvozasi oldida Dovudga qarshi saf tortdi. Rexob va Zo‘vodan kelgan Oram sipohlari, Tov va Maxodan kelgan odamlar yalanglikda, alohida saf tortdilar.
9 Yo‘ab g‘anim to‘dalari orqayu oldindan hujum qilayotganini ko‘rib, Isroilning saralangan sipohlaridan tanlab oldi–da, Oram lashkarlariga qarshi saflantirdi.
10 Qolganlariga esa ukasi Abushayni bosh qilib, Ommonlarga qarshi shay qilib qo‘ydi.
11 Yo‘ab Abushayga: — Oram lashkari mendan ustun kelsa, sen yordamga kelasan, — dedi. — Bordi–yu, Ommonlar sendan baland kelsa, men yordamga boraman.
12 Bardam bo‘l! Xalqimiz va Xudoyimizning shaharlari uchun mardlarcha kurash olib boraylik. Egamizning xohish–irodasi bajo bo‘lsin.
13 Yo‘ab boshchiligidagi sipohlar Oram lashkariga qarshi tashlandilar. Oram lashkari esa ularning oldiga tushib qochib qoldilar.
14 Ularning qochganini ko‘rgan Ommonlar ham Abushaydan qochib, shaharga berkindilar. Shundan keyin Yo‘ab ular bilan jang qilmay, Quddusga qaytib ketdi.
15 Oram lashkarlari Isroil lashkaridan yengilganlarini anglab yetganlaridan so‘ng, yana bir joyga to‘planishdi.
16 Shoh Hadadzar Furot daryosining narigi tomonidagi Oram lashkariga xabar berib, endi ularni ham chaqirdi. Oram lashkari Hadadzarning lashkarboshisi Sho‘vax boshchiligida Xelam shahriga keldi.
17 Dovud bu voqeani eshitib, jamiki Isroil lashkarini yig‘di, Iordan daryosini kechib o‘tib, Xelamga yetib bordi. Oram lashkari saf tortib, Dovud lashkarlari bilan jang qildi.
18 Ammo Oram lashkari yana Isroil lashkarining oldiga tushib qochib qoldi. Dovud Oram lashkarining yetti yuzta jang aravasi aravakashini va qirq ming otliq sipohini o‘ldirdi. U Hadadzarning lashkarboshisi Sho‘vaxni ham yaralagan edi, Sho‘vax jang maydonidayoq jon berdi.
19 Shunday qilib, Hadadzarning qo‘l ostidagi hamma shohlar mag‘lubiyatga uchrab, Isroil xalqi bilan sulh tuzishga majbur bo‘ldi. Ular Isroil xalqiga qaram bo‘lib qoldi. Shundan keyin Oram xalqi Ommon xalqiga yordam berishdan qo‘rqib qoldi.